پاورپوینت کامل سفرنامه پیترو دلاواله ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفرنامه پیترو دلاواله ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفرنامه پیترو دلاواله ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفرنامه پیترو دلاواله ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

اثر حاضر، داراى پیش‌گفتار، مقدمه مترجم و پنج مکتوب مى‌باشد.

در مقدمه مترجم، درباره شخصیت و شرح حال زندگانى مؤلف و آثار او سخن به میان آمده است و سپس انگیزه سفر او به ایران توضیح داده شده که یکى به خاطر شرکت در لشکرکشى نظامى ایران علیه ترک‌هاى عثمانى است، تا انتقام بدرفتارى‌هاى آنان را که نسبت به مسحیان روا مى‌داشتند، را بگیرند. و دیگر اینکه اسبابى فراهم آورد تا مسیحیان مقیم عثمانى که در وضع بدى به سر مى‌بردند، به ایران مهاجرت کنند. در ادامه، مترجم از سیر چاپ سفرنامه و ترجمه آن به زبان‌هاى مختلف و انتشار آن در سال‌هاى متمادى گزارش مى‌دهد. در آخر مترجم از نحوه آشنایى خود با آثار مؤلف و چگونگى ترجمه این سفرنامه گزارش کاملى ارائه داده است.

مکتوب اول؛ از اصفهان -۱۷ مارس ۱۶۱۷-.

گزارش سفر پیترو دلاواله از بغداد به اصفهان.

مکتوب دوم؛ -از اصفهان -۱۹ مارس ۱۶۱۷م.

این مکتوب مربوط به مسائل خصوصى و شرح انگیزه خود از نگارش سفرنامه است.

مکتوب سوم؛ -از اصفهان ۱۸ دسامپر ۱۶۱۷م، این گزارش داراى مطالبى از هندى‌هاى مقیم اصفهان، مشرکین و بت‌پرستان ایران(گبرها)، خسوف کامل، ملاقات با یکى از اقوام نزدیک شاه (حسینقلى میرزا)، مراسم شهادت امیرالمؤمنین(ع) در ۲۱ رمضان، مراسم جشن گل سرخ، انگیزه از دیدن شاه ایران، شتر قربان(عید قربان)

مکتوب چهارم؛ -از نرخ آباد روزهاى ماه مه و از قزوین ۲۵ ژوئیه ۱۶۱۸م (اول محرم ۱۰۲۷ق) که گزارش سفر حرکت از اصفهان تا مازندران و دیدار شاه عباس در اشراف سارى و حرکت به سوى قزوین مى‌باشد.

مکتوب پنجم؛ -از اصفهان ۲۲ آوریل و ۸ مه ۱۶۱۸م.

گزارش سفر از قزوین همراه شاه عباس، به سوى اردبیل براى جنگ با دولت عثمانى و داستان ایرانیان در این جنگ و بازگشت به اصفهان است.

گزارش محتوا

مکتوب اوّل: سفر در ۲۵ ذیحجه سال ۱۰۲۵ق از بغداد آغاز و با گذاشتن از شهرهاى وان، قصر شیرین، همدان، شهرکرد و گلپایگان و رسیدن به اصفهان پایان مى‌یابد.در این مسیر طولانى از ده‌هاى بهروز، تکیه، هارونیه، قزل‌رباط(آخرین نقطه مسکونى قلمرو ترک‌هاى عثمانى)، چاى خانگى، ده کردنشین، ینگى خانگى، قلعه یشاور(براى حفظ سرحدات)، کرند، هارون‌آباد، ماهیدشت، سعدآباد و…، در این سفرنامه نام برده شده است. در این سفر که از بغداد شروع و تا اصفهان ادامه مى‌یابد، نام دو سرزمین کردستان و کنگاور نیز دیده مى‌شود.

سرزمین کردستان که بین ایران و ترک‌هاى عثمانى واقع شده و عرض آن(شرق تا غرب) ده یا یازده روز فاصله است؛ (فواصل را با مدّت راه‌پیمایى) اندازه مى‌گیرد و از شمال تا جنوب از بابل و شوش از خلیج فارس شروع و به طرف شمال، موصل و نینوا تا داخل ارمنستان، و آذربایجان تقریبا حوالى دریاى سیاه ادامه پیدا مى‌کند.

در مورد این سرزمین در سفرنامه اطلاعات مفصل و مبسوط از نحوه زندگى مردم که معمولا ییلاق و قشلاق مى‌کنند و در یک جا مستقر نیستند، نحوه‌ى پوشش آنان(زنان و مردان)، دین مردم که اسلام است، زبان مردم که کلدانى است و نحوه‌ى آرایش مردان کرد و ایرانى که روى گونه‌ها و چانه خود را به کلى مى‌تراشند و سبیل قطورى درشت لب مى‌گذارند که تقریبا تا بناگوش مى‌رسد، به دست مى‌دهد. در این جا، در مورد سرزمین کنگاور اطلاعات زیادى یافت نمى‌شود.

در مورد شهرهایى که از آنها مى‌گذرد، اطلاعاتى خوبى از لحاظ جمعیت، زندگى و آداب و رسوم مردمان، نحوه‌ى پوشش زنان، و آب و هوا و خانه‌سازى به خواننده مى‌دهد. و در خصوص اسلحه سوارکاران ایران از تیرو کمان و شمشیر هلالى یاد مى‌کند.

در مورد روستاهاى طول راه هم اطلاعات مختصرى؛ از جمله طرز پذیرایى آنها، و آداب و رسوم آنان مى‌دهد.

از آن جا که پیترو دلاواله مدّت یازده ماه در اصفهان اقامت داشت، شرح و توصیف او از اصفهان، پایتخت جدید ایران که هنوز در حال ساختن بوده است، یک شرح و توصیف با ارزشى است که یک نفر اروپایى از این شهر داده است.

او عقیده دارد که اگر ساختن این شهر به پایان برسد، بسیار بزرگ‌تر و زیباتر از نقاط دیگر و حتى به جرات مى‌توان گفت، از قسطنطنیه و رم خواهد بود. از لحاظ وسعت اصفهان را برابر ناپل مى‌شمرد. در این شهر سه محله جدید ساخته شده، یکى تبریز و محله دیگر جلفاست و محله سوم ایشان، از آن گبرها است(آتش‌پرستان).

از بازارهاى اصفهان با لفظى بى‌نظیر یاد مى‌کند و همه بناهاى آن جا را بزرگ، مساوى، منظم و داراى معمارى فوق‌العاده خوب معرفى مى‌کند و دالان‌هاى بازار اصفهان را این گونه توصیف مى‌کند که آنها تقسیم‌بندى شده و هر قسمت به متاعى و کالایى تخصیص یافته و این امر موجبات تسهیل امر داد و ستد را فراهم آورده است. از کاروانسراهایى که در این شهر براى خارجیان ساخته شده و از دو محل که نظیر آنها در قسطنطنیه نیست، بلکه با بهترین آثار مسیحیت برابرى و حتى بدون تردید بر آنها مزیت دارد که یکى میدان شاه (میدان نقش جهان) که در جلوى قصر سلطنتى واقع است که طول آن ۹۶۰۵ قدم و عرض آن ۲۳۰ قدم است، و محله تماشایى دیگر، خیابانى است که فعلا در خارج شهر قرار دارد؛ ولى وقتى مجلات به یکدیگر ملحق شوند، کاملا در وسط قرار خواهد گرفت(خیابان چهارباغ) نام مى‌برد.پس از معمارى و ساختمان‌ها، پل‌ها، باغ‌ها و خانه‌ها از رودخانه‌هایى که این شهر را قطع مى‌کند، آن گونه توصیف مى‌کند که افکار خواننده به آن جا کشیده مى‌شود و خود را در کنار آنها تصور مى‌کند. دو جاى دیگر که او آن را دیده و نام مى‌برد، یکى منارجنبان و دیگر عمارتى یا اولین مدخل قصر شاهى است که شاه معمولا سفراى خارجى و میهمانان را در آن جا مى‌پذیرد. پس از سرزمین ایران و سکنه آن که از اقوام، ملل و نژادهاى مختلفى تشکیل شده سخن مى‌گوید. از فرقه‌هاى مختلفى ایران؛ از جمله مسیحیان (آشورى‌ها) و ارمنى‌ها که اغلب گرجى هستند) و مسلمانان که دو دسته هستند، گروه اکثریت عجمى هستند؛(یعنى ایرانى) و گروه دیگر مسلمانان قزلباش، نام مى‌برد که قزلباشى‌ها قواى نظامى کشور و همچنین طبقه نجبا را تشکیل مى‌دهند، سخن مى‌گویند و آنگاه شرحى از جدّ شاه عباس شیخ صفى بیان مى‌داد.

وى در آخر دو مطلب را یادآور مى‌شود، یکى موضوع قزلباش‌ها و تقسیم‌بندى آنها و دیگر اینکه، در ایران تمام اقوام خارجى اگر از کشور یا مذهب دیگرى باشند، طبق قوانین خاص خود زندگى مى‌کنند و در نتیجه براى هر قومى محل سکونت و محدوده‌ى آن درنظر گرفته شده است. هر قومى در مورد امور مدنى و جزایى طبق نوع قضاوتى که به خود دارد، عمل مى‌شود و قضات شاه در آن دخالتى نمى‌کند.

مکتوب دوم، سراسر این مکتوب از آنجا که مربوط به مسائل خصوصى و شرح عللى است که تقاضاى نویسنده را دایر بر تنظیم سفرنامه و تقدیم به آکادمى امور پستى موجه مى‌سازد، بیان شده، لذا مترجم از ترجمه این قسمت خوددارى نموده است.

مکتوب سوم: در این مکتوب آنچه که در مکتوب اول به اختصار اشاره کرده بود، در اینجا که اطلاعات دقیق‌ترى به خاطر اقامت طولانى در اصفهان از آنها بدست آورده، را بیان مى‌کند. موضوع اول در مورد خارجیانى است که براى تجارت به این سرزمین آمده‌اند که بیش از همه هندى‌ها هستند، به خصوص عده‌اى که به آنها (بانیان) مى‌گویند و غالباً از گجرات مهاجرت کرده‌اند، سپس در مورد گبرها؛ یعنى مشرکین و بت‌پرستان(زرتشتیان) سخن مى‌راند و از محله زندگى آنان و مشخصات ایشان و شغل مردم که بیشتر بزرگتران و دهقانان هستند و از نحوه پوشش مردان و زنان که برعکس زن‌هاى مسلمان با سر و روى باز به کوچه و خیابان مى‌روند و پس از بعضى از اعتقادات و رسوم آنان من جمله مردگان خود را نه مى‌سوزانند و نه مدفون مى‌کنند. بلکه به کمک چوب‌بست با چشم باز سرپا نگه مى‌دارند، گزارش مى‌هد.

پس بعد از ذکر این دو مطلب، چهار موضوع که در مدّت اقامت توجه را جلب کرده بود، سخن مى‌گوید، یکى شرح خسوف کامل، و موضوع دیگر زمانى که به ملاقات یکى از نزدیک ان شاه (حسینعلى میرزا) مى‌رود، متوجه شود که در خانه بزرگان و رجال ایران حتى در خانه خود شاه، محل تهیّه غذا در داخل اتاق پذیرایى که به آن دیوانخانه مى‌گوید، شرح کامل و مبسوط در مورد آن مى‌دهد. مطلب سوم در مورد مراسم ۲۱ رمضان که روز شهارت امیرالمؤمنین(ع) است، صحبت و آن را به طور مفصل شرح مى‌دهد و مطلب چهارم، در مورد مراسم جشن گل سرخ که در فصل بهار انجام مى‌شود، گزارش و اطلاعات خوبى مى‌دهد و در ادامه در مورد لفظ جرم و از عادت مشرق زمین‌ها که چهره‌هاى زنان خود را مى‌پوشند و علت‌هاى آن صحت مى‌کند و در ادامه در مورد بعضى از آداب و رسوم؛ من جمله قربانى نمودن در روز عید قربان و توزیع نمودن گوشت آن، مراسم عید نوروز، مراسم عید برادرى و…اطلاعاتى و سخنانى بازگو مى‌کنند.

مکتوب چهارم: جهانگردان ایتالیایى، پس از ورود به اصفهان به دلیل حضور شاه در فرح‌آباد مازندران عام این شهر مى‌شود. این سفر که در ماه محرم ۱۰۲۷ق از اصفهان آغاز و از طریق کاشان، فیروزکوه، ساوه و سارى به فرح‌آباد مازندران مى‌رسد. در این مسیر از روستاهاى ابوزرندآباد، على‌آباد در یک، بیدگل، دست کند، رشمه، محله‌باغ، حیله رود، سرخ رباط، میان کله، جیرود و تالار پشت نیز سخن آورده است.

توصیف کاشان که بر سر راه قزوین و تبریز و ترکیه؛ یعنى راه غرب همچنین بر سر راه خزر؛ یعنى راه شمال واقع شده و به علاوه مرکز بزرگ تهیّه منسوجات ابریشمى ایران است. و از موقعیت جغرافیایى کاشان، آب و هواى او، تشریح وضع البسه آنان را گزارش مى‌دهد.

جهانگردان ایتالیایى چگونگى ورود هر یک از این شهرها را و مشاهدات خود را در مسیر به طور مفصل گزارش مى‌نماید.

توصیف مازندران در جنوب دریاچه خزر به سمت چپ آن واقع شده و در نتیجه از شمال به دریاچه خزر و از مشرق به استرآباد محدود مى‌شود، پس به تشریح اطراف دریاچه خزر، مازندران و مردم مازندران که داراى چشم و ابروى سیاه و موهاى مشکى هستند و از خصلت و خوى آنها گفتگوى مى‌کند. وى درباره این مکان مى‌نویسد، زیباترین ن