پاورپوینت کامل رساله صناعیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رساله صناعیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رساله صناعیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رساله صناعیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب دارای پیشگفتار، مقدمه و محتوای مطالب در ۲۸ باب است.

گزارش محتوا

از میان نثرهاى علمى دوره صفویه آنچه مربوط به نشر دعوت و بیان اصول عقاید شیعه است بسیار ساده و عوام فهم و کاملاً زیر (تحت) تأثیر صرف و نحو عربى است. در کنار این نوع نثر علمى، کتبى هم دیده می‌شود که شیوه علمى و قدیم و سبک موجز و پخته و عبارت‌پردازى درست فارسى و استعمال فعل‎هاى قدیم هریک به‌جای خود تحریر شده است که کتاب رساله الصناعیه ابوالقاسم میرفندرسکی از این نوع است که تا اندازه‌اى به شیوه بابا افضل نوشته شده است. کتاب‌هایى که به نثر علمى نوشته می‌شوند، معمولاً از صنایع لفظى چون موازنه، سجع و مترادفات خالى است. در مجموع کتب علمى از نظر محدودیت در موضوع بحث، ناگزیر جز به اصطلاحات نمى‎توانند توجه کنند و معمولاً سادگى و روانى را در پیش مى‌گیرند. رساله صناعیه هم از این مسئله مستثنا نیست؛ ولى به‌گونه‌ای نثر علمى دوره‌هاى پیشین را به ذهن می‌آورد.[۲]

برخی ویژگی‌هاى نثر رساله صناعیه عبارت است از:

بارزترین ویژگى نثر این رساله کوتاهى جملات است.
جابه‌جایى ارکان دستورى جمله معمولاً فعل‎ها در جاى اصلى خود نیامده‌اند و این شاید به دلیل تأثیرى باشد که از عربى پذیرفته است.
بکار بردن ترکیب‌ها و جمله‌هاى عربى.
حرف ربط «که» در نثر رساله به فراوانى دیده می‌شود.
کاربرد فراوان علامت‎هاى جمع فارسى به‌ویژه «ان».
کاربرد ترکیبات دعایى در لابه‌لاى نثر.
بارها از واژه «اند» استفاده مى‌کند تا عددى را با ابهام بیان کند.
به کار بردن علامت جمع «ات».
به کار بردن واژه قدیمى «اندر» به‌جای حرف اضافه «در» که به‌نوعی باعث شده نثر رساله به متون کهن نزدیک شود.
کاربرد شکل قدیمى سوم که به‌صورت سیم آمده است که از نشانه‌هاى نثر متون کهن است.
به کار بردن یک متمم با دو حرف اضافه که باز هم از ویژگی‌هاى نثرهاى قدیمى است.
حذف فعل به قرینه لفظى.
به کار بردن نشانه «را» در معناى «براى».
کاربرد زیاد فعل اسنادى «است».[۳]

میرفندرسکی در این رساله، صناعت را به مفهومى بسیار گسترده گرفته است؛ به معناى هرچیز که از قواى عاقله و عامله آدمى به ظهور و حصول بپیوندد. او در ۲۸ باب به این امور پرداخته است:

۱-تعریف پیشه؛ ۲-سودمندى پیشه؛ ۳-هدفمندی پیشه؛ ۴-دسته‌بندى پیشه‌ها: ۱-۴. به لحاظ سودمندى ۲-۴. به لحاظ هدفمندی؛ ۵-دادوستد پیشه‌ها با یکدیگر؛ ۶-رده‌بندى پیشه‌ها: ۱-۶. به لحاظ سودمندى ۲-۶. به لحاظ شرف ۳-۶. به لحاظ هدف.

او صناعت را این‌گونه بازمی‌شناساند: صناعت همان پیشه است و پیشه، توانایى است که با فکر و اندیشه درست در موضوع تأثیر راسخ گذارد و موضوع هم به اقتضاى غرض و غایتى که در آن است، آن تأثیر را مى‎پذیرد. میرفندرسکی در تعریف خود تلاش مى‌کند با بهره‌گیرى از روش تحلیلى، زوایاى گوناگون مسئله را بررسى کند: نخست هریک از واژه‌ها را واشکافى مى‌کند و پس از تبیین واژگانى و آوردن اصل تعریف دوباره به تحلیل تعریف مى‎پردازد. بدین معنا که در گزینش تک‎تک واژه‌ها انگیزه‌اى خاص نهان است. با توجه به آنچه وى در تعریف پیشه گفته است، در پیشه سه پایه بنیادى وجود دارد: ۱-موضوع؛ همان چیزى که تأثیر مى‎پذیرد. ۲-ذات؛ تأثیرپذیرى به اقتضاى هویت و غایتى است که در ذات آن چیز نهفته است. ۳-فاعل-تأثیرگذار؛ همان چیزى که تأثیرگذارى از آن است.[۴]

میر با اشاره به آیه قرآن: «قَالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَى کُلَّ شَیْ‎ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى» طه‏، ۵۰، این‌گونه نتیجه مى‌گیرد که هر پدیده‌اى در آفرینش داراى دو گونه کمال است: ۱-کمال در آفرینش؛ ۲-کمال در جنبش و خیزش. خداوند کمالى را که شایسته هر پدیده‌اى است در همان آغاز آفرینش، به همه پدیده‌ها بخشید؛ و کمال دیگرى نیز به پدیده‌ها داده شد و آن چیزى است که پدیده‌ها با جنبش و خیزش مى‌کوشند تا بدان دست یابند و به سخن آشکارتر رهنمون گردند. رهنمونى پدیده‌ها و به بار نشستن کمال دوم، خود بر سه گونه است: ۱-طبیعت؛ ۲-حس؛ ۳-عقل. وى هیچ‎یک از این سه خاستگاه کمال دومى را تعریف نمى‌کند؛ بلکه به تعریف‌هاى پیشینیان بسنده کرده و از آن درمى‌گذرد. سپس مى‌گوید: بخشى از پدیده‌ها تنها برخوردار از رهنمونى طبیعى هستند و آن گیاهانند. بخشى از پدیده‌ها، افزون بر طبیعت خود، برخوردار از حس‌اند و آن جانورانند. بخشى از پدیده‌ها، افزون بر طبیعت خود و حس، از نیروى عقل نیز برخوردارند و آن انسان است.

خاصیت یا کارکرد عقل در گام نخست آن نیست که به امر جزئى و ریز بپردازد؛ بلکه عقل در پى آ