پاورپوینت کامل تاریخ دنیسر ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ دنیسر ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ دنیسر ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ دنیسر ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب؛ مشتمل بر هشت باب است که در هر باب به تناسب نام تعدادى از شخصیت‌هاى یک علم ذکر شده است. مجموع اعلام که دنیسرى از آنها گزارش کرده است، ۶۰ نفر است که بیشترین اسامى در باب دوم با ذکر ۱۷ نفر و کمترین آنها در باب پنجم با ذکر یک نفر مى‌باشد. شیوه نگارش نویسنده بدین صورت است که ابتدا نام و نسب کامل فرد را ذکر کرده و سپس مطالبى را بدون ذکر هیچ منبعى در شرح حال او مى‌آورد. در نقل سخنانى که خود شنیده است، نام گوینده را ذکر مى‌کند. اگر آن شخصیت از ذوق شعرى برخوردار است، از ذکر فقراتى از اشعار او صرفنظر نمى‌کند.

گزارش محتوا

باب اول کتاب در ذکر دنیسریانى است که به علم و حلم مشهور بوده‌اند. اگر چه به طور قطع علماى فراوانى در این شهر به نشر علم و دانش همت گماشته‌اند؛ اما نویسنده تنها به شرح حال هفت تن از آنها پرداخته است. اولین این افراد ابوبکر بن عبدالله بن رواحه، فقیه حنفى مذهب است. آخرین این اشخاص نیز ابوالمعالى ابن ابى‌الجیش مقرى است که مردى زاهد و گوشه‌نشین بوده و از جاه و مقام و نزدیکى به سلاطین اکراه داشته است. او حتى از امامت در جامع غربى در دنیسر که تحت ولایت سلطان بوده، امتناع مى‌کرده است.

باب دوم، به مشایخ و روات حدیث اختصاص دارد که در هر بخش تعدادى از روایات نقل شده، از آن راوى ذکر شده است. در باب بعد به فقهایى که در دنیسر ساکن بوده و یا به آن جا سفر کرده و از آنها گذشته‌اند، پرداخته شده است. در ابتداى این باب به این نکته اشاره شده است که جماعت زیادى از فقهاء از این شهر گذر کرده‌اند، که ذکر تمامى آنها معذور است.

در باب چهارم، احوالات دو تن ا