پاورپوینت کامل ده رساله محقق بزرگ فیض کاشانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ده رساله محقق بزرگ فیض کاشانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ده رساله محقق بزرگ فیض کاشانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ده رساله محقق بزرگ فیض کاشانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب، شامل مقدمه ناشر، تقدیر، احوال و آثار فیض(۱۰۰۷ – ۱۰۹۱)، ده رساله (به نام‌هاى: شرح صدر، زاد السالک، المحاکمه، راه صواب، آیینه شاهى، الانصاف، الفت‌نامه، پاسخ به سؤالات اهل مولتان، مشواق و اعتذار) و فهرست مطالب مى‌باشد.

گزارش محتوا

مقدمه ناشر از سید کمال فقیه ایمانى، درباره نشر کتاب مى‌باشد و تقدیر، به قلم رسول جعفریان درباره ارزش کتاب و تقدیر و تشکر از همه کسانى است که در تهیه این مجموعه کمک کرده‌اند. مقدمه نسبتا مفصل کتاب نیز درباره احوال و آثار فیض مى‌باشد که شامل مباحثى همانند: مآخذ شرح حال فیض، درباره آثار فیض، آثار فیض کاشانى و نسخه‌شناسى آثار فیض مى‌باشد. در ادامه، به گزارشى از ده رساله موجود در کتاب بسنده مى‌شود.

۱. رساله شرح صدر: مؤلف، این رساله را در دو مقاله مرتب ساخته؛ در مقاله اول، از حقیقت علم و عالمان سخن گفته و در مقاله دوم، شرحى از دوران زندگى خویش تا سن پنجاه و هشت سالگى – سالى که این رساله را در آن نگاشته – آورده است. از مطالبى که در این رساله آمده، مى‌توان برخى از مهم‌ترین جریانات فکرى مؤثر در شکل‌گیرى اندیشه فیض را بر شناخت و بر دیدگاه‌هاى او نسبت به مسائلى چند آگاهى یافت.

فیض، رساله شرح صدر را در سن پنجاه و هشت سالگى؛ یعنى سال ۱۰۶۵ق، نگاشته؛ در حالى که تا سال ۱۰۹۱ق، در بند حیات بوده است، ازاین‌رو این شرح حال نمى‌تواند آینه تمام نماى حیات علمى و اجتماعى وى باشد.

۲. رساله زاد المسافر: رساله‌اى است مختصر در آداب سلوک. محور آن، بیست و پنج اقدامى است که سالک طریق حق باید انجام دهد. فیض، براى هر کدام بیش از چند سطرى نیاورده تا رساله، کوتاه باشد.

۳. رساله المحاکمه: یکى از رساله‌هاى نسبتا مهمى است که براى شناخت آراء و افکار فیض به کار مى‌آید. آن‌گونه که از انتهاى رساله برمى‌آید، طومارى از سؤالات به وى نوشته شده و مضمون این سؤالات آن بوده که فیض دیدگاه‌هاى خود را درباره اختلاف فکرى مهمى که در جامعه دینى آن روز ایران بوده، بیان کند. این اختلاف، میان اهل ظاهر و باطن بوده و آنها با نوشتن رساله‌ها و کتاب‌هایى چند، بر ضد یک‌دیگر تبلیغ مى‌کرده‌اند. اهل ظاهر، بر سر منبرها، به صوفیان حمله کرده و میان عارف و صوفى تفاوتى نمى‌گذاشته‌اند.

فیض، کوشیده تا عیوب این دو دسته را بیان کرده و در عین تأیید عرفان، حرکات زشت صوفیه و کارهاى نادرست آنها را در عبادت‌سازى بیان کند.

۴. رساله راه صواب: مشتمل بر دوازده سؤال فرضى است که مؤلف مطرح کرده و به دنبال هر یک پاسخ آن را آورده است. این رساله، مى‌تواند اندیشه فیض را – البته به اختصار – درباره بسیارى از مسائلى که او اغلب در رساله‌هاى خود مطرح کرده، آشکارا نشان دهد. وى، به اختصار از اختلاف مشرب‌هاى فکرى موجود سخن گفته و کما کان، از موضع اخبارى‌ها بر ضد اصولیان مطالبى را مطرح کرده است. فیض، هم‌چنین رساله راه صواب را تلخیص کرده و نام آن را، «شرایط الایمان» گذاشته است که نسخه‌اى از رساله «شرایط الایمان»، در مجموعه شماره ۱۴۳۰ در کتاب‌خانه آیت‌الله‌نجفى موجود است.

۵. رساله آیینه شاهى: ترجمه‌اى است همراه با تلخیص از رساله دیگر فیض با نام «ضیاء القلب» که به زبان عربى نگاشته بوده است.

اهمیت این رساله، اشتمال آن بر مباحثى است درباره شناخت انسان و ارتباط وى با شرع و عرف(سلطنت). او با یک تحلیل عقلانى – روانى، کوشیده تا قواى مختلفى را که بر انسان حکم مى‌رانند، شناسانده، تضادهاى آنها را مطرح کرده و تقدم و تأخر هر یک از این قوا را بیان کند. این قوا، عبارتند از: عقل، شرع، طبع، عادت و عرف. این عرف، در وقت استیلاء همان سلطنت است. فیض، در دوازده فصل، مباحث خود را در شناساندن این قوا و ارتباط آنها با یک‌دیگر مطرح کرده است؛ ازاین‌رو این متن، باید یکى از رساله‌هایى باشد که در کار شناخت اندیشه سیاسى شیعه به کار مى‌آید.

۶. رساله الانصاف: از جمله رساله‌هایى است که مرحوم فیض، در اواخر عمر خویش، تألیف کرده است. سال تألیف رساله، ۱۰۸۳ق است و خود وى، متوفاى ۱۰۹۱ق است. اهمیت این رساله، از آن روست که فیض، نگاهى نقدگونه بر برخى از آراء و نوشته‌هاى گذشته خویش دارد و اعتراف مى‌کند که برخى از آنها را، على حسب التمرین نگاشته است. در این رساله، درباره چهار دسته متفلسفه، متصوفه، متکلمین و من عندیین سخن گفته شده و انتقاداتى از آنان صورت گرفته است.

۷. رساله الفت‌نامه: شامل این مطلب است که از مفاهیمى که مورد عنایت صوفیان یا علاقه‌مندان به تصوف قرار گرفته، مفهوم اخوت و الفت است. این مفاهیم، یک اثر درونى بر صوفیان داشته و یک اثر بیرونى؛ در درون، پیوندهاى اخوت، روابط درون‌گروهى ص