پاورپوینت کامل شرح الشواهد الشعریه فی أمات الکتب النحویه لأربعه آلاف شاهد شعری ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرح الشواهد الشعریه فی أمات الکتب النحویه لأربعه آلاف شاهد شعری ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرح الشواهد الشعریه فی أمات الکتب النحویه لأربعه آلاف شاهد شعری ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرح الشواهد الشعریه فی أمات الکتب النحویه لأربعه آلاف شاهد شعری ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

مؤلف در این کتاب از ۹۰۰ شاعر و شاعره، شواهد شعرى را ذکر نموده است که شامل ۱۴ هزار شاهدِ شعرى است. وى مطالب کتاب را بر اساس قوافى اشعار ترتیب‌بندى کرده است.

قبل از مؤلف، دو شخص دیگر به این عمل (جمع شواهد شعرى) اقدام نموده‌اند؛ اولى، آقاى عبدالسلام محمد هارون در کتابى به نام «معجم شواهد العربیه» که در آن شواهد نحوى و شواهد عروضى و علوم بلاغت را ذکر کرده است؛ منتهى فقط به قوافى شواهد و مصادر هر شاهد بسنده کرده است.

کتاب دوم از حنا جمیل حداد است به نام «معجم شواهد النحو الشعریه».

گزارش محتوا

مؤلف در این اثر همه شواهدى را که در جمیع کتب نحو قدیمى بوده، مورد استفاده قرار داده است. همچنین شواهد کتاب جدیدى در عصر کنونى به نام «جامع الدروس العربیه» از شیخ مصطفى غلایینى را نیز بر کتاب افزوده؛ زیرا اولا این اثر توسط استاد وى، سعید افغانى، زیاد مورد توجه و تأکید واقع مى‌شده است؛ ثانیا کتاب مزبور، با روشى برخوردار از اصالت و معاصرت، همراه با فهم عمیق مدلول نص و شاهد، جامع موضوعات عربى، است.

شاهد شعرى را در صورتى که شاعر آن معلوم بوده به شاعرش منتسب نموده است و در بسیارى از موارد در صورتى که معناى شاهد مورد نظر جز با توجه به قبل یا بعد آن فهمیده نمى‌شده، ابیات قبل و بعد را به آن ضمیمه کرده تا از سیاق کلام، معناى آن فهمیده شود و در بسیارى از موارد نیز مطلع قصیده‌اى را که شاهد جزء آن بوده، ذکر نموده است.

مصدر نحوى‌اى که به بیت استشهاد نموده، ذکر کرده و اگر مصادر متعدد بوده، همه یا بیشتر آنها را ذکر کرده است.

اگر معناى بیتى، دشوار به نظر مى‌رسیده، به شرح آن پرداخته است.

آن موضعى را که نحویون به آن در شعر خود استشهاد نموده‌اند، ذکر کرده و در صورتى که در یک بیت دو شاهد بوده، گاه هر دو را نشان داده و گاه به یکى از آنها اکتفا نموده است. همچنین به اعراب‌گذارى آن قسمت از ابیات که نیاز مى‌دیده، اقدام کرده است.

اگر شاهدى محل اختلاف بین نحویین بوده، خود نیز رأى خود را ابراز کرده و همان را برگزیده یا یکى از آراء را بر بقیه ترجیح داده است.

وى بین رأى نح