پاورپوینت کامل طبقات أعلام الشیعه و هو نقباء البشر فی القرن الرابع عشر (دار المرتضی) ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طبقات أعلام الشیعه و هو نقباء البشر فی القرن الرابع عشر (دار المرتضی) ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طبقات أعلام الشیعه و هو نقباء البشر فی القرن الرابع عشر (دار المرتضی) ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طبقات أعلام الشیعه و هو نقباء البشر فی القرن الرابع عشر (دار المرتضی) ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با دو مقدمه از عبدالعزیز طباطبایى و نویسنده آغاز و مطالب در پنج جلد تنظیم شده است.

چون هدف نویسنده، گردآورى احوال دانشمندان مجتهد و صاحب‌نظر در قانون‌گذارى بوده است، به گردآورى شرح حال علماى سه قرن نخستین اسلام که با حضور یکى از معصومان(ع) حق اجتهاد نداشتند و به نام «رواه» شناخته مى‌شوند، نپرداخته است. وى کتاب را به ذکر عالمان از سده چهارم به بعد اختصاص داده و این گنجینه بزرگ را به یازده بخش تقسیم کرده و هر یک را به قرنى از سده چهارم هجرى تا چهاردهم اختصاص داده و هر قرن را به ترتیب حروف هجاى آغاز نام آن بزرگان، مرتب ساخته و نامى ویژه به آن داده است. نام هر یک از این یازده بخش، در مقدمه جلد اول «الذریعه» و پشت جلد پنجم آن دیده مى‌شود و هر یک از آن‌ها در یک یا چند مجلد است[۲]

گزارش محتوا

در مقدمه محقق، به اقدامات صورت گرفته در زمینه تحقیق کتاب[۳]و در مقدمه نویسنده، به سال و انگیزه تألیف کتاب، اشاره شده است[۴]

طبقات اعلام در سه مرحله چاپ شده است:

مرحله اول: چون نویسنده اطلاعات خود را درباره قرن‌هاى اخیر کاملتر از قرن‌هاى کهن مى‌دید، تصمیم گرفت برخلاف ترتیب تاریخ، کتاب را از عصر حاضر شروع نماید. از این روى او بخشى از سده‌هاى چهاردهم و سیزدهم را در حال حیات خویش در نجف اشرف به ترتیب زیر چاپ و منتشر کرد:

سده چهاردهم: (که کتاب حاضر بوده و این مقاله، درصدد گزارش آن مى‌باشد) بخش مربوط به قرن چهاردهم هجرى از این کتاب که خود «نقباء البشر فی القرن الرابع عشر» نام دارد، از حرف الف تا آخر حرف عین را در بردارد و در آن ۲۲۲۸ تن از دانشمندان معاصر معرفى شده‌اند[۵]جلد پنجم که بعدا اضافه شده تا حرف یاء را دربردارد.

آقاى سید محمدحسن طالقانى نجفى، از شاگردان مؤلف، در پاکنویسى و تصحیح این مجلدات سهمى بسزا داشته است.

سده سیزدهم: این بخش دانشمندان قرن سیزدهم هجرى را دربرداشته و به نام «الکرام البرره فی القرن الثالث بعد العشره» نامیده شده است[۶]

مرحله دوم و سوم نیز پس از وفات مؤلف، عرضه شده است.

نویسنده علاوه بر شرح احوال بزرگان شیعى، از فضاى حاکم بر زندگانى سیاسى، اجتماعى و فرهنگى شیعیان نیز سخن به میان آورده است و در واقع، به علت وجود همین پس زمینه است که طبقات را مى‌توان در زمره معتبرترین تواریخ شیعى نیز به شمار آورد[۷]

نویسنده براى رعایت دقت و امانت در ثبت اطلاعات در کتاب حاضر، شیوه‌هاى مختلفى را به کار برده است که مى‌توان آن‌ها را در معیارهاى زیر، تقسیم‌بندى نمود:

اول: معیار مؤلف در ترجیح شیعه بودن صاحبان ترجمه:

الف) استدلال به شعر: یکى از معیارهاى نویسنده براى اثبات تشیع صاحبان ترجمه، تتبع و تحلیل اشعار آن‌هاست زیرا به نظر وى، شعر تا حد زیادى عقیده شاعر را نشان مى‌دهد[۸]

ب) استدلال به دعاى «صلوات بر محمد و آل محمد».

ج) استناد به کتاب‌هاى اهل تسنن.

د) صاحب ترجمه در طریق روایتى فقهاى شیعه باشد: در شمار ادله براى تشیع.

ه) صاحب ترجمه کتابى درباره اهل‌بیت(ع) نوشته باشد.

دوم: معیار نویسنده براى حل مشکل اشتراک اسماء: بسیارى از راویان، در اسم یا لقب یا کنیه، اشتراک دارند. این‌گونه اسماء، کنیه‌ها و لقب‌ها در اسانید روایات پیش مى‌آید و تمییز میان آنان دشوار و در عین حال، ضرورى مى‌نماید تا راویان موثق از غیز آنان، شناخته شوند و امانت تاریخى، رعایت شود. شیخ آقابزرگ نگاهى تحلیلى به اسماء مشترک دارد. گاهى از طبقه صاحب ترجمه استفاده مى‌کند تا دوره زمانى او را معین سازد- گرچه به شکل تقریبى- تا او را به نشانه‌هایى براى استدلال دقیق برساند. لذا گاهى از طبقه صاحب ترجمه بهره مى‌گیرد تا زمان صاحب ترجمه را معین کند و با استدلال دقیق او را از اسماء مشترک تمییز دهد[۹&#۹۳