پاورپوینت کامل دیوان اشعار اهلی شیرازی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیوان اشعار اهلی شیرازی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیوان اشعار اهلی شیرازی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیوان اشعار اهلی شیرازی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا

۲.۱ غزلیات
۲.۲ قصاید
۲.۳ ترکیب‌بند
۲.۴ ترجیع‌بند
۲.۵ مخمس
۲.۶ مستزاد
۲.۷ قطعات
۲.۸ تواریخ
۲.۹ رباعیات

۲.۹.۱ رباعیات ساقی‌نامه
۲.۹.۲ رباعیات گنجفه
۲.۹.۳ رباعیات متفرقه

۲.۱۰ معمیات

۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، دارای مقدمه مفصلی به قلم مصحح (حامد ربانی) و متن اشعار شامل: غزلیات، قصاید، ترکیب‌بندها، ترجیع‌بندها، مخمسات، مستزادها، قطعات، تواریخ و رباعیات است.

گزارش محتوا

سبک شعر اهلی شیرازی دنباله سبک عراقی است. بیشتر اشعارش غزل است. او قصاید را هم خوب گفته و نسیب و تشبب و غزل را نیکو آورده است. مثنوی سحر حلالش اعجاب دیگران را برانگیخته است[۱].

اشعار کتاب به‌لحاظ قالب و تعداد چنین است:

غزلیات

در این نسخه جمعا ۱۴۰۰ غزل آمده است؛ الف: ۷۸ غزل، ب: ۵غزل، ت: ۳۲۷ غزل، ج: ۱، چ: ۳، خ: ۱، دال: ۴۰۳، ر: ۲۷، ز: ۲۱، سین: ۷، شین: ۵۳، ص: ‌۱، عین: ۱، غین: ۱، ف: ۱، قاف: ۶، کاف: ۲، گاف: ۱، لام: ۸، میم: ۲۹۰، نون: ۷۲، واو: ۳۶، ه:‍ ۳۷ و ی: ۱۲۱ غزل را به خود اختصاص داده است. تعداد ابیات این بخش ۷۹۴۱ بیت است که قسمت عمده دیوان است و در نسخه‌های خطی ترتیب و اندازه غزل‌ها یکسان نیست. همچنین بعضی نسخه‌ها غزل‌هایی دارد که در دیگر نسخه‌ها نیست.

قصاید

در نسخه‌های خطی بخش قصاید آشفته است؛ یعنی ترکیب و ترجیع و قطعه و گاهی مثنوی هم دیده می‌شود. همچنین به‌ترتیب الفبا نیست؛ مثلا در همه نسخه‌ها قصیده ۶۳ «الهی به سردفتر حکمت الله» سرآغاز قصاید است و مصحح کتاب با رعایت اینکه جابه‌جایی کمتری انجام دهد، قصاید را مرتب کرده است. در کل، ۷۵ قصیده در این نسخه وجود دارد و تعداد ابیاتشان ۲۱۳۱ بیت است. موضوع این قصیده‌ها از این قرار است: ۱۰ قصیده در مدح امیر مؤمنان علی بن ابی‌طالب(ع) به شماره‌های ۵ و ۹ و ۱۰ و ۱۹ و ۳۴ و ۵۱ و ۵۹ و ۶۰ و ۶۴ و ۷۰. قصیده‌های شماره ۱ و ۱۳ و ۳۳ و ۳۵ و ۴۹ و ۵۸ که شش قصیده هستند در موعظه و توحید بیان شده است. ۷ قصیده در مرثیه امام حسین(ع) و شهدای کربلا به شماره‌های ۶ و ۷ و ۱۱ و ۱۲ و ۲۰ و ۴۲ و ۶۱. همچنین ۵ قصیده در مدح شاه اسماعیل صفوی به شماره‌های ۴ و ۳۶ و ۶۵ و ۶۶ و ۶۷. قصاید شماره ۱۵ و ۱۶ و ۷۳ این کتاب در مدح سلطان یعقوب سروده شده است. ۴ قصیده هم در مدح سید شریف گفته شده به شماره‌های ۳۷ و ۵۲ و ۷۱ و ۷۵. از دیگر قصاید که در مدح دیگران است می‌توان ۳ قصیده به شماره‌های ۳ و ۱۷ و ۴۷ در مدح قاسم پرناک، ۳ قصیده به شماره‌های ۴۰ و ۴۴ و ۵۳ در مدح سعدالدین اسعد، ۲ قصیده به شماره‌های ۳۹ و ۷۲ در مدح خواجه معین‌الدین محمد صاعدی، ۲ قصیده ۴۱ و ۴۸ در مدح نجم‌الدین محمود. قصاید شماره ۴۵ و ۴۶ کتاب به‌ترتیب مرثیه‌هایی هستند در رثای ملک منصور پرناک و نجم‌السعاده. همچنین قصیده شماره ۲ در مدح میر عفیف‌الدین است. قصاید شماره ۱۴ در قحط و غلا و شکایت، شماره ۸ در مدح سیدالمرسلین محمد مصطفی(ص)، شماره ۲۷ در مدح نظام‌الدین احمد صاعدی، شماره ۴۲ در مدح شاه‌قلی‌بیک، شماره ۵۰ در مدح معزالدوله، ۵۴ در مدح شاه اخی‌بیک، ۵۵ در مدح نجم‌الدین مسعود و ۵۷ در مدح شاه ملا، هستند. همچنین ۱۵ قصیده کوتاه در کتاب وجود دارد که بیشتر شبیه قطعه است[۲].

ترکیب‌بند

شاعر را ۵ ترکیب‌بند است؛ اولی در نعت رسول و ائمه اثناعشر که شامل ۱۵ بند است. دومی مدح امامزاده علی بن حمزه است شامل ۵ بند. سومی در مدح امامزاده احمد بن موسی کاظم (شاهچراغ) مشتمل بر ۷ بند. چهارمی در مرثیه افضل‌الدین میرک که ۵ بند دارد و پنجمی در مرثیه ظفرالاسلام صاعدی مشتمل بر ۵ بند[۳].

ترجیع‌بند

فقط یک ترجیع‌بند در دیوان اهلی دیده می‌شود. این شعر شامل ۷ بند است و برگردان آن بیت زیر است:

هرچه غیر از تو هست ساقی هیچ

جان عالم تویی و باقی هیچ[۴]

مخمس

اهلی شیرازی سه غزل را تخمیس کرده: یکی غزل حافظ است؛ دیگری غزل امیر خسرو و سومی غزل حسن[۵].

مستزاد

اهلی، غزلی را در هفت بیت مستزاد گفته و یک رباعی را هم مستزاد آورده که مصحح کتاب از درج آن در بخش مستزاد کتاب غفلت کرده است. این رباعی در شماره ۲۲۴ بخش رباعیات کتاب آمده است. اهلی شیرازی، جز این مستزاد ندارد، مگر در قصاید مصنوعش که در مستخرجات آنها مستزاد به چشم می‌خورد. او در هریک از سه قصیده، یک رباعی مستزاد ساخته