پاورپوینت کامل صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ خلاصه مطالب مجلدات سه‌گانه کتاب به ترتیب به این شرح است
۴ وضعیت کتاب
۵ منابع مقاله

ساختار

مجلدات سه گانه کتاب مشتمل بر ۴۰ فصل است که ۱۱ فصل آن در جلد اول، ۱۶ فصل آن در جلد دوم و باقى فصول در جلد سوم آمده است. هر یک از فصل‌ها با یک مقدمه یا درآمد آغاز و مشتمل بر زیرفصل‌هاى و عناوین متعددى است.

گزارش محتوا

نویسنده در مقدمه کتاب، به اهمیت دوره صفوى در بازیابى کاربرد «ایران» پس از قرون متمادى اشاره مى‌کند. به اعتقاد وى، پس از ظهور اسلام طى نه قرن نخست هجرى، به لحاظ سیاسى، به صورت کشورى مستقل، وجود خارجى نداشته و در واقع، از زمان تسلط امویان و سپس عباسیان و دیگر امرا و دولت‌هاى محلى و منطقه‌اى، گاه تحت سلطه مناطق غربى خود در عراق، و گاه تحت سلطه دولت‌ها و نژادهاى برخاسته از شرق خود بوده است. در درازاى این نه‌صد سال، کلمه ایران، به جز دوره ایلخانان، بسیار محدود بکار رفته و ایران، پاره‌هاى از هم گسسته بوده است؛ آنچنان که در هر دوره، سلسله‌اى مستقل بر بخشى از آن حکمرانى مى‌کرده و به جاى نام ایران، نام بخش‌ها و ایالات آن؛ مانند خراسان، سیستان، آذربایجان، جبال، گیلان و مازندران و فارس، شهرت داشته است. در عوض، اسم و رسم عمومى براى تمامى آن چه که ایران نامیده مى‌شد، وجود نداشته و با نام‌هاى مختلفى؛ مانند عجم یا تاجیک و غیره از آن یاد مى‌شده است.

ایران به عنوان یک واحد سیاسى مستقل، در دوره صفوى، صورت پیش از اسلام خویش را باز یافت. انکار نمى‌توان کرد که در کنار خاندان شیخ صفى‌الدین اردبیلى، بسیارى از ترکان آناتولى که مریدان دلباخته این خاندان بودند، در تشکیل دولت صفوى و طبعاً ایران مستقل سهیم بودند. این ترکان که در اوائل، در برابر تاجیکان قرار داشتند، به مرور ایرانى شدند و در عمل، از دولت، فرهنگ و ملتى حمایت کردند که به سرعت، به عنوان یک واحد سیاسى مستقل، از لحاظ جغرافیایى، سیاسى و مذهبى در بخش مرکزى و غربى آسیا درخشید.

در این دوره، هویّت ایرانى، طراحى جدیدى یافت که مى‌توان از آن با عنوان «مسلمان شیعه ایرانى فارسى زبان» یاد کرده و آن را بر بیشتر ساکنان ایران زمین تطبیق کرد؛ چه، حتى سنیان ایران نیز، گرایش شیعى داشته و دارند.

وى در ادامه به تبیین تفاویت این دوران با پیش از آن مى‌گوید: تفاوت عمده ایران صفوى با دوره پیش از آن، در نقشى بود که این بار، مذهب شیعه در هویت جدید بر عهده داشت. تا پیش از دولت صفوى، مذهب در ایران، مجموعه‌اى آمیخته از سه گرایش تسنن، تصوف و تشیع بود. به لحاظ توده‌اى، سراسر ایران تحت سلطه خانقاه‌ها بود. دولت‌ها به طور غالب سنّى بودند و فقه و قضاوت نیز، تحت سیطره عالمان اهل سنت بود. در این دوره، بجز در چند شهر، خبرى از فقه و فکر و آداب و رسوم شیعى نبود. زمانى که در دوره صفوى تشیع رسمیت یافت، رواج مذهب جدید، تنها به مثابه نشر یک مذهب ساده؛ همانند مذهب حنفى یا شافعى نبود، بلکه به همراه آن، فلسفه سیاسى خاصى مطرح شد. براى مثال، اندیشه‌هاى فلسفى و کلامى در ایران که تحت سلطه اشعرى‌گرى، به حیات ضعیف خود ادامه داده بود، در این دوره، رواجى تمام یافت؛ و مهم‌تر آن که، مذهب تشیع، در طرز تلقى مردم از هر جهت، تأثیر ویژه‌اى از خود بر جاى نهاد.

به هر روى، دولت صفوى، طى دویست و سى سال تمدن ویژه خود را بنا کرد، تمدنى که از هر حیث، لوازم مورد نیاز خود را به همراه دارد. طبعاً اقتباس از گذشته و کشورهاى معاصر فراوان بود؛ اما از حیث فکرى، علمى، اجتماعى و اقتصادى، روزگار صفوى اصول خاص خود را داشت و به عنوان یک دولت خلاق و مبتکر مطرح بود.

در یک جمله مى‌توان، دوره صفوى را نقطه قوّت تاریخ کشور ما به حساب آورد؛ چرا که وقتى دولت صفوى قوام گرفت، و آن گاه که تثبیت شد، تحوّل عمیقى را در ایران آغاز کرد و گر چه این تحول با ابزارهاى سنتى صورت مى‌گرفت؛ اما سبب شکوفایى همه جانبه در ایران شد. آبادى ایران از لحاظ اقتصادى در دوره صفوى بسیار قابل توجه است؛ همچنان که به لحاظ فرهنگى و ساخت و باز ساخت آثار تاریخى، از هر حیث یادآور دوره پر شکوه و پر ثروت سلجوقى در ایران است. مدارس بى‌شمار، موقوفات فراوان، امکانات علمى گسترده، حفظ میراث مکتوب گذشته، به ویژه میراث مکتوب شیعه، کتابت صدها هزار نسخه خطى در حوزه قدرت صفویان که بسیارى از آن‌ها تا به امروز بر جاى مانده؛ ایجاد مساجد بزرگ و بسیارى از امور دیگر، نشان مى‌دهد که ایران دوره صفوى، دوره‌اى درخشان در تاریخ ایران اسلامى بوده است. سفرنامه‌هاى بیگانان، در ایران آن روز، شاهدى بر پیشرفت‌هاى علمى و اجتماعى در ایران است.

بدین ترتیب مى‌توان ادعا کرد، عصر جدید ما، از دوره صفوى آغاز مى‌شود، دوره‌اى که ایران نوین شکل گرفت، فرهنگ تشیع غلبه یافت و فرهنگ و هنر اصیل دینى، خلاقیت و ابتکار خود را در عرصه‌هاى مختلف نشان داد؛ دوره‌اى که فقیهان و فیلسوفان بنامى از ایران برخاستند و با تألیف آثار گرانبها، حیات فکر دینى را به عنوان فکرى زنده و پویا تضمین کردند.

در اینجا به دو نکته باید توجه داشت. نخست آن که این دوره، همانند بسیارى از دوره‌هاى حتى پرشکوه تاریخى، خالى از خبط و خطا، به ویژه از سوى شاهان صفوى نیست. این یقینى است که آنان خط