پاورپوینت کامل سلجوقیان و غز در کرمان ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سلجوقیان و غز در کرمان ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سلجوقیان و غز در کرمان ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سلجوقیان و غز در کرمان ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

این کتاب دو فصل دارد: «سلجوقیان کرمان» و «حکومت غز». فصل نخست از پیشینه و پادشاهى ملک قاورد و ذکر جنگجوییها و دلاوریهاى وى آغاز می‌شود، از جانشینان وى یکى پس از دیگرى یاد می‌کند و تا پایان کار محمدشاه پیش می‌رود و فصل دوم آن با عنوان «خاتمه»، دربردارنده ماجراى رفتن ملک دینار به کرمان و پادشاهى او تا «زمان طلوع رایت قتلق سلطان» و حکومت ملوک ایج است. نویسنده، بخشهاى گوناگون این نوشتار را با عنوان «گفتار در ذکرِ…»، از یکدیگر جدا می‌سازد و گزارشهاى خود را بر پایه تاریخچه و روزگار هر یک از شاهان و حاکمان استوار می‌سازد و از اینرو، گاهى سخنانش را در برخى از گفتارها تکرار می‌کند. سبک و شیوه نثر این کتاب از پیچیدگى (تعقید) تهى نیست و آن را تقلیدى از نوشتار بدایع الازمان افضل‌الدین می‌توان برشمرد.

گزارش محتوا

نویسنده در آغاز به لشکرکشى قاورد سلجوقى (۴۶۶ ۴۴۲ق ۱۰۷۳/ ۱۰۵۰م)[۲] و رویاروییاش با بهرام و گرفتن بردسیر اشاره می‌کند و به توصیف مردان جنگآور و دلیرش و سلاحهاى آنان می‌پردازد. بهرام با توجه به نیروى قارود و سپاه او، مصلحت خود و رعیتش را در صلح با وى دید، اما از سوى دیگر مرزبان بن‌سلطان‌الدوله دیلمى (باکالنجار) که پس از مرگ عمویش ابوالفوارس (حاکم کرمان) بر آنجا فرمان مى‌راند، از شیراز به سوى قاورد لشکر کشید و با همدستى بهرام و رئیس خناب (جایى نزدیک سیرجان) کشته شد و مَلک قاورد، مُلک کرمان را گرفت. قاورد پادشاهى مدبر و شب زنده‌دار بود و خود و خاندانش ۱۵۰ سال بر آنجا فرمان راندند. شیوه حکومتدارى و اخلاق جهاندارى و مردمدوستى وى، ماجراى فتح قفص و ولایتهاى عمان و سیستان نیز در همین فصل گنجانده شده است. قاورد سرانجام فارس را نیز گرفت و به درخواست مکتوب امیران ملکشاه، به انگیزه نبرد با این پادشاه جوان به همدان رفت، اما به هر روى، شکست خورد. او و دو پسرش را هنگام گریختن اسیر کردند و پس از چند روز آنان را کشتند.

پس از قاورد، پسرش کرمانشاه بر تخت شاهى نشست و پس از یک سال درگذشت. فصل بعدى کتاب به پادشاهى سلطان شاه، پسر دیگر قاورد می‌پردازد و قصیدههایى در وصف او می‌آورد. وى از اسارت ملکشاه گریخت و کار پادشاهى را یک سال در دست گرفت و جز به عشرت نپرداخت. سرانجام ملکشاه که سوگند خورده بود کرمان را ویران سازد، بدین شهر رسید و براى اثبات راستى این سوگند، برج فیروزه را ویران کرد و پس از هفده روز بازگشت.

گفتار چهارم بخش نخست، ماجراى پادشاهى تورانشاه بن قرا ارسلان بک (عمادالدوله) را در بردارد. وى نیز از پسران قاورد بود. او به دلیل ناشایستگیاش براى پادشاهى به بم فرستاده شده بود، اما امیران، پس از سرنگونى سلطان شاه بدانجا رفتند و وى را به دارالملک بردسیر آوردند او بر تخت شاهى نشست (رمضان ۴۷۷ق) و عدل ورزید. این سلطان به کرامت و دادگرى ستوده شده و شمارى از نشانههاى خصال نیک او مانند ماجراى ساخت مسجد ملک این گفتار آمده است.

گفتار بعدى این کتاب به پادشاه پنجم قاوردى؛ یعنى ایرانشاه بنتورانشاه (بهاءالدوله) می‌پردازد که در ۲۷ ذیالقعده ۴۹۰ به پادشاهى رسید. او روزگار شاهیاش را به شرابخوارى و خواب گذراند و موعظه‌هاى اتابک (مربّى) خود را فرونهاد و بر اثر هم‌سخنى با برخى از اراذل مانند کاکابلیمان، چند قاضى و عالم را کشت و از اینرو، به کفر و فلسفه منسوب و به فتواى شیخ‌الاسلام و قاضیان آن عهد، از پادشاهى خلع و کشته شد.

ششمین پادشاه قاوردى، ارسلان شاه بنکرمانشاه بود که پس از کشته شدن ایرانشاه، او را یافتند و «از زاویه مسکنت به معراج سلطنت» بردند (۴۹۵ق) و او ۴۲ سال در آن جایگاه ماند. کرمان در روزگار او آباد شد و مدرسه‌ها و رباطهایى در آنجا پدید آمد، اما در هفتادسالگى فرتوت شد و پسرش، ملک محمد بهرغم ولى‌عهد شدن برادرش کرمانشاه، ارسلان شاه را به قلعه کوه برد و خود بر تخت شاهى نشست و کرمانشاه ناتوان، در رباط بعلیاباد پنهان و کشته شد.

گفتار هفتم، از پادشاهى مغیث‌الدین محمد بن ارسلان شاه، هفتمین شاه قاوردى و عدالت و سیاست و دانایى وى و داستان برانگیختن فقیهان به فقه‌آموزى و کشمکشهایش با سلجوقشاه و پیدایى کتابخانهاى با پنج‌هزار کتاب و مدرسه‌ها و مسجدها و رباطها در دوره او گزارش میدهد.

نویسنده در فصل هشتم، به ماجراى پادشاهى طغرلشاه بن محمد و عدل و لطف او بر رعیت و رونق یافتن کار اصحاب لهو و طرب در روزگار وى و مرگ او (یک سال پس از کسوف ۵۵۷ قمرى) اشاره می‌کند و با ذکر خصالى از افضل‌الدین ابوحامد (نویسنده بدایع‌الازمان)، بر پایه کتاب او به دوران پادشاهى فرزندان طغرلشاه (ارسلان، تورانشاه و