پاورپوینت کامل ظفرنامه یزدى ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ظفرنامه یزدى ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ظفرنامه یزدى ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ظفرنامه یزدى ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

مؤلف طى چهار سال موفق به نگارش مقاله اول از کتابش شد. آن چه از فحواى متن کتاب برمى‌آید، شرف‌الدین على یزدى، در صدد بوده طى سه مقاله، کتابى تاریخى درباره تیمور، پسرش شاهرخ و نوه‌اش ابراهیم میرزا تألیف کند.

مؤلف مقدمه را طى هفت سال از ۸۲۲ تا ۸۲۸ق. و مقاله نخست را طى سال‌هاى ۸۲۸ تا ۸۳۱ق، به اتمام رسانده است و با توجه به فوت او که در سال ۸۵۸ق. ذکر شده است، او حداقل فرصتى بیست ساله براى اتمام مابقى مقالات داشته است.

کمال‌الدین عبدالرزاق سمرقندى، مشخص مى‌کند که مؤلف وقایع دوره شاهرخ را نیز گردآورى کرده است.

مؤلف به دلیل فوت ابراهیم میرزا که در چهارم شوال سال ۸۳۸ق، روى داد، انگیزه‌اش را در تکمیل کتابى – که وعده آن را در سه مقاله داده بود – از دست داد. به هرحال ابراهیم میرزا حامى وى بود و این کار را هم به سفارش او انجام مى‌داد. هر چند که فوت ابراهیم میرزا و بى‌توجهى سلطان عبداللّه فرزند خردسال او به این موضوع علت اصلى نیمه تمام ماندن ظفرنامه است؛ اما قتل‌عام بزرگان شیعه در شهر رى به جرم طرفدارى از سلطان محمد جوکى در سال ۸۵۰ق که تنها از آن میان مؤلف جان سالم به در برد، شاید یکى دیگر از دلایل نیمه تمام ماندن کتاب ظفرنامه، به توان به شمار آورد.

گزارش محتوا

مؤلف در متن کتاب به صراحت اشاره‌اى به نام کتاب ندارد و در بخش‌هاى گوناگون کتابش به عناوین فتح‌نامه و صحیفه ظفر اشاره کرده است. در مجموعه منشآتش که تحریرى از مقدمه ابتداى کتاب را آورده است، از این کتاب با عنوان فتح‌نامه صاحب‌قرانى یاد کرده است. اما دولتشاه سمرقندى، عبدالرزاق سمرقندى، میرخواند و نوه دخترى او خواندمیر از کتاب مؤلف با عنوان ظفرنامه یاد کرده‌اند.

مؤلف بدون ذکر نامى از کتاب‌ها و نویسندگان، به کتاب‌هایى که قبل از او درباره تیمور نوشته شده است، اشاره کرده است. او در خلال نوشته‌اش یک بار به کتب عربى و فارسى و بار دیگر به منظومه ترکى و مؤلفى فارسى اشاره مى‌کند. از کتاب عربى اطلاعى حاصل نشد؛ اما کتاب فارسى مورد اشاره مؤلف، باید کتاب ظفرنامه على بن نظام تبریزى؛ معروف به نظام‌الدین شامی‌باشد، همو که مؤلف یک بار به کنایه از او با عنوان اهل بغداد یاد کرده است.

احتمالا منظور مؤلف از منظومه ترکى نیز باید مجموعه اشعار صفى‌الدین ختلانى باشد که برخى از رویدادهاى عصر تیمور را به ترکى سروده است. و کتاب فارسى دیگرى که مؤلف بدان اشاره کرده است، باید کتاب شمس‌الحسن – که تاج سلمانى به دستور شاهرخ آن را نوشت – باشد. این کتاب وقایع سال‌هاى ۸۰۷ق تا ۸۱۳ق را – که درباره احوال شاهرخ و الغ بیگ میرزا است – شامل مى‌شود.

مؤلف شیوه گردآورى اخبار و وقایع و نحوه نگارش آنان را بیان کرده است و در این‌باره مى‌نویسد، به دستور تیمور مقرر شد تا نظام‌الدین شامى و صفى‌الدین ختلانى، مطالب را طورى بنویسند که جنبه مداهنه و مبالغه پیدا نکند.

اما مهم‌ترین کتاب مورد استفاده شرف‌الدین على یزدى، کتاب مورخ سلفش نظام‌الدین شامى است، طورى که ظفرنامه مؤلف، صورتى است مشروح و مفصل از ظفرنامه نظام‌الدین شامى؛ شیوه اقتباس در همه جاى یکسان نیست، گاهى عبارات کلمات و حتى امثال و اشعار و آیات و احادیث را نقل به عبارت کرده و زمانى هم دخل و تصرف‌هاى فرعى در آن‌ها نموده است؛ مثلاًبه جاى برخى از واژه‌ها معادل یا مترادف‌شان را به کار برده و یا با حفظ معنى عبارات و کیفیت بیان وقایع با تغییر الفاظ و عبارات به گونه‌هاى دیگر قرینه‌سازى کرده است.

مزایاى ظفرنامه مؤلف، نسبت به کتاب شامى یکى در ضبط کامل اسامى است که به خوبى مى‌توان خویشاوندى افراد را شناخت و مزیت دیگر آن، ذکر تاریخ روز و ماه و سال رویدادها است و مزیت سوم مشخص نمودن حدود اعلام جغرافیایى است.

مؤلف، پس از گردآورى همه آثار عصر تیمور و اسناد و مدارک مرتبط با آن و پس از مشخص شدن صحت آن شروع به نوشتن اثرش کرده است. او درباره چگونگى صحت اخبار وقایع به تشکیل سه گروه به شرح ذیل اشاره کرده است:

الف- ۴- م. خواننده منابع

ب- ۴- م. داننده وقایع

ج- ۴- م. نویسندگان

ترتیب کار این سه گروه به شیوه‌اى بود که پس از خواندن و مرور اسناد و آثار اعم از ترکى و فارسى، افرادى که از موضوع آگاهى داشتند، رویدادهاى آن را تطبیق مى‌دادند، سپس نویسندگان آن را مکتوب می‌کردند و چندین بار نوشته مکتوب خوانده مى‌شد، تا چنانچه اشتباهى در آن دیده مى‌شد، اصلاح شود.

بنا به اشاره مؤلف، درباره تشخیص برخى روایات مبهم و اشتباه و یا روایات گوناگون از یک واقعه، از افراد خبره و معتمد- که در باب صحت رویدادها اعتمادى به آنان داشتند- در سراسر قلمرو حکومتى در باب آن موضوع و رویداد پرس و جو مى‌شد؛ بدین ترتیب پس از تأیید صحت مطالب، روایت نوشته مى‌شد و نوشته پس از چندبار خواندن تحریر و دوباره با اصل نسخه مقابله و تصحیح مى‌شد و چنانچه ابراهیم میرزا تغییرى را صلاح مى‌دید، در آن اعمال مى‌کرد.

مؤلف براى نوشتن این کتاب، خلاصه بسیارى از فرمان‌ها، نامه‌ها و پیمان‌ها و حتى سخنان تیمور را در مطالب کتاب گنجانده است. او به گزارش‌ها و نقشه‌هاى نظامى نیز دسترسى داشته است، به نحوى که درباره آرایش نظامى و جاى‌گیرى افراد در سپاه و شیوه حمله به دشمن توضیحاتى ارائه کرده است که نمونه کاملى از گزارش او در باب فتح قلعه تکریت حاکى از این موضوع است.

او علاوه بر اسناد و مدارک مکتوب از شنیده‌هاى خود نیز مطالبى را نقل کرده است.

مؤلف در نوشتن مقاله اول ظفرنامه، علاوه بر شنیده‌هایش دیده‌هایش را نیز نقل کرده است.

مؤلف، همچنین برخى رویدادهایى را که تا زمان حیاتش پیوستگى داشته، بدان اشاره کرده است.

مؤلف به هنگام نوشتن برخى از رویدادها، براى آگاهى خواننده‌اش به سابقه تاریخى آن اشاره دارد.

مؤلف برخى حوادث و غرایبى که برایش مهم جلوه کرده است توضیح داده، مثل توصیف خانه‌هاى یخى در حاجى ترخان و یا شرحى که درباره فیل‌هاى هند داده است.

مؤلف بنابه