پاورپوینت کامل زبده التواریخ؛ اخبار امراء و پادشاهان سلجوقی (ترجمه روح‌الهی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبده التواریخ؛ اخبار امراء و پادشاهان سلجوقی (ترجمه روح‌الهی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبده التواریخ؛ اخبار امراء و پادشاهان سلجوقی (ترجمه روح‌الهی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبده التواریخ؛ اخبار امراء و پادشاهان سلجوقی (ترجمه روح‌الهی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

زبده التواریخ در ۲۲۳ صفحه و ۴۱ فصل سامان یافته که سى فصل از آن (تا پایان فرمان‌روایى سلطان سنجر در ۱۱۵۷م)، کمابیش در نیمى از این کتاب آمده و جز دو فصل پایانى‌اش، نُه فصل دیگر (رویدادهاى پیش آمده براى خود نویسنده) در نیمه دوم آن گنجانده شده است. نثر مورخ را در این نوشتار از دید فن بیان و بدیع، سنتى مى‌توان خواند؛ زیرا تکرار سجع، استعاره، غلو و مبالغه و کنایات و تشبیهات فراوانى در آن دیده مى‌شود. درون‌مایه‌اش اندک و جمله‌هایش کوتاه است و گاهى به شعر نیز استشهاد مى‌کند. وى بر پایه دنباله روى (تسلسل) زمانى، از رویدادها گزارش مى‌دهد، اما به رغم مکتب کهن تاریخ نویسى عربى، فصل‌ها را نه بر پایه سال‌ها، که با توجه به موضوع آنها (خلیفه، شاه، وزیر، کارگزار و…) دسته بندى مى‌کند. کانون گزارش‌هاى این کتاب، شخصیت‌هایند و از این رو، بسیارى از مباحث باز گفته شده است یا به آمدن آنها در فصل‌هاى آینده وعده داده مى‌شود.

گزارش محتوا

زبده التواریخ با عنوان «اخبار الدوله السلجوقیه» نیز شناخته مى‌شود. این کتاب از منابع تاریخى آل سلجوق به شمار مى‌رود که مؤلّف آن در بیان و شرح احوال این سلسله بسیار کوشیده است. این اثر پس از تاریخ بیهقى، نصره الفتره و عصره الفطره عمادالدین کاتب اصفهانى(۱۹۷۴)، از دید دقّت در ضبط رویدادهاى سلسله سلجوقى، بسیار مهم شمرده مى‌شود. آوردن برخى از رویدادها که در دیگر منابع تاریخى با چنین شرح و دامنه‌اى نیست، بر اهمیّت و ارزش این کتاب مى‌افزاید.

نویسنده به شرح احوال و اخبار اتابکان آذربایجان، به ویژه ایلدگز و فرزندان او بسیار توجه مى‌کند. به گمان، هم‌عصرى وى با فرمان‌روایان این خاندان و اطّلاعات فراوانى که به سبب نزدیکى زمانى و مکانى با آنان به دست آورده، او را به گستردن دامن سخن در این باره برانگیخته است. نویسنده، بر پایه نشانه‌هاى موجود در این اثر، براى دریافت اطّلاعات بیشتر درباره رویدادها، به شهرهایى سفر مى‌کرد و به پرسش از افراد آگاه مى‌پرداخت.

این کتاب از گزارشى درباره ماجراى مسلمان شدن نخستین سلجوقى (یقاق) آغاز مى‌شود. یقاق پس از مخالفت با شاه ترکان در حمله به بلاد اسلام، زندانى شد و درگذشت و شاه، فرزندش امیر سلجوق را سپه‌سالار (سوباشى) خواند. او در جوانى به دیار اسلام روى آورد و به مذهب حنفى در آمد. سپس به جُند رفت و کافران را از آنجا دور کرد و قدرت گرفت و صد سال در همان جا زیست و فرزندانى مانند امیر میکاییل، امیر موسى و امیر یبغو ارسلان بر جاى نهاد.

ماجراى هجرت هر یک از امیر زادگان سلجوقى به گوشه و کنار و درگیرى و رویارویى آنان با سلطان محمود بن سبک تکین و سلطان مسعود بن محمود و جنگشان با سپاه سوباشى، درون‌مایه سخن دوم این کتاب است.

مودود، پسر و ولى‌عهد مسعود به فرمان پدرش همراه با وزیر او به بلخ رفت (۴۳۲ق) و محمد، برادر سلطان مسعود، بر سر پادشاهى با او به نبرد پرداخت و سرانجام زندانى‌اش کرد و کشت و پس از آن با مودود درگیر و کشته شد. مودود نیز پس از هفت سال پادشاهى، مُرد و فرزندش عبدالرشید بر جایش نشست. یکى از غلامان شاهان غزنه او را نیز به قتل رساند و نوشتکین، غلام سلطان مسعود به خون‌خواهى این خاندان برخاست و فرخ‌زاد، فرزند مسعود را بر تخت شاهى نشاند. ویژگى‌هاى اخلاقى و خصال حکومت دارى فرخ‌زاد و رویدادهاى روزگار وى نیز در دنباله همین گزارش آمده و «ماجراى امیرالمؤمنین، القائم بامر الله و ارسلان بساسیرى و رهسپار شدن سلطان رکن‌الدین ابوطالب طغرل بک به بغداد»، پس از آن جاى گرفته است.

ویژگى‌هاى وزیر عمید الملک ابونصر کندرى، در فصل دیگرى عرضه مى‌شود و پیش از آن، سخنى درباره «منش سلطان رکن‌الدین ابوطالب طغرل بن میکاییل بن سلجوق» نیز وجود دارد و نبرد ملک جقر بک داود بن میکاییل با سلطان عضد‌الدوله ابوشجاع آلب ارسلان و شکست خوردن مودود و صلح آنان با یک‌دیگر، خود داستان دیگرى است.

پس از مرگ ملک جقر بک، «پادشاهى بى‌انباز سلطان عضد‌الدوله ابوشجاع الب ارسلان» آغاز شد. او با ملک قتلمش بن اسراییل جنگید و بر او پیروز شد، اما از کشتن اسیران دست کشید و از آنان در گذشت. پس از چندى محمد بن منصور نسوى، کارگزار بصره با اموالى خدمت سلطان رسید و در جایگاه «آخور سالار» سلطان نشست.

«سخن از حرکت سلطان اعظم عضد‌الدوله ابوشجاع الب ارسلان به سوى روم» و رفتن او به فارس و کرمان (۴۵۹ق) و گشودن قلعه فضلون (فضل بن حسن / احسان) و اسیر کردن شاه روم (اَرمانوس)، از دیگر گزارش‌هاى این کتابند. ابوشجاع سرانجام به سمرقند رفت و بر اثر مجادله با یوسف خوارزمى، از نگهبانان دژ برزان در ناحیه مرو، از تخت برخاست تا او را بکشد، اما پایش لغزید و به زمین خورد و یوسف خود