پاورپوینت کامل مبانی تشیع در منابع تسنن ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مبانی تشیع در منابع تسنن ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مبانی تشیع در منابع تسنن ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مبانی تشیع در منابع تسنن ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

کتاب مشتمل بر مقدمه مؤلف و متن کتاب است که اگرچه به بخش و فصل نشده اما در ضمن عناوین متعددى ارائه شده است؛ ابتدا از مسائل اعتقادى (مانند امامت، عصمت، مهدویت، رؤیت خدا، رجعت و شفاعت)، سپس از مسائل فقهى (مانند مسح و شستن پا، آمین گفتن، نماز تراویح، و ازدواج موقت) بحث شده و در هر مبحث به شبهات و پرسش‌هایى پاسخ داده شده است.

گزارش محتوا

درباره روش و محتواى این اثر چند نکته گفتنى است:

مترجم محترم در مقدمه‌اش با بیان این مطلب که آنچه در این مجموعه مى‌خوانید، بیان مبانى شیعه در اسناد اهل سنت است، یادآور شده است که شاید برخى چنین مى‌پندارند که آنچه شیعه را از اهل سنت متمایز مى‌سازد، برگرفته از ذهن دانشمندان شیعى است که یا از روى تعصب و یا از روى مخالفت با خلفاى عباسى ساخته شده است؛ پیامد چنین دیدگاهى مى‌تواند این باشد که شیعه، ریشه در قرآن و سنت ندارد پس فرقه‌اى ساختگى است که توسط کلینى، شیخ طوسى و علماى دیگر نظریه‌سازى شده است. در این کتاب، برخى از مبانى نظرى و عملى شیعه، مطرح و استنادهاى آن از قرآن و روایات اهل سنت و اندیشمندان سنى آورده شده تا نشان داده شود، نه تنها بنیانهاى تشیع با اسلام بیگانه نیست، بلکه پایه‌هاى اعتقادى و عملى شیعه که از زبان پیشوایان شیعه، نوشته شده است، در منابع روایى اهل سنت نیز به شکلى از زبان پیامبر و یا دیگر صحابه آمده است. در واقع، سخنان امام محمد باقرو جعفر صادق(ع)، نقل قول از پیامبر(ص) بوده نه جداى از آن. بى‌شک اندیشمندان جهان تسنن، با کمترین صرف وقت، مى‌توانند، سخنان ائمه‌ى شیعه را در منابع خود ریشه‌یابى کنند و به آشکارا ببینند[۱]
نویسنده به‌ویژه تأکید دارد که استدلال‌هاى به کار رفته در کتاب حاضر، برگرفته از آیات قرآن و تفسیر آنها در مبانى تفسیرى اهل سنت و نیز روایات اسلامى موجود در کتاب‌هاى معتبر روایى اهل سنت و همچنین نظریه‌هاى اندیشمندان سنّى است. سعى شده است هرآنچه به عنوان استدلال بیان شده از منابع مهم تاریخى و روایى اهل سنت باشد، و تنها اگر اتهامى در میان اهل سنت علیه شیعه طرح شده، چون غلو و یا تحریف و یا هرچه که شبهه‌اى ایجاد مى‌کند، به روایات شیعى و اسناد آنان توجه شود تا روشن شود که شیعه آن تفکرات را پذیرفته است یا نه. هدفى که نگارنده دنبال مى‌کند، این است که جامعه اسلامى به باورهاى درست و منطقى روى بیاورد تا باعث نزدیکى اندیشه‌ها شود و از هرچه که موجب تشتت و تفرقه مى‌شود فاصله بگیرد و دشمنانى را که براى سدّ کردن راه تبلیغ و توسعه‌ى فرهنگى جامعه اسلامى به اقصى نقاط جهان، به ترویج اختلاف گروه‌هاى اسلامى تمسک جسته‌اند، مأیوس سازد[۲]
همچنین نویسنده تأکید کرده است که فرضیه‌اى که انگیزه نگارش این کتاب شد، این موارد است، اول: اختلاف کنونى میان مذاهب اسلامى، به‌ویژه آنچه را که در قرون گذشته مى‌بینیم، در صدر اسلام وجود نداشته است؛ چه اینکه آنچه شیعه از مکتب اهل‌بیت فرا گرفته، به نحوى در منابع تاریخى و روایى اهل تسنن وجود دارد. دوم: آنان‌که در پى مسند و مقام بوده‌اند و داعیه‌ى حکومت و سلطنت را در سر مى‌پرورانده‌اند، براى ماندن خود، بر ایجاد فتنه‌ى تفرقه، میان گروه‌هاى اسلامى تأکید داشته‌اند. سوم: در سده‌هاى اخیر نیز، تفرقه زاییده افکار افراطیونى بوده که آگاهانه و یا ناآگاهانه ابزار دست دشمنان اسلام شده‌اند. وى سپس ابراز امیدوارى مى‌کند که اثبات این سه فرض بتواند راهگشاى توجه عقلانى به مبانى دینى شود و باورهاى عاقلانه را جایگزین افراطگرایى ناروا نماید[۳]
نویسنده تأکید کرده که از وظایف مؤمن، ابراز کینه خود به منکران و معاندان اسلام است که در برابر اسلام و مسلمانان براى مبارزه صف کشیده‌اند. بر همین اساس تبرّى، از فروع دین شمرده شده و همنشینى و کمک به دشمنان دین، مردود شمرده شده است؛ * «لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّى وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاء