پاورپوینت کامل رحله دیللافالیه إلی العراق، مطلع القرن السابع عشر ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رحله دیللافالیه إلی العراق، مطلع القرن السابع عشر ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رحله دیللافالیه إلی العراق، مطلع القرن السابع عشر ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رحله دیللافالیه إلی العراق، مطلع القرن السابع عشر ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

دلّاوالّه سفرنامه‌اش را به صورت نامه‌هایى تنظیم کرده است و البته تعدادى از این نامه‌ها از بین رفته است. با نگاه به بخش اول متوجه مى‌شویم که کتاب با نامه هفدهم شروع مى‌شود و نامه‌هاى پیش از آن موجود نیست. همچنین در بخش سوم نیز هفت نامه اول از بین رفته است. عناوین بخش‌ها نیز با نظر مترجم انتخاب شده که با توجه به این عناوین ساختار کتاب بدین گونه است:

مقدمه‌اى از مترجم: سرگذشت نویسنده و آثار او و نگاهى به کتاب.
در بلاد ترکیه: مشتمل بر دو نامه ۱۷و۱۸، نامه‌هاى پیش از آن از بین رفته است.
در بلاد فارس: مشتمل بر ۱۶ نامه
هند و بازگشت به وطن: مشتمل ۱۱ نامه، نامه‌هاى هشتم تا هجدهم آن موجود است.
ملحقاتى از مترجم: در ۱۰ شماره.

گزارش محتوا

به ترتیب فصول عبارت است از:

با عنوان “در بلاد ترکیه” با سفر از بغداد آغاز مى‌شود. وى در طول سفرش از کاظمین، بابل، حله و مناطق بسیارى گزارش داده است. دلّاوالّه در هر روز مناطق و روستاها و یا شهرهاى مسیر کاروان را با ذکر وضعیت و حاکم آن و آنچه که به نظرش جالب و قابل بیان بوده به خوبى تشریح کرده است. از مطالبى که در این بخش مورد توجه است، تقسیمات اجتماعى است که وى از جامعه عرب ارائه داده است. در این مورد چنین نوشته است: “لفظ بدوى از بادیه به معناى صحرا مشتق شده است، و عرب بر چهار قسم یا گروه است؛ شریف‌ترین گروه عرب “بدو” است، سپس “معدان”؛ یعنى کوچ‌نشین‌هایى که جایگاه ثابتى ندارند و به پرورش گاومیش و فروش شیر مشغولند و زمانى در بادیه و گاهى در شهر هستند. “حضر” که به صورت دائم در شهر زندگى مى‌کنند و”فلاحون” که بر زمین زراعت مى‌کنند از کمترین رتبه برخوردارند”. سپس این مطلب را بر اهل شهر “عنه” تطبیق مى‌دهد. این طایفه از لحاظ شغلى از فلاحون مى‌باشند؛ اما به جهت لهجه و سیره و مکان جزو بدو قرار گرفته و از احترام بالایى برخوردارند.
از کاظمین و احترام مسلمین به آن مزار شریف سخن گفته است و به آمدن زوار از بلاد دور؛ مانند ایران اشاره کرده است. به اعتقاد او ایرانى‌ها ضریح امام موسى کاظم علیه‌السلام را از خود مى‌دانند. تشریح بقایاى آثار بابل که به گفته او از بغداد دو روز راه بوده است، از بخش‌هاى جالبى است که اطلاعات تاریخى خوبى از وضعیت آثار در آن