پاورپوینت کامل شذور العقود فی تاریخ العهود (مقابلا علی أربع نسخ خطیه إحداها فی ملک المحقق) ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شذور العقود فی تاریخ العهود (مقابلا علی أربع نسخ خطیه إحداها فی ملک المحقق) ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شذور العقود فی تاریخ العهود (مقابلا علی أربع نسخ خطیه إحداها فی ملک المحقق) ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شذور العقود فی تاریخ العهود (مقابلا علی أربع نسخ خطیه إحداها فی ملک المحقق) ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

او در ترتیب ذکر وقایع تاریخى دو روش را در پیش گرفته است:

حوادث تاریخى قبل از هجرت پیامبر از مکه به مدینه را در قالب ابواب ذکر کرده است.
حوادث پس از هجرت را در ذیل سال وقوع آن آورده است.

او در هر سال نخست اخبار مهم و حوادثى را که از نظر وى جالب و شگفت انگیز بوده است، آورده و سپس به وفیات بزرگان مى‌پردازد و در این بخش نام آنان را که گاه همراه شرح برخى آثارشان است به ترتیب الفبایى ذکر مى‌کند.

گزارش محتوا

در آغاز کتاب مقدمه‌اى به قلم محقق اثر آمده است که در آن به مطالبى درباره کتاب اشاره مى‌کند:

در این کتاب ذکر مخلوقات و اهم حوادث از زمان آدم ابوالبشر(ع) تا اواخر قرن ششم هجرى(۵۷۸ق) با عباراتى روشن و موجز و در عین حال جامع بیان شده است؛ به گونه‌اى که خواننده را از اهم حوادث و اخبار مطلع مى‌کند.
اهتمام بسیارى از نویسندگان و مورخان به این کتاب و نقل مطالب از آن، حاکى از ارزشمند بودن مطالب در عین حجم کم کتاب است؛ به عنوان مثال ابن خلکان در بیشتر از ده موضع از کتابش «وفیات‌الاعیان و أنباء ابناء الزمان» از آن نقل کرده و به آن ارجاع داده است.
گزینش نیکوى اخبار و احادیث و افزودن مطالبى بر آنچه در اصل آن؛ یعنى کتاب «المنتظم» آمده است، نیز از دیگر ویژگى‌هاى کتاب به شمار مى‌رود.

ابن‌جوزى خود در مقدمه‌اش بر کتاب چنین مى‌نگارد: «هنگامى‌که کتاب جامع نکته‌هاى تواریخ، مسماى به «المنتظم فى تاریخ الملوک و الامم» را جمع کردم… بهترین مطالب آن را گزینش کردم».

کتاب اگرچه خلاصه «المنتظم» است؛ اما ابن‌جوزى به مطالب آن بسنده نکرده و مطالبى دیگرى را بر آن افزوده است. در واقع «الشذور» را مى‌توان به منزله ذیلى بر المنتظم دانست. البته در برخى موارد نیز غفلت‌هایى صورت گرفته به عنوان نمونه سال‌هاى ۱۴، ۱۵، ۱۶، ۱۷ و ۱۸ از مولد پیامبر(ص) که در المنتظم صفحات طولانى را به خود اختصاص داده و نیز ده سال دیگر که از سال ۲۵ ولادت آن حضرت آغاز مى‌شود، را نادیده گرفته و حوادث آن را ذکر نکرده است. ویژگى دیگر این اثر که با بسیارى از خلاصه‌ها متفاوت است، آنست که مصنف اصل و مختصر یکى است.

برخى از اخبار نقل شده در کتاب صحیح نبوده و عقل سلیم آن را نمى‌پذیرد. این اخبار به ویژه در آغاز خلقت و تاریخ ماقبل از اسلام دیده مى‌شود؛ البته ذکر این اخبار مختص به این اثر نبوده و در آثار مورخین پیش از او نیز امرى شایع بوده است.

شیوه نگارش کتاب به روش سالشمارى است که شامل اطلاعات تاریخى از آدم تا عیسى(ع)، حوادث متعلق به عرب قبل از اسلام، دولت‌هاى بزرگ مثل ایران و روم، سیره نبوى، عصر خلفاى راشدین، حوادث سیاسى نظامى دوره امویان و عباسیان و حوادث طبیعى مثل سیل، زلزله، قحطى، آتش سوزى مى‌باشد. وى در ضمن بیان رویدادهاى مهم سیاسى از اخبار فرهنگى، منازعات مذهبى و کلامى سخن مى‌گوید و اطلاعات بسیارى مربوط به تشکیلات ادارى، مالى، نظامى، آداب و رسوم و دیگر پدیده‌هاى فرهنگى و تمدنى در اختیار خواننده مى‌گذارد.

به رغم بلندى مقام ابن‌جوزى در تألیف، وى از طعن و خرده‌گیرى علما بر کنار نمانده است. شاید سبب اصلى آن غرور و خودپسندى او بوده باشد. علاوه بر این بدگویى بسیار او از علماى دیگر مذاهب و گاه هم مذهبان خود سبب برخى خرده‌گیرى‌ها نسبت به وى شده است. به هر حال در کارهاى او اغلاط بسیارى دیده مى‌شود که منشأ آنها را مى‌توان کثرت تألیف، بازبینى نکردن آنها پس از تصنیف و میل وى به تأویل در بعضى مسائل دانست، خاصّه آنکه در حلّ شبهات متکّلمان و بیان فساد آراى آنان تبحّرى نداشته است.

ابن جوزى که از متعصبان حنابله اهل سنت بود، بسیارى از حقایق و وقایع مربوط به عقاید شیعه را در کتاب‌هاى خود ذکر نکرده است. او که از نوادگان ابوبکر بود با تشیع مبارزه مى‌کرد و همه علماى شیعه را در بغداد ممنوع‌المنبر کرد. همچنین مثل سایر تراجم‌نویسان اهل سنت، اعتقاد به تشیع را دلیل بر ضعف راوى دانسته و با عباراتى مثل «کان یمیل الى الرفض یا التشیع»، «کان یرمى بالاعتزال و الرفض»، «یتظاهر فى الغلوّ و الرفض»، «لایعظّم بیت الخلافه» به تضعیف و ردّ علما و راویان شیعه پرداخته است. البته به طور ناخواسته مطالبى در کتابش بیان کرده که موافق با شیعه بوده و به وسیله علماى شیعه مورد دقت قرار گرفته است.

ذهبى از قول موفّق عبداللّطیف مى‌نویسد: «در تصانیف ابن‌جوزى ا