پاورپوینت کامل هدی الفرقان فی علوم القرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هدی الفرقان فی علوم القرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هدی الفرقان فی علوم القرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هدی الفرقان فی علوم القرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ انگیزه نگارش
۲ ساختار
۳ گزارش محتوا
۴ وضعیت کتاب
۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

انگیزه نگارش

هدف نویسنده از تدوین اثر حاضر، پوشش و پژوهش پیرامون موضوعات ماده علوم قرآنی که در برنامه «دانشگاه علوم اسلامی امیر عبدالقادر» برای تدریس مقرر گردیده، بوده است.[۱]

ساختار

مطالب کتاب، در چهار جلد تنظیم شده و در ابتدای هر جلد، مقدمه‌ای از نویسنده، آمده است.

جلد اول و دوم، دارای چهار باب و جلد سوم، دارای سه باب بوده و جلد چهارم، در نوزده مبحث، تنظیم شده است

در ابتدای هر بخش، مقدمه‌ای به‌منظور توضیح مطالب مطرح‌شده در آن بخش، افزوده شده است.

گزارش محتوا

در مقدمه جلد اول، پس از بیان موضوع کتاب و اشاره به انگیزه نگارش آن، به ذکر مشهورترین کسانی که به تدوین علوم قرآن، همت گمارده‌اند، پرداخته شده است که از جمله آنها عبارتند از: عبدالله بن عباس؛ عبدالله بن مسعود؛ عبدالله بن زبیر؛ زید بن ثابت؛ ابی بن کعب؛ ابوموسی اشعری (که هر یک به تفسیر بخشی از قرآن پرداخته‌اند)؛ سعید بن جبیر؛ طاووس بن کیسان یمانی؛ عطاء بن ابی‌رباح و…[۲]

در ابتدای جلد نخست، به مباحث تمهیدی پیرامون قرآن کریم پرداخته شده و در آن، ابتدا معنای لغوی و سپس اصطلاحی قرآن تعریف شده و سپس، ضمن اشاره به اسامی دیگر قرآن و ذکر آیات مربوط به هریک، (که مجموعا ۵۶ نام ذکر شده که از جمله آنها عبارتند از: کتاب، فرقان، ذکر، مبین، کلام، نور، هدی، رحمت، بشری، شفا، موعظه، حکمت، حکیم، مهیمن، حبل، صراط مستقیم، مثانی، متشابه، روح، مجید، عزیز، بلاغ، برهان، بشیر، نذیر، تنزیل، کریم، مبارک و…)، به بیان فرق میان قرآن و حدیث قدسی، پرداخته شده است.[۳]

در باب اول، در چهار فصل زیر، مطالبی پیرامون وحی عنوان گردیده است:
در فصل نخست، به تعریف لفظ و معنای وحی در قرآن، پرداخته شده[۴] و در فصل دوم، با استفاده از آیات و روایات، حالات مختلف وحی خداوند به رسولان و انبیای الهی، توضیح داده شده است که از جمله آنها عبارتند از: وحی به معنای لغوی (الهام در حالت یقظه و الهام در رؤیای صادقه)؛ وحی با تکلم از ورای حجاب و وحی به‌واسطه جبرئیل(ع).[۵]

در فصل سوم، هیئات جبرئیل در هنگام وحی نمودن قرآن کریم بر پیامبر(ص) مورد بحث و بررسی قرار گرفته[۶] و در فصل چهارم، شبهاتی پیرامون وحی شدن قرآن مطرح و بدان پاسخ داده شده است.[۷]

نویسنده در باب دوم، در سه فصل زیر، مطالبی پیرامون انزال قرآن، بیان کرده است:
در فصل اول و دوم، هرکدام در دو مبحث، با استفاده از آیات، روایات و اقوال علما، به بررسی ادله و حکمت انزال دفعی و تدریجی قرآن پرداخته شده[۸] و در فصل سوم، اولین و آخرین آیات نازل‌شده، معرفی گردیده است. پیرامون اولین آیات نازل‌شده از قرآن، چهار قول مطرح شده است:

پنج آیه اول سوره علق: نویسنده خود این قول را صحیح‌ترین اقوال دانسته است و با استفاده از روایات، به تأیید آن پرداخته است.
آیه: «یا أَیهَا الْمُدَّثِّرُ» (مدثر: ۱).
سوره فاتحه.
آیه: «بسم الله الرحمن الرحیم»[۹]

در مورد آخرین آیه نازل‌شده نیز، نه نظریه، مطرح گردیده است که از جمله آنها، عبارتند از:

آیه ربا: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا مَا بَقِی مِنَ الرِّبَا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» (بقره: ۲۷۸)؛ «اى کسانى که ایمان آورده‌‏اید، از خدا پروا کنید و اگر مؤمنید، آنچه از ربا باقى مانده است واگذارید».
آیه ۲۸۱ سوره بقره: «وَ اتَّقُوا یوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ مَا کَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ یظْلَمُونَ»؛ «و بترسید از روزى که در آن، به‌سوى خدا بازگردانده می‌‏شوید، سپس به هر کسى [پاداشِ] آنچه به دست آورده، تمام داده شود و آنان مورد ستم قرار نمى‌گیرند».
آیه دین که طولانی‌ترین آیه قرآن کریم می‌باشد: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا تَدَاینْتُمْ بِدَینٍ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاکْتُبُوهُ…» (بقره: ۲۸۲)؛ «اى کسانى که ایمان آورده‌‏اید، هرگاه به وامى تا سررسیدى معین، با یکدیگر معامله کردید، آن را بنویسید…»[۱۰]

در