پاورپوینت کامل تاریخ دولت اسلامی در اندلس ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ دولت اسلامی در اندلس ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ دولت اسلامی در اندلس ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ دولت اسلامی در اندلس ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

هر جلد از کتاب حاوی مقدمه مؤلف، ابواب و فصول متعددی است. نویسنده در سراسر کتاب کوشیده است که حوادث و شخصیت‌ها و صحنه‌ها را با قلمی نقادانه و در چهارچوبی از اسناد و نصوص قرار دهد و خود را از هرگونه احساسات و اهواء و گرایش‌های قومی و دینی برکنار نگه دارد.

گزارش محتوا

کتاب دولت اسلامی در اندلس حاوی برهه‌ای از تاریخ دولت اسلامی اندلس، از آغاز فتح تا پایان خلافت اموی و دولت حمودی، یعنی تا نیمه قرن پنجم هجری یا نیمه قرن یازدهم میلادی است. با پایان گرفتن این عصر، دوره‌ای از تاریخ اندلس که مهم‌ترین و گسترده‌ترین و درعین‌حال پرفراز و نشیب‌ترین دوره‌هاست پایان می‌گیرد که خود از دو بخش تشکیل شده است:

بخش اول (ابواب اول و دوم) شامل فتح افریقیه و اندلس و عصر والیان است و پس‌ازآن تاریخ دولت امویان اندلس از آغاز نهضت آن تا آغاز عهد عبدالرحمان الناصر یعنی از سال ۲۲ تا سال ۳۰۰ق برابر با سال ۶۴۳ تا ۹۱۲م است.

بخش دوم (ابواب سوم و چهارم) شامل تاریخ خلافت اموی و روی‌کار آمدن دولت عامری است، سپس فروپاشی آن دو دولت و حوادثی که هم‌زمان با آنها رخ داد. از هرج‌ومرج‌ها و اغتشاش‌ها و شورش‌ها و دعوی‌های استقلال در این نقطه یا آن نقطه و روی‌کار آمدن دولت بربری بنی‌حمود در جنوب اندلس و آغاز عصر ملوک‌الطوایف، یعنی از سال ۳۰۰ تا ۴۵۰ ق برابر با سال ۹۱۲ تا ۱۰۵۸م[۱]‏.

از جمله بناهایی که ساخت آن در عصر الناصرلدین‌الله آغاز و تا پایان حیاتش یعنی سال ۲۵۰ق بی وقفه ادامه داشت و در عهد پسرش الحکم المستنصر ادامه یافت و در سال ۳۲۹ق به پایان رسید «قصر الزهراء» بود. قصر و شهرک الزهراء برعکس دیگر پایتخت‌ها و بناهای شهریاران مدت درازی نپایید. تنها چهل سال مرکز خلافت بود، یعنی از سال ۳۲۹ق که الناصر در آن داخل شد تا پایان دوره پسرش المستنصر سال ۳۶۶ق. پس از او وزیر محمد بن ابی‌عامر (الحاجب المنصور) زمام امور دولت را به‌دست گرفت و فرمانروایی را به شهرکی تازه که خود بنا کرده بود منتقل نمود و آن را الزهره نامید. بدین‌طریق الزهرا دیگر به‌عنوان یک مرکز رسمی رونقی نداشت. تقدیر چنین خواسته بود که تنها در عهد مؤسس آن و یا جانشین او که در تکمیل بنای آن کوشید مرکز خلافت باشد. قیام الحاجب المنصور در واقع پایان قدرت دولت اموی در اندلس بود و ازآن‌پس خلفای آن سلسله از خلافت جز نامی نداشتند[۲]‏.

اما آن حادثه بزرگی که سبب ازهم فرو ریختن این بناهای عظیم اموی شد و خلافت بنی‌امیه و دولت عامری را متزلزل ساخت و اندلس را به ورطه سقوط کشید همانا جنگ عظیم داخلی بود. در ربیع‌الاول سال ۴۰۱ق نیروهای بربر به سرکردگی سلیمان المستعین در حرکت آمد و رهسپار قرطبه شد تا آن را از هشام المؤید و واضح حاجب که زمام امور هشام را در دست داشت بستاند. اینان برسر راه خود به مدینه الزهراء آمدند و محافظان و ساکنان آن را کشتند و باغ‌ها و سرای‌ها را خراب کردند و مسجد و قصر را آتش زدند و چند ماه در آنجا ماندند. به نظر می‌رسد که این ضربه بسیار کاری بوده است، زیرا چون مهاجمان از آنجا بیرون رفتند از شهر جز ویرانه‌ای بر جای نمانده بود و ازآن‌پس نام الزهراء از تاریخ اندلس برافتاد و تنها به‌عنوان ویرانه‌هایی متروک از آن یاد می‌شود[۳]‏.

در سال ۶۳۳ق/۱۲۳۶م که قرطبه به‌دست اسپانیایی‌ها افتاد، دوره شوربختی و فروپاشگی حکومت اسلامی در اندلس فرا رسید. در آن دوره طومار حیات خلافت اسلامی اندلس پیچیده شد. هرچند قرطبه اهمیت سیاسی خود را از آغاز شورش و سقوط دولت اموی از دست داده بود، ولی مدتی هیبت خلافت کهن را همچنان حفظ کرده بود؛ اما خرابه‌های الزهراء پس از افتادن قرطبه به‌دست اسپانیایی‌ها تا چندی که نمی‌توان دقیقاً مدتش را معلوم کرد هنوز برجای بود. قرطبه نیز چون در سایه فرمانروایی فرمانروایان جدید درآمد به‌سرعت همه نشانه‌های عصر اسلامی را از دست داد تا آنجا که امروز از آن همه بناهای اسلامی چیزی جز مسجد جامع آن باقی نمانده است. این مسجد به کلیسای بزرگ تبدیل شده ولی هنوز هم بسیاری از شکوه و رونق عصر اسلامی را حفظ کرده است[۴]‏.

در جلد دوم کتاب، دوره ملوک‌الطوایف مطرح شده