پاورپوینت کامل کلمات علیه غرا : شرح منظوم کلمات امیرمومنان علی علیه السلام ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کلمات علیه غرا : شرح منظوم کلمات امیرمومنان علی علیه السلام ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کلمات علیه غرا : شرح منظوم کلمات امیرمومنان علی علیه السلام ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کلمات علیه غرا : شرح منظوم کلمات امیرمومنان علی علیه السلام ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

‏کلمات علیه غرا: شرح منظوم کلمات امیرمومنان علی علیه‌السلام

پدیدآوران

مکتبی شیرازی (نویسنده)

عابدی، محمود (تصحیح و تعلیق)

عنوان‌های دیگر

شرح منظوم کلمات امیرمومنان علی علیه‌السلام

ناشر

دفتر نشر میراث مکتوب، آینه میراث

مکان نشر

تهران – ایران

سال نشر

۱۳۷۸ ش

چاپ

۱

شابک

‎۹۶۴-۶۷۸۱-۲۷-۶

موضوع

شعر فارسی – قرن ۹ق.

شعر مذهبی – قرن ۹ق.

علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت – ۴۰ق. – کلمات قصار – شعر

زبان

فارسی

تعداد جلد

۱

کد کنگره

‏PIR‎‏ ‎‏۵۸۲۵‎‏ ‎‏/‎‏ک‎‏۸‎‏ ‎‏۱۳۷۸

کتابخوان

مشاهده

کلمات علیه غرا: شرح منظوم کلمات امیرمؤمنان علی علیه‌السلام، تألیف مکتبى شیرازى به زبان فارسى ترجمه منظوم نهج‌البلاغه است که به رشته تحریر درآمده است.
این اثر از آنجایى که براساس سخنان امیرالمؤمنین على(ع) مى‌باشد و سخنان حضرت را در قابل شعر آورده است؛ در نوع خود قابل توجه مى‌باشد.

ساختار

کتاب، شامل مقدمه مصحح، متن، خاتمه، توضیحات و تعلیقات مى‌باشد.

مطالب کتاب بعد از بیان عنوان کتاب در قالب شعر آمده که بعد از اشعار مربوط به موضوع اصلى در آن موضوع تمثیلى نیز در قالب شعر بیان شده است.

گزارش محتوا

مقدمه مصحح در دو بخش «پیش از مکتبى» و «مکتبى شیرازى و کلمات علیّه» بیان شده است. متن کتاب، شامل هفتاد ریز موضوع از کتاب نهج‌البلاغه مى‌باشد که موضوعاتى؛ همانند: جلّ من لا یموت، خف اللّه تأمن غیره، ثواب الآخره خیر من نعیم الدّنیا، صدق المرء نجاته، ذکر الموت صیقل القلب، نسیان الموت صدأ القلب، ثلاث مهلکات: بخل و شحّ و عجب،… مى‌باشد.

این اثر نگاهى گذرا به میراث مکتوبى که امروزه با نام على(ع) در دسترس ما است، به خوبى آشکار مى سازد که سخن على(ع) به لحاظ لفظ و محتوا در سطح و درجه‌اى والا قرار دارد.

از روزگاران گذشته تاکنون مجموعه‌هایى از سخنان على(ع) به همت افراد گوناگون فراهم آمده و به این وسیله، آن سخنان مجالِ بیش ترى براى ظهور و بروز یافته‌اند.

یکى از این مجموعه‌ها (کلمات علیّه غرّا) است که شرحِ منظوم کلمات امیرالمؤمنین على(ع) تألیف و سروده مکتبى شیرازى است. در میان آشنایان با ادبیات فارسى شهرت مکتبى شیرازى (در گذشته پس از ۸۹۵ق) بیش‌تر به خاطر لیلى و مجنونى است که به تقلید از نظامى سروده است. گویا وى خمسه‌اى نیز به پیروى از نظامى به نظم آورده که امروزه از آن بى‌خبریم؛ حتّى صحّت انتساب این اثر به مکتبى مورد تردید محققان قرار گرفته است.

کلمات علیه غرا در میان آثار تعلیمى و اخلاقى، از زمرهء نصیحه الملوک‌ها و پندنامه‌هاى قرن چهارم محسوب مى‌شود.

نمونه‌اى از اشعار کتاب را براى مثال در اینجا بیان مى‌کنیم:

«داء النّفس فى الحرص»

حرص بگذار کافت مرد است

واندر او نفس را بسى درد است

حرص طمّاع را که خودکامه است

زهر در جام و مار در جامه است

محنت از حرص خیزد اى درویش

هر که را حرص بیش محنت بیش

چون که دام اجل نهاد ایّام

حرص را ساخت دانه آن دام

به که با حرص کس نیامیزد

زان که از حرص نقص دین خیزد

فى التمثیل

بشنو این را که دزد آگاهى

تاجرى را فکند در راهى

بى‌محابا به قصد کشتن او

زخمها زد ز تیغ بر تن او

زر چو خورشید رفت، همچون میغ

چاکها ماند در تنش از تیغ

خواجه را در جنازه در کردند

پیش حجّام شهرش آوردند

مرد حجّام هم به ناکامى

کرد خیّاطیى نه حجّامى

عارفى مى‌گذشت در بازار

سوى حجّامش اوفتاد گذار

دید او را ز سوزن حجّام

همچو غربال رخنه بر اندام

گفت آن کش حریصى آموزند

جامه دولتش چنین دوزند

پاره‌ها دوختن به پیرهنت

به که دوزند پاره پاره تنت

در خاتمه کتاب نیز در طى یک قصیده نام کتاب و موضوع آن بیان شده است:

شد تمام این کتاب روح افزا

کلمات علیّه غرّا

شکر کاین دولتم میسّر شد

که به دست من این مصوّر شد

زانچه دانستم از قلیل و کثیر

سخنى گفتم از کلا