پاورپوینت کامل نزهه الأنام فی تاریخ الإسلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نزهه الأنام فی تاریخ الإسلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نزهه الأنام فی تاریخ الإسلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نزهه الأنام فی تاریخ الإسلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ کتب تاریخ عمومى، کتب طبقات و کتب خطط و آثار (تاریخ نگارى محلّى)
۴ گزارش وضعیت
۵ منابع مقاله

ساختار

اثر از مقدّمه و سه فصل تشکیل یافته است. فصل اوّل، ابن دقماق و نزهه الانام نام دارد. فصل دوم، بررسى منابع تاریخى بین سال‌هاى ۶۲۸ تا ۶۵۹ هجرى عنوان زده شده است و فصل سوم، متن اصلى اثر ابن دقماق و قبل از آن پیش‌گفتار آمده است.

گزارش محتوا

مقدّمه و دو فصل اوّل، به قلم محقّق اثر دکیر سمیر طبّاره نگاشته شده است. در مقدّمه محقق اول به ویژگى این برهه تاریخى که اثر به آن پرداخته و آن اینکه بین سلاطین ایوبى حاکم در مصر، و حاکمان ایوبى، شام که به تدریج اتحاد و یکپارچگى آنان دچار مشکل شده و آتش جنگ‌هاى داخلى میان اعضاى خاندان ایوبى شعله و رشد و از طرف دیگر تهدیدهاى خارجى که حکومت ایوبى به آن درگیر بودند، زیرا آنها قصد استیلاء و تسلط بر شهرهاى سواحل شام را داشتند که از آن فصل اوّل از دو قسمت تشکیل یافته است. قسمت اول به بررسى حیات مؤلف ابن دقماق مکان علمى او و تألیفات او مى‌پردازد. در قسمت دوم به نسخ موجود از نزهه الامام که در کتاب‌خانه‌هاى جهان موجود هستند و نسخه این اثر پرداخته و سپس به نقد و تحلیل این نسخه به طور کامل پرداخته است. در پایان این فصل، تصاویرى از این نسخه درج شده است.

فصل دوم، به بررسى منابع و مصادرى که ابن دقماق در نگارش ابن برهه تاریخى از آنها سود جسته، پرداخته است.

در این بخش محقّق مصادر مؤلف را به دو قسم تقسیم مى‌نماید. مصادرى که مؤلفین آنها هم عصر دوره ایوبى بوده یا در حوادث خود به طور مستقیم شرکت داشته یا اینکه حوادث را مشاهده نموده‌اند. ما طبق روال محقّق اینها را نام برده و مختصرى آنها را شرح مى‌نماییم:

مرآه الزمان فى تاریخ الاعیان ابوالمظفر یوسف بن قزا و غلى ترکى، ملقب به شمس‌الدین و مکنّى به ابوالمظفر و مشهور به سبط ابن‌جوزى(به دلیل اینکه مادرش دختر عبدالرحمن بن جوزى مى‌باشد(۵۸۲-۶۵۴ هجرى))، است. او در این اثر، حوادث را از آغاز آفرینش تا اوایل سال مرگ خود به صورت سالشمار شرح داده و وفیّات بزرگان را نیز در ضمن آن آورده است.

– وفیّات الاعیان و انباء الزمان: تألیف احمد بن محمد بن ابراهیم ابوالعباس شمس‌الدین برمکى اربلى، مشهور به ابن خلکان(۶۰۸-۶۸۱) مى‌باشد.او قاضى‌القضات دمشق و مورخ آن شهر مى‌باشد. وى این اثر را که مشتمل بر شرح حال ۸۴۶ تن از بزرگان، امراء، وزراء، علما و عرفاست، به ترتیب حروف معجم تنظیم نموده است.وفیات الاعیان گنجینه‌اى از اطلاعات گرانبها است، به ویژه در قسمت‌هایى که مصنّف از معاصران خود سخن مى‌گوید.

الاعلاق الخطیره فى ذکر امراء الشام و الجزیره، اثر ابن شداد(۶۱۳-۶۸۴) مى‌باشد.او از صاحب منصبان دولت ایوبى مى‌باشد.اثر او به مثابه تاریخ سیاسى شمال عراق و مناطق پنج گانه شام، حلب، دمشق، لبنان، اردن و فلسطین) است که ابن دقماق در تألیف خود جزئى که حوادث مربوط به حمله مغول، به جزیره را دربر دارد، استفاده نموده است.

– زبده الحلب من تاریخ حلب، اثر ابن عدیم(۵۸۸-۶۶۰) که نوعى تاریخ نگارى محلى است. او از صاحب منصبان دولت ایوبى مى‌باشد. او در اثر خود به پیروى از ابن عساکر، سرگذشت بزرگان حلب را به ترتیب حروف الفبایى آورده و در مقدّمه، به شرح جغرافیاى حلب و شمال شام و فتح آن به دست مسلمانان پرداخته است و این اثر دربردارنده حوادث تا سال ۶۴۲ که خروج وى از حلب است، مى‌باشد. ابن دقماق از جزء سوم این کتاب که حوادث و وقایع ۵۶۹ تا ۶۴۲ را دربر دارد، سود جسته است.

– الذیل على الروضتین تألیف ابوشامه(۶۰۵-۶۶۵) مى‌باشد. این اثر شرح حال بزرگان قرون ششم و هفتم هجرى را به ترتیب سال تنظیم و تدوین نموده است.

– الروض الزاهر فى سیره الملک الظاهر، اثر ابن عبدالظاهر(۶۲۰-۶۹۲) است. او نویسنده، ناظم و به خاطر کارگزارى در دیوان انشاء و تألیف سیره ملک ظاهر مشهور است.

– الستفاد من ذیل تاریخ بغداد و الاول من ذیل تاریخ بغداد، تألیف حافظ محب‌الدین، مشهور به ابن نجار مى‌باشد.

۲-مصادر و منابعى که مؤلفین آنها در حوادث و دوره ایوبى زندگانى نمى‌نموده، ولى حوادث این برهه تاریخ را نگاشته و ابن دقماق در اثر خود از منابع آنها سود جسته است.

– الوافى بالوفیّات، اثر خلیل بن ابیک بن عبدالله صفدى شافعى، مشهور به صلاح‌الدین صفدى(۶۹۶-۷۶۴) مى‌باشد. این کتاب، اثرى بزرگ در تراجم است که به ترتیب ابجدى نگارش یافته است. او برخلاف ابن خلکان، تراجم صحابه و خلفا را نیز آورده است.

– دول الاسلام و المبر فى خبر من غبر، هر دو تألیف حافظ ذهبى(۶۷۳-۷۴۸) مى‌باشد.

او مختصرى از کتاب شمس‌الدین محمد بن احمد ذهبى، به نام تاریخ الاسلام و وفیّات المشاهیر و الاعلام که تاریخ عمومى است، از اوّل هجرت تا ۶۴۰ هجرى، را فراهم آورده و آن را العبر فى خبر من عبر نامید و ذیلى، شامل حوادث ۷۰۱ تا ۷۴۰ بر آن نوشت.

حافظ ذهبى خلاصه‌اى نیز از تاریخ اسلام از آغاز تا ۷۴۴ و وفیات مشهیر هر سال به شیوه سالشمار تألیف و آن را دول الاسلام نامید.

دسته سوم، مصادر و منابعى است که محقّق از آنها در تحقیق اثر استفاده کرده و ابن دقماق در تألیف نزهه الانام به آنها اشاره ننموده است. این مصادر، سه دسته هستند.

کتب تاریخ عمومى، کتب طبقات و کتب خطط و آثار (تاریخ نگارى محلّى)

الف) کتب تاریخ عمومى.

– المختصر فى اخبار البشر، اثر ملک مؤید اسماعیل، مشهور به ابوالفداء (۶۷۲-۷۳۲) مى‌باشد. او از خاندان ایوبیان و امیر حماه بوده است. این اثر یک دوره تاریخى عمومى و متضمن اطلاعات مربوط به ادوار پیش از اسلام «دوران با ملیّت» تا ۷۲۹ قمرى است: محقق از مجلد سوم و چهارم که در رابطه با دوران ایوبیان، جنگ‌هاى صلیبى، ملوک، ملوک مصر، شام و تونس و همچنین از فتح قیصریّه و مرگ هلاکوخان و حوادث دیگر تاریخ اسلام تا ۷۲۹ قمرى بازگو نموده است، استفاده کرده است. اشخاصى چون ابن‌حبیب دمشقى و دیگران ذیل‌هایى بر تاریخ او نوشته‌اند که معروف‌ترین آنها، تتمه المختصر فى اخبار البشر ابن‌وردى(متوفاى ۷۴۹ قمرى) است که حوادث تا سال ۷۴۹ را آورده است. البدایه و النهایه مهم‌ترین اثر ابن‌کثیر(۷۰۱-۷۷۴) مى‌باشد. این اثر نوعى تاریخ عمومى است که مؤلف آن حوادثى را که از ابتدا آفرینش تا ۷۵۱ رخ داده، ضمن آن آورده است.

– مرآهالجنان و عبرالیقظان، اثر عبدالله یافعى مصرى (متوفاى ۷۶۶) است که دربر دارنده تاریخ اسلام، از هجرت پیامبر اکرم(ص) تا ۷۵۰ به شیو سالشمارى مى‌باشد و به پیوست رویدادها، وفیات مشاهیر را نیز آورده است.

السلوک لمعرفه دول الملوک، تألیف تقى‌الدین مقریزى(متوفاى ۸۴۵) مى‌باشد. در این اثر تاریخ ایوبیان و ممالیک مصر از ۵۶۷ تا ۸۴۴، با ذکر وفیّات بزرگان فراهم آمده است.

– النجوم الزاهره فى ملوک مصر و القاهره اثر ابن‌تغرى بردى(متوفاى ۸۷۴) شاگرد مقریزى که در رابط با تاریخ مصر از فتح اسلامى تا ۱۸۷۲ مى‌باشد. این اثر مفصل‌ترین تاریخ مصر اسلامى است. این کتاب بر اساس دوره حکومت فرمانروایان مصر و به شیو سالشمارى تنظیم شده است.

حسن المحاضره فى اخبار مصر و القاهره تألیف جلال‌الدین سیوطى (متوفاى ۹۱۱) به بررسى تاریخ کهن مصر و اوضاع سیاسى، ادارى، اجتماعى، علمى و فرهنگى آن پس از فتح اسلامى تا زمان مؤلف پرداخته و نیز دربردارند زندگى‌نام مختصرى از بزرگان مى‌باشد.

– مفرح الکروب فى اخبار بنى ایوب تألیف جمال‌الدین بن واصل، مشهور به ابن واصل(متوفاى ۷۶۴) از نوع تاریخ‌نگارى دودمانى(تاریخ دولت ایوبى) مى‌باشد. به سبب پیوستگى مؤلف با امراى ایوبى، اثر از منابع مهم درباره ایوبیان مصر و شام، نزاع‌هاى داخلى و جنگ‌هاى ایشان با صلیبیان است.

ب- کتب طبقات(تاریخ نگارى به شیوه طبقات)

در این شیوه، افراد متعلق به یک گروه، یا دوره یا نسل(اصطلاحا طبقه) در یک ردیف جاى مى‌گیرند و شرح حال آنان به ترتیب زمانى درپى هم مى‌آید.

– فرات الوفّیات، تألیف ابن‌شاکر کتبى(متوفاى ۷۶۴) که به عنوان ذیلى بر اثر ابن‌خلکان است که مشتمل بر تراجم از وفات ابن‌خلکان تا زمان خودش مى‌باشد که به ترتیب حروف معجم تنظیم یافته است.

– عیون التواریخ، تألیف ابن‌شاکر کتبى مى‌باشد. این اثر مجموعه‌اى از شرح حال بزرگان که به شیو سالشمارى تنظیم و تا سال ۷۶۰ را دربرگرفته است.

– الدرر الکامنه فى اعیان المائه الثامنه، اثر ابن‌حجر عسقلانى است که شرح حال بسیارى از بزرگان سده هشتم را از آغاز تا پایان ۸۰۰ به ترتیب الفبایى جمع‌آورى نموده است.

– طبقات الشافعیه، اثر اسنوى(متوفاى ۷۷۲) مى‌باشد که شرح حال علماء و ادباء مشهور از اهل مذهب شافعى را به ترتیب حروف ابجدیّه جمع‌آورى نموده است.

– طبقات الشافعیه الکبرى، تألیف سبکى(متولد ۷۲۷) مى‌باشد. این اثر مشتمل بر یک مقدّمه و هفت طبقه به ترتیب زمان جمع‌آورى شده است، مى‌باشد.

– المنهل الصافى و المستوفى بعد الوافى، اثر ابن‌تغرى بردى(متوفاى ۸۷۴) مى‌باشد. او این اثر را به عنوان تکمله کتاب صفدى، به تراجم مشاهیر علماء، امراء و سلاطین مصر و شام در عصر ممالیک و نیز مشاهیر معاصر خود در شرق و غرب اسلامى از مسلمانان و غیر مسلمانان از نیمه قرن هفتم تا نیمه قرن نهم اختصاص داده است.

– عیون الانباء فى طبقات الاطباء، اثر ابن ابى‌اصبیعه(متوفاى ۶۶۸) مى‌باشد. این اثر از مهمترین کتب تراجم مى‌باشد.

ج- کتب خطط و ثار(کتب تاریخ‌نگارى محلّى)

این کتب علاوه بر شرح حال علماء و مشاهیر، معمولا مشتمل است بر پیش‌گفتارى درباره تاریخ احداث شهر و فتح آن به دست مسلمانان، صحابه و تابعانى که به آنجا رفته‌اند. سخنانى در فضیلت شهر، والیان، امراء، محله‌ها و بناهاى تاریخى؛ مانند قلعه، مسجد و…

– المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار اثر تقى‌الدین مقریزى است. این اثر مشروح‌ترین وصف از جغرافیاى مصر، قاهره و سیر تاریخى که از فتح اسلامى به بعد است و نیز دربردارنده تراجمى از افراد است.

– الانتصار لواسطه عقد الامصار، تألیف ابن دقماق که تاریخ و جغرافیاى ده شهر بزرگ اسلامى موضوع آن مى‌باشد که تنها جلدهاى چهارم و پنجم آن، درباره فسطاط(بازارها، مدارس، ابنیه، خیابان‌ها…) و اسکندریه و بعضى از قریه‌ها مصر در آن است.

فصل سوم، با پیش‌گفتارى در رابطه با بررسى دوران حیات علمى و ادبى در زمانى که ابن دقماق در آن زیست و نمو نمود است، آغاز مى‌شود. دوران حیات او معاصر با سال‌هاى پایانى دولت ممالیک بحرى(۶۴۸-۷۹۲) و آغاز حاکمیّت ممالیک برجى و چرکسى(۷۸۲-۹۲۲) است که بر مصر و شام حکومت می‌کردند. این دورانى است که ابن دقماق متولّد و در آن رشد نموده است و از آنجا که ممالیک، حمایت از علوم دینى را درپیش گرفته بودند، مواجهه با ساختن و تجدید بناى مدارس و مساجد جامع در مصر و دیگر شهرهاى دور هستیم؛ از جمله مدرسه ظاهریه، مدرسه منصوریه، جامع عمر و جامع ابن‌طولون و تجدید بناى جامع ازهر و به خاطر همین حمایت معنوى و مالى از علوم دینى حاکمان، ممالیک است که مى‌بینم اصولا دانش تاریخ و هم دانش‌هاى دیگر در این قرن، بیش از هر نقطه، در مصر و شامات رشد و نمو داشت و به عکس، شرق از یک‌سو گرفتار مغولان و ایلخانان و سپس تیموریان شده، به همین دلیل براى مدّتى براى طولانى از دانش امروزى به دور افتاد.

و به دلیل همین حرکت علمى و ادبى در این دوران، ملاحظه مى‌کنیم که به تعداد قابل شمارى براى فراگیرى علوم اشتیاق نشان مى‌دهند و از آثار دیگران کثرت بسیارى از علماء و ادباء در زمینه‌هاى مختلف در این عصر مى‌باشد؛ از جمله ابن‌حجر عسق