پاورپوینت کامل عبدالله بن مقفع ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عبدالله بن مقفع ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عبدالله بن مقفع ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عبدالله بن مقفع ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ خاندان ابن مقفع
۲ تولد
۳ ویژگی‌های اخلاقی ابن مقفع
۴ وفات
۵ آثار
۶ پانویس
۷ منابع مقاله
۸ وابسته‌ها

خاندان ابن مقفع

نام پدر ابن مقفع در واقع داذویه بود؛ هرچند که گاه، داذویه به داذبه تحریف شده است. ابن ندیم، نام اسلامى پدر او را مبارک ذکر کرده که گویى ترجمه عربى روزبه است، اما زبیدى در «تاج العروس» او را داذجشنش (دادگشنسب) خوانده. بااین‌همه مینوى معتقد است که نام عبدالله، پیش از مسلمان شدن، داذبه بوده که به روزبه تصحیف گشته است. پدرش نیز داذجشنس (داذگشنسپ که مخفف آن داذویه است) نام داشته است.

داذویه که از اعیان و اصیل‌زادگان فارس بود، زمانى که حجاج بن یوسف بر عراق حکم مى‌راند، از جانب وى مأمور خراج فارس شد، اما در کار اموال، ناروایى کرد و حجاج او را چندان شکنجه داد تا دستش، «مقفع» (ناقص و تُرنجیده) گشت. گاهى، به جاى حجاج، نام خالد بن عبدالله قسرى را آورده‌اند و مأمور عذاب او را نیز یوسف بن عمر ثقفى خوانده‌اند، اما نتیجه روایت در هر حال یکى است. کلمه «مقفع» لقبى برای داذویه شد و فرزندش روزبه، ابن مقفع خوانده شد.

ابن مقفع تا زمانى که اسلام نیاورده بود، همچنان به روزبه نامور بود و ابوعمرو، کنیه داشت. پس از تشرف به اسلام، نام عبدالله و کنیه ابومحمد برگزید.

تولد

ظاهراً روزبه در جور (گور) که همان فیروزآباد فارس باشد، زاده شد. او هنوز کودک بود که با پدر به بصره رفت. پدر به تربیتش همت گمارد. ادبا را گرد او جمع مى‌آورد یا او را به مجالس ایشان مى‌برد، سپس دو مرد بدوى به نام‌هاى ابوالغول و ابوالجاموس را که از فصحاى عرب بودند و پیوسته به بصره مى‌رفتند، به آموزش او گمارد.

ابن مقفع علاوه بر دانش ظاهراً گسترده‌اى که از