پاورپوینت کامل بهارستان جامی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهارستان جامی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهارستان جامی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهارستان جامی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

کتاب، شامل یک مقدمه، هشت روضه و یک خاتمه بوده و به شیوه گلستان سعدى و به تقلید از آن تألیف شده است.

این تقلید، در موضوع، قالب‌بندى و شیو نگارش کتاب آشکار است؛ بااین‌همه، تفاوت‌هایى هم میان این دو اثر دیده مى‌شود. صفا و سادات ناصرى، این تفاوت‌ها را در عین تمایل به سادگى، در غلبه سخن منظوم، فراوانى سجع و تکلف در بهارستان دانسته‌اند. افصح‌زاد، مشابهت این دو اثر را در شکل و صورت و تفاوت‌هاى آن‌ها را در نگرش دو مؤلف مى‌داند و مى‌افزاید که سعدى، براى بیان و تفهیم افکار و عقاید خود به حکایات تاریخى، روایات و مطایبات توسل جسته؛ درحالى‌که جامى تنها به بیان تجربه، دانش، بینش و آمال خود پرداخته است.

ابراهیم حریرى تفاوت میان این دو اثر را در شمار اشعار و چگونگى به کاربردن آن‌ها مى‌داند و معتقد است که در بهارستان، اشعار بیشترى دیده مى‌شود و شعر در این کتاب، ترجمه کاملى است از نثر ماقبل خود؛ درحالى‌که در گلستان، شعر در خدمت تأیید، تکمیل و یا تزیین‌بخش منثور هر داستان است. او همچنین مى‌افزاید که جامى به جاى نوشتن یک کتاب اجتماعى و ادبى که براى متکلم و مترسل مفید باشد، کتابى در تصوف، عرفان، هزل، نقد شعر و اخلاقیات نوشته و به اثر خود، جنبه علمى و درسى داده است.

بهارستان، نثرى ساده و درعین‌حال مسجع دارد که گاهى به تکلف مى‌گراید. در نثر بهارستان، صنایع بدیعى فراوان به چشم مى‌آیند که برخى از آنها عبارتند از: جناس، تشبیه، تضاد و مراعات نظیر. افزون بر صنایع ادبى، از دیگر ویژگى‌هاى نثر بهارستان، به کار گرفتن آیات قرآنى، احادیث، امثال و حکم، اشعار فارسی و عربى و لغات و اصطلاحات عرفانى است.[۳]

بهارستان در مقایسه با گلستان، سخنان منظوم بیشترى دارد؛ نثر آن مسجّع و در برخى موارد کمى متکلّفانه است، اما در مجموع، شیوه انشاى بهارستان از گلستان، حتى در قسمت‌هایى که رنگ ادبى بیشترى دارد، ساده‌تر است.

نثر بهارستان، به پختگى و انسجام گلستان نیست و حجم آن به‌تقریب، برابر حجم گلستان است؛ اگرچه احتمالاً این امر، تقلیدى آگاهانه نبوده و بیشتر به حجم آثارى از این نوع برمى‌گردد. روى‌هم‌رفته جامى توانسته است شیوه نثرنویسان باذوق پیشین را در دوران کم‌ذوقى‌هاى معاصرانش دنبال کند.[۴]

با آنکه گلستان سعدى به لحاظ قالب و محتواى آن از منابع اصلى جامى در تألیف بهارستان بوده است، به نظر مى‌رسد منابع دیگرى از جمله تذکره‌هاى فارسی، مقامات عرفانى و تواریخ گوناگون نیز در شمار مآخذ او بوده‌اند. حاکمى، «المستجاد من فَعَلات الاجواد» و «الفرج بعد الشدّه» تنوخى و ترجمه فارسی آن را از منابع بهارستان برشمرده است و ابراهیمى حریرى «کلیله و دمنه»، «مرزبان‌نامه»، «حدائق السحر»، «چهار مقاله»، «المعجم فی معاییر اشعار العجم» و آثار عبید زاکانى را از جمله این مآخذ مى‌داند.[۵]

با تمام این تفاصیل، تنها چند سالى پس از تألیف بهارستان، این اثر مورد توجه و التفات از مؤلفان، مترجمان، شارحان و کاتبان آثار ادبى و عرفانى قرار گرفت. این توجه و التفات از طریق تقلید، تلخیص، شرح، ترجمه، کتابت و بعدها چاپ بهارستان به ظهور رسید. از میان آثارى که بهارستان را جزو منابع خود قرار داده و یا به تقلید از آن نوشته شده است، مى‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «ترجمه مجالس النفائس» امیر على‌شیر نوایى از حکیم شاه محمد قزوینى، «مجمع الخواص» از صادقى کتاب‌دار، «منتخب الاشعار»، «شمع انجمن» از محمد صدیق و «بلبلستان» از فوزى موستارى.[۶]

گزارش محتوا

مقدمه، به بیان انگیزه مؤلف از نگارش کتاب اختصاص یافته است. هشت روضه بهارستان، به تقلید از هشت باب گلستان، به ترتیب زیر مى‌باشند:

روضه نخستین، در ذکر حکایاتى است درباره مشایخ صوفیه و بعضى از اسرار احوال آنان و روضه دوم، متضمّن حکم و مواعظ و مشتمل است بر چند حکمت و حکایات مناسب مقام.

روضه سوم درباره اسرار حکومت و ذکر حکایاتى از پادشاهان بوده و روضه چهارم، درباره بخشش و بخشندگان است. روضه پنجم، در تقریر حال عشق و عاشقان نگاشته شده و روضه ششم، حاوى مطایبات و لطایف و ظرایف است. روضه هفتم، در شعر و بیان احوال شاعران تنظیم شده و آخرین روضه، در بیان حکایتى چند از زبان و احوال جانوران است.

با آنکه نویسنده قسمتى از کتاب را به پیروى از گلستان سعدى نوشته، ولى مسلّم است که قصد او در این کار، ساده‌تر کردن شیوه انشاى سعدى بوده و به همین سبب، انشاى بهارستان حتّى در آن قسمت که رنگ ادبى آن بیشتر است، بیش از آنچه انتظار مى‌رود، متمایل به سادگى است و شاید یکى از علل این تمایل، اختصاص کتاب به تعلیم فرزند نوآموزش بوده است.[۷]

با آنکه جامى روضه هفتم را که در شرح‌حال گروهى از شاعران برگزیده فارسی تا عهد اوست، به اختصار تمام پرداخته است، لیکن همان اشارات کوتاه که در این روضه آورده، حاوى نکات سودمندى است که در تحقیق احوال شاعران مى‌تواند محل استفاده باشد.[۸]

عبارات کتاب، روى‌هم‌رفته، ساده و شیرین است و در میان آثار منثور، مقامى شامخ دارد. این کتاب غالباً مشتمل بر مطالب اخلاقى عالى و دستورهاى سودمند براى زندگانى است. قطعه‌هاى تاریخى آن نیز قسمت‌هاى مفیدى دارد که به روشن شدن احوال شعرا و عرفا کمک مى‌کند. در مقام مقایسه بهارستان با گلستان سعدى، سخن منظوم بهارستان بیشتر است و سجع و تکلّف به‌وفور در آن راه یافته و در روضه ششم آن، پاره‌اى از مطایبات فراهم آمده است که خواننده را از سلیقه تربیتى نویسنده به شگفتى و شک مى‌آورد.[۹]

در خاتمه کتاب، جامى را مقالتى است که در آنجا پس از اعتذار از طول کلام باز به تقلید از سعدى اشاره به این نکته کرده است که اشعار و منظومات وارده در کتاب، همه از خود اوست و مستعار نیست و این رباعى را نظم کرده است:

جامى هر جا که نامه انشا آراست

از گفته کس به عاریت هیچ نخواست

آن را که وضع خود دکان پرکالاست

دلالى کالاى کسانش نه سزاست

[۱۰]برخى از ویژگى‌هاى ادبى بهارستان به‌اختصار از این قرار است:
استشهاد به آیات قرآن کریم، مانند: «و کلاّ نقصّ علیک من انباء الرسل نثبّت به فؤادک…» .[۱۱]
استفاده از احادیث