پاورپوینت کامل سفرنامه عراق عجم ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفرنامه عراق عجم ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفرنامه عراق عجم ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفرنامه عراق عجم ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

ناصرالدین شاه، روز به روز حرکت خود را با ذکر روز و تاریخ آن به ترتیب در این سفرنامه نوشته و در ذیل آن اتفاقاتى که براى وى روى داده و کارهایى را که انجام داده است، متذکر مى‌شود.

گزارش محتوا

سفرنامه‌نویسى در ایران داراى سوابق کهنى است؛ ولى در عصر صفویّه متداول و پس از آن رواج یافت و روز به روز بر اهمیّت سفرنامه‌نویسى و تدوین خاطرات افزوده گردید تا اینکه به عصر درخشان خود در زمان قاجاریّه رسید و برگ زرّین آن متعلّق به زمان ناصرالدّین شاه قاجار مى‌باشد.

در این زمان علاوه بر سفرنامه‌هاى فراوانى که غیر ایرانیان درباره ایران زمان قاجار به رشته تحریر کشیده‌اند، خود ایرانیان هم سفرنامه‌ها و خاطرات فراوانى از خود بر جاى گذارده‌اند که برخى از آن‌ها متعلّق به اوضاع داخلى ایران و بعضى به خارج از ایران اختصاص دارد و نسخه‌هاى منتشر نشده فراوانى از این سفرنامه‌ها به شکل اوّلیّه خود در کتابخانه‌هاى مختلف پراکنده است.

ناصرالدّین شاه قاجار تحت تأثیر این موج سفرنامه‌نویسى در طول حدود ۵۰ سال سلطنت خود در سفرهاى متعدّدى که به مناطق مختلف ایران مى‌نموده و شرح بخشى از آن‌ها در کتاب «المآثر و الآثار» مندرج است، درباره بعضى از این سفرها شخصا مبادرت به نوشتن سفرنامه کرده است.

سه سفرنامه شاه به فرنگ در سال‌هاى ۱۲۹۰، ۱۲۹۵ و ۱۳۰۶ هجرى قمرى، سفرنامه‌هایى:

کربلا و نجف (۱۲۸۷ ق)، مازندران (۱۲۹۲ ق)، خراسان (۱۳۰۰ ق)؛ از جمله سفرهائى مى‌باشند که ناصرالدّین شاه درباره هر یک از آن‌ها سفرنامه‌اى نوشته و در زمان حیاتش به صورت چاپ سنگى منتشر گردیده است.

بنابر نوشته دوستعلى معیّرالممالک در «زندگى خصوصى ناصرالدّین شاه» در این سفر بالغ بر ۹۰۰۰ نفر، شاه را همراهى مى‌کرده‌اند؛ ولى آمار دقیق‌تر این همراهان را دکتر فووریه طبیب مخصوص ناصرالدّین شاه بدست مى‌دهد.

دکتر فووریه چون طبیب مخصوص شاه بود، شاه کالسکه‌اى شش اسبه به همراه سه نفر سورچى در اختیارش قرار مى‌دهد تا در این سفر همراه شاه باشد، وى در آغاز مسافرت مذکور مى‌نویسد: پس از عبور از جادّه شاهزاده عبدالعظیم و رسیدن به کهریزک در زیر چادرهاى از قبل تهیّه شده، در زیر درخت‌ها منتظر ماندیم تا عقب ماندگان اردو به ما ملحق شوند، پس از آنکه عقب ماندگان به ما رسیدند. عدّه ما به ۱۰۰۰۰ نفر با ۴۰۰۰ اسب رسید، البتّه غیر از حیوانات بارکش، قریب به ۲۵۰ نفر زن از نسوان حرم نیز با ما همراه بودند.

مسلّم است که عبور اردوئى با این وسعت رابطه‌اى با وضع جاده و زمان عبور داشت. راجع به زمان عبور نوشته‌اند که اردوى مذکور سه روز متوالى در خطّ سیر از پیش تعیین شده، حرکت مى‌نموده است.

درباره محتواى سفرنامه مى‌توان گفت که: سفرنامه‌نویسان از دیدگاه خاصّى به قضایا مى‌نگریسته‌اند که با تخصّص، علاقه و مأموریت آن‌ها در ارتباط بوده است. از اینرو در هر سفرنامه موضوع خاصّى بر موضوعات دیگر غالب است و مسائل دیگر در حاشیه قرار دارند. در سفرنامه حاضر آنچه بیش از مسائل دیگر به چشم مى‌خورد، وضع جغرافیاى توصیفى خطّ سیر و نام و نشان بزرگان و سران مملکتى مى‌باشد، چه ناصرالدّین شاه همه روزه به یادداشت، مسائل فوق توجّه خاصّى مبذول مى‌داشته، زیرا روزانه درباره وضع راه‌هائى که عبور مى‌کرده و افرادى را که ملاقات مى‌نموده، شرح مفصّلى داده است. منتها ناصرالدّین شاه هم، چون هر سیاستمدار دیگرى موضوع بحث با سران مملکتى و منطقه‌اى را به تحریر نکشیده است و فقط به ملاقات آمدند و فرمایش فرمودیم، اکتفا نموده است تا آن جا که غرض از این مسافرت نیز در پرده ابهام باقى مانده و فقط حدس‌هائى در این‌باره مى‌زنند، با وجود این اطّلاعات فراوانى از: گردونه‌ها، رودها، چشمه‌ها، راه‌ها، پل‌ها، مقدار آب، تعداد جمعیّت، اماکن مسکونى، آداب و رسوم، فرآورده‌هاى منطقه، نام مالکین دهات، اسامى مسئولین مملکتى، نام رؤساى الوار منطقه (طوایف حسنوند، سگوند، کولیوند، پاپى) شرح شکارها و اسامى انواع شکار را بدست مى‌دهد و گاهى هم به مسائلى اشاره مى‌نماید که واقعا اعجاب‌انگیز و یا گوشه‌هائى از شناخت مسائل جغرافیائى کشور را روشن مى‌سازد؛ مثلا: به هنگام رسیدن به بروجرد از دو درخت چنار ۱۳۰۰ ساله اطراف بروجرد در قسمت «سراب کولیدر» نام مى‌برد و یا جغرافیاى تاریخى دریاچه حوض سلطان را براى اوّلین بار بر اساس واقعیّت‌هاى عینى منتشر مى‌نماید.

راجع ب