پاورپوینت کامل حسینی تربتی، ابو طالب ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسینی تربتی، ابو طالب ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسینی تربتی، ابو طالب ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسینی تربتی، ابو طالب ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

حسینی تربتی، ابوطالب

نام
حسینی تربتی، ابوطالب

نام‎های دیگر

حسینی، ابوطالب

تربتی، ابوطالب

عریضی، ابوطالب

نام پدر

متولد

سده ۱۱ق

محل تولد

رحلت

زنده در ۱۰۴۷ق

اساتید

برخی آثار

تزوکات تیموری

کد مؤلف

AUTHORCODE04128AUTHORCODE

ابوطالب حسینى تربتى (زنده در ۱۰۴۷ق)، معروف به عَریضى، مترجم ایرانی، خراسانى، نیمه اول سده ۱۱ق، مکتاب ملفوظات تیمور/ واقعات تیموری را، که به امیرتیمور گورکانی منسوب بود،از ترکى جغتایى به فارسى برگرداند و به شاه‌جهان تیموری تقدیم کرد.

این کتاب که به «ملفوظات تیمور» یا «واقعات تیمورى» شهرت یافته، شامل شرح زندگى، آراء و اندیشه‌هاى سیاسى و نظامى سردودمان گورکانیان است که به ادعاى ابوطالب، اصل آن را خود امیر تیمور انشاء کرده است.

ابوطالب در مقدمه کوتاه این کتاب، گزارش داده است که در سفرى به مکه و مدینه، در کتابخانه حاکم یمن به نام جعفر پاشا، به کتابى ترکى برخورده که در آن، تیمور از رویدادهاى زندگى خود از ۷ تا ۷۰ سالگى و نیز نظریات و تدابیرش در زمینه کشوردارى و اداره نظامات سپاه سخن رانده است.

این گزارش را افضل بخارى در مقدمه ملفوظات صاحب قران با مختصر شاخ‌وبرگ اضافى تکرار کرده است. به گفته وى، ابوطالب ضمن سفر به سرزمین‌هاى روم و عربستان، در یمن با جعفر پاشا، امیر آنجا آشنا شد و او کتاب ارزشمندى را که در کتابخانه خود داشت، به وى نشان داد و ابوطالب بى‌درنگ به ترجمه فارسى آن کمر بست و این کار عظیم را در هندوستان به پایان برد.

ابوطالب سپس ترجمه خود را در ۱۰۴۷ق/ ۱۶۳۷م به شاه‌جهان، فرزند جهانگیر گورکانى، امپراتور وقت هند که از اعقاب امیر تیمور بود، پیش‌کش کرد، اما شاه‌جهان متوجه کاستى و فزوده‌هایى در ترجمه ابوطا