پاورپوینت کامل قرآن کریم (مترجم ناشناخته (قرن دهم)) ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن کریم (مترجم ناشناخته (قرن دهم)) ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن کریم (مترجم ناشناخته (قرن دهم)) ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن کریم (مترجم ناشناخته (قرن دهم)) ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مقدمه
۲ نسخه‌شناسى
۳ ویژگى‌هاى متن
۴ منابع مقاله

مقدمه

ترجمه‌هاى قرآن به فارسى و فرهنگ‌نامه‌هاى عربى به فارسى، از دیدگاه فرهنگ‌نگارى و زبان‌شناسى، در مقایسه با دیگر متون فارسى، ارزشى دوچندان دارند. بیشتر واژه‌هاى فارسى در این نوشته‌ها در برابر واژه‌هاى قرآنى و عربى قرار گرفته‌اند؛ ازاین‌رو، دریافت معنى درست و دقیق آنها آسان‌تر مى‌شود. همچنین، گستردگى و تنوع کاربردى واژگان حوزه‌ها و دوره‌هاى گوناگون زبانى در این متون به اندازه‌اى است که بررسى و شناخت ساختار واژگان زبان فارسى از دیدگاه تاریخى، بى‌مراجعه به آنها امکان‌پذیر نیست.

باید گفت که شناخت ما از گونه‌هاى چندگانه زبان فارسى اساسا با بررسى ترجمه‌هاى قرآن به فارسى شکل گرفته است و بر شالوده همین ترجمه‌هاى قرآن و فرهنگ‌نامه‌هاى عربى – فارسى است که توانسته‌ایم به حوزه‌هاى جغرافیایى کاربرد بسیارى از واژه‌هاى فارسى در بلنداى سده‌ها پى ببریم و تفاوت‌هاى کاربردى این واژه‌ها را در حوزه‌ها و دوره‌ها بشناسیم.

ترجمه‌هاى قرآن به فارسى که از دورترین و دیرینه‌ترین روزگار به دست ما رسیده است، از نظر زبانى و بیانى ناهم‌خوانى‌هاى فراوانى دارند و آنها را از نظر زبان فارسى مى‌توان در سه گروه جاى داد:

ترجمه‌هایى از قرآن که تنها براى خوانندگان یک حوزه زبانى نوشته شده‌اند؛ ازاین‌رو، مترجم کوشیده است تا در برابر هریک از واژه‌هاى قرآنى از حوزه زبانى خویش واژه‌اى را برگزیند و برابرنهاده‌هاى او بیشتر حوزه‌اى و محلى است.
ترجمه – تفسیرهایى که در آنها، ضمن به‌کارگیرى یک گونه زبانى ویژه، از زبان ادبى و گاه معیار هم بهره‌جویى شده است.
ترجمه تفسیر طبرى و تفسیر کشف الأسرار و ابوالفتوح رازى و تفسیر نسفى و بصائر یمینى و تفسیر درواجکى و غجدوانى [غژدوانى] و برخى دیگر از ترجمه – تفسیرهاى قرآنى را مى‌توان از این دست دانست.
شمار واژه‌هاى حوزه‌اى در بخش ترجمه این ترجمه – تفسیرها افزون‌تر از بخش‌هاى تفسیرى یا داستانى این نوشته‌هاست. همچنان که دست‌نوشته‌هاى متعدد این ترجمه – تفسیرها نشان مى‌دهند که زبان بخش قصه‌هاى قرآنى به یک گونه زبانى معیار یا نیمه معیار نزدیک ‌تر است و ازاین‌رو، ناهم‌خوانى نسخه‌ها با یکدیگر کمتر است.
ترجمه یا ترجمه – تفسیرهایى که از کاربرد واژه‌هاى حوزه‌اى پرهیز مى‌کنند و مترجم مى‌کوشد تا متن را به زبان رسمى یا معیار بنویسد تا خوانندگان بیشترى بتوانند از آن بهره ببرند. این دسته از ترجمه – تفسیرها بیشتر از قرن هشتم به بعد نوشته شده‌اند.

جدا از مقوله زبان، این ترجمه – تفسیرها و گاه ترجمه‌ها، در شیوه ترجمه و تفسیر ناهم‌گونى‌هایى دارند. این ناهم‌گونى بیشتر از چگونگى نگرش و بینش و اندیشه مفسران و مترجمان برمى‌خیزد.

گونه‌گونى فرقه‌هاى اسلامى و دیدگاه‌هاى ناهم‌گون دینى و اجتماعى سبب شده است که گاه در تفسیر یک واژه یا یک آیه از قرآن برداشت‌هاى متفاوتى پیدا شود و طبیعى است که مترجم اشعرى نمى‌تواند آن‌چنان به قرآن بنگرد که مترجم معتزلى.

نسخه‌شناسى

این دست‌نوشت در ۳۸۵ برگ است. روزگار کتابت آن روشن نیست و گمان برده‌اند که از قرن دهم باشد. شیوه نگارش و خط این ترجمه – تفسیر هم، حدود قرن دهم را براى روزگار فراهم کردن این متن، تأیید مى‌کند.

شاید براى خواننده آگاه، این پرسش پیش آید که چرا و چگونه است که با وجود بسیارى از ترجمه‌هاى کهن و قدیم قرآن که هنوز به‌صورت دست‌نوشت، در گنجینه‌هاى قرآنى، خاموش و آرام نشسته‌اند، ما این ترجمه-تفسیر را برگزیده‌ایم؟

همان‌گونه‌که مى‌دانید و مى‌بینید، مترجم این قرآن تنها به ترجمه واژه‌به‌واژه قرآن به فارسى بسنده نکرده است و در برخى از سوره‌ها، تفسیرگونه‌اى را هم در کنار ترجمه نشانده تا عصاى دستى باشد براى آشنا شدن و بهره بردن بیشتر و بهتر از مفاهیم قرآنى و این یکى از دلایل ما در گزینش این ترجمه – تفسیر است.

دلیل دیگر براى برگزیدن این ترجمه – تفسیر، آشنا بودن شمار بسیارى از برابرنهاده‌هاى فارسى – قرآنى این کتاب است.

بر پایه آمارى که از واژه‌هاى کاربردى در هریک از ترجمه‌ها و تفسیرهاى شناخته فارسى در دست داریم و بر بنیاد شناخت واژه‌هاى حوزه‌اى هریک از این برگردان‌ها به فارسى، مى‌توان گفت که زبان این ترجمه – تفسیر با واژه‌هاى تفسیر ابوبکر عتیق سورآبادى که با نام ترجمه و قصه‌هاى قرآن به چاپ رسیده است، هم‌خوانى‌هاى بسیار دارد.

نزدیکى زبان این ترجمه – تفسیر با زبان تفسیر سورآبادى این گمان را پیش مى‌آورد که آیا مترجم در همان حوزه زبانى و منطقه جغرافیایى زاده شده و بالیده است یا زبان این تفسیر را، به‌دور از آرایه‌ها و پیرایه‌هاى حوزه‌اى، براى ترجمه – تفسیر خویش برگزیده است و نخواسته است تا کار و بار سنگین و وسواس‌آمیز و دشوار گزینش برابرهاى قرآنى را بر دوش کشد و با این کار، خویش را از پرسش و آویزش روز بزرگ برکنار داشته است.

در اینجا نمونه‌هایى از واژه‌هاى مشترک تفسیر سورآبادى با این ترجمه – تفسیر را مى‌آوریم:

آخریان (ص۴۱۱ و ۴۱۴)؛ ارمان (ص۱۰۲ و ۱۲۴۰)؛ انجیدن (ص۱۰۷۶ و ۱۲۳۱)؛ باشامه (ص۷۰۳)؛ بزه و بار (ص۶۲۷)؛ به آیندگان (ص۲۵۵ و ۱۲۰۳)؛ بهلوانى / بهلوائى (ص۳۳۲ و ۳۶۹ و ۵۴۱ و ۱۰۰۳)؛ بیوس (ص۵۰۲ و ۱۱۶۷)؛ پاى‌بندان (ص۴۱۲ و ۱۲۳۳)؛ تاسه مرگ (ص۱۱۰۶)؛ خستو آمدن (ص۱۴)؛ خندستانى، خندستانى کردن (ص۳۵ و ۱۵۱ و ۱۷۸ و ۲۰۸ و ۲۷۶ و ۳۳۱ و ۳۳۴ و ۳۸۳ و ۶۴۴ و ۷۲۱ و ۸۳۲ و ۹۲۷)؛ دنه‌گرفته – دنه‌گرفتگان (ص۵۳۴ و ۶۹۱ و ۷۳۶ و ۷۸۲ و ۷۸۵ و ۱۱۴۵)؛ ستنبه (ص۱۴۷ و ۶۶۳ و ۷۴۹ و ۹۲۶)؛کاردو (ص۷۳۶ و ۱۱۴۹)؛ کاز و کازه (ص۴۷ و ۵۱۴ و ۶۴۴ و ۱۲۹۴)؛ کپیان (ص۲۶۴)؛ کرجفو (ص۱۰)؛ گماریدن (ص۲۰۰ و ۷۴۷ و ۷۶۵ و ۹۶۸)؛ لوش (ص۵۰۴)؛ نرست (ص۳۹۳ و ۶۵۲ و ۷۱۷)؛ نره آب (ص۳۶۴)؛ نسو (ص۲