پاورپوینت کامل ابن عطاء الله اسکندری، احمد بن محمد ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن عطاء الله اسکندری، احمد بن محمد ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن عطاء الله اسکندری، احمد بن محمد ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن عطاء الله اسکندری، احمد بن محمد ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد
۲ تحصیلات
۳ وفات
۴ آثار

۴.۱ آثار خطى
۴.۲ آثار یافت‌نشده:

۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

تولد

ابن عطاء الله در اسکندریه زاده شد. تاریخ ولادتش معلوم نیست، اما به یارى برخى شواهد و قرائن مى‌تواند تولد او حدود ۶۵۰ق باشد.

تحصیلات

تاج‌الدین، با وجود آنکه از خردسالى به تحصیل علوم مختلف اشتغال داشته، به گفته خود آشنایى درستى با تعالیم شاذلیه نداشته و با ایشان در ابتدا به مخالفت مى‌پرداخته است.

شهرت این خاندان در اسکندریه به سبب فقهاى مالکى آن بوده است و نه به سبب مشایخ شاذلى. اگرچه از وقایع زندگى او پیش از آشنایى با مرسى اطلاع دقیقى در دست نیست، اما منابع به‌طور کلى به تحصیلات وى در تفسیر، فقه، اصول، حدیث، لغت، نحو، بیان، کلام و علوم دیگر رایج در آن عصر اشاره کرده‌اند. فقه را احتمالاً نزد ناصر‌الدین بن مُنَیَّر که فقیهى نامدار بود، فراگرفت، حدیث را نزد ابرقوهى و دمیاطى آموخت، نحو را نزد مازونى و اصول فقه، کلام و فلسفه را ظاهراً نزد شمس‌الدین اصفهانى آموخت و در لطائف، شمس‌الدین را ستوده و او را «شیخنا» خوانده است.

بدین‌سان ابن عطاء الله در اوان جوانى فقیهى معروف شد و در همین هنگام بود که با صوفیان، خاصه اصحاب ابوالعباس مرسى، به مجادله مى‌پرداخت و امورى را به ایشان نسبت مى‌داد که به زعم وى با ظاهر شرع ناسازگار بود. وى معتقد بود که «لیس الاّ اهل العلم الظاهر»، اما او خود در دوره‌هاى بعد مى‌گوید که مخالفتش با مرسى پایه و اساس استوارى نداشته و از همین روى بر آن شده است که برای درک حقیقت، خود به مجلس مرسى رود و از نزدیک سخنان او را بشنود. مرسى در آن مجلس از «انفاسى» که شارع بدانها امر کرده؛ یعنى اسلام، ایمان و احسان سخن مى‌گفت و آنها را همان شریعت، حقیقت و تحقق مى‌دانست. ابن عطاء الله که سخت تحت تأثیر این مجلس قرار گرفت، در بازگشت به خلوت پناه برد. پس بر آن شد که دیگر بار به نزد مرسى رود و این بار حالات و احساسات قلبى خویش را آشکارا بیان کند. نخستین تعلیمات مرسى به او در واقع همان اصول اولیه طریقه شاذلیه بود. چندى بعد ابن عطاء الله از اسکندریه به قاهره رفت. سبب این جلاى وطن بر ما پوشیده است و روشن نیست که در این سفر همراه مرسى بوده است یا نه، اما احتمالاً درگذشت مرسى در قاهره بوده است. شعرانى پس از مرسى از یاقوت عرشى به‌عنوان استاد ابن عطاء الله یاد کرده است.

ابن عطاء الله در قاهره به تدریس علوم دینى و تعلیم تصوف همت گماشت. صفدى از ذوق، بیان دلنشین و آشنایى وى با کلام صوفیه و آثار گذشتگان سخن به میان آورده است. به گفته صعیدى در «تعطیر الانفاس» کسانى که به مجلس ابن عطاء الله مى‌رفتند، گفته‌هاى او را مى‌نوشتند و وى در آن مجالس علم ظاهر و باطن مى‌آموخت. برخى از بزرگ‌ترین علماى آن عصر نیز در مجالس درس او حاضر مى‌شدند که تقى‌الدین سبکى، پدر تاج‌الدین سبکى، از جمله ایشان است. احتمالاً به همین سبب تاج‌الدین در طبقات الشافعیه خود ابن عطاء الله را شافعى‌مذهب خوانده، گرچه مالکى بودن وى را نیز محتمل دانسته است. از شاگردان دیگر او باید داوود بن باخلا را نام برد که خلیفه او در طریقت نیز بوده است. وى در کتابى به نام «اللطیفه المرضیه بشرح حزب الشاذلیه»، ضمن بیان عقاید خود از استادش، ابن عطاء الله نیز سخن گفته است.

ابن عطاء الله نه تنها از طریق وعظ به تبلیغ اعتقادات صوفیه مى‌پرداخت که از جهات دیگر نیز در این راه اهتمام داشت. دفاع وى از ابن عربى در برابر ابن تیمیه از این نوع است.