پاورپوینت کامل دروس معرفت نفس ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دروس معرفت نفس ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دروس معرفت نفس ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دروس معرفت نفس ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

دروس معرفت نفس

پدیدآوران

حسن‌زاده آملی، حسن (نویسنده)

ناشر

ال‍ف‌. لام‌. م‍ی‍م‌

مکان نشر

قم – ایران

سال نشر

۱۳۸۵ ش

چاپ

۳

شابک

‎۹۶۴-۹۳۳۰۷-۶-۳

موضوع

فلسفه اسلامی

نفس

زبان

فارسی

تعداد جلد

۱

کد کنگره

‏‎‏BBR‎‏ ‎‏۱۳۵۰‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏۵‎‏د‎‏۴

کتابخوان

مشاهده

دروس معرفت نفس نوشته استاد حسن‌زاده آملى، به زبان فارسى و در موضوع شناخت نفس ناطقه است.

شیوه استاد حسن‌زاده آملى این بود که هر وقت حوزه علمیّه تهران یا قم تعطیل مى‌شد، به آمل برمى‌گشت و در آن‌جا بساط درس و بحث را براى دوستان پهن مى‌کرد.دروس معرفت نفس، یادگار همان ایّام است که استاد در مدّت پنج سال، در شهر آمل، براى شاگردان خود، تدریس کرده است و شروع آن، در سال ۱۳۵۳ش، بوده است.

ساختار

دروس معرفت نفس، مشتمل بر صد و پنجاه و سه درس است و بر ۷۶ اصل مهم، استوار مى‌باشد.

گزارش محتوا

پاره‌اى از اصول مطرح شده در کتاب، اجمالا، عبارتند از: قتى وجود را بررسى مى‌کنیم، به این نتیجه مى‌رسیم که هر چه هست موجود است و همه چیز از وجود پدید آمده و وجود، عین واقعیّت است. کسانى که واقعیّت را انکار مى‌کنند، به سوفسطایى معروفند که ابن سینا در الهیّات، جواب آنها را مى‌دهد. واسطه‌اى بین وجود و عدم نیست. برخى از متکلمین عامه، معتقد به حال هستند. موجودات نظام هستى، با هم پیوستگى دارند و چون اتّفاقى نیستند، لذا هدف‌مندند.

در بحث حرکت، گفته مى‌شود که حرکت، در چیزى است که فاقد کمالى باشد و موجودى که کمال مطلق است، حرکت در او متصوّر نیست. موجودات متحرّک داراى درجات و مراتب مختلفى هستند. هر گاه سلسله موجودات، به موجودى منتهى شود، باید آن موجود، غایت و کمال کمالات و نهایت و منتهاى همه موجودات باشد و ما دون او، همه، محتاج باشند.

هیچ موجودى در حد خود، نه ناقص است و نه شرّ. نطفه، مربّى و محیط در سعادت و شقاوت انسان تأثیر بسزایى دارند. حرکت، عبارت است از خروج شىء از قوه در امرى، به فعل تدریجا. براى متحرّک، باید مخرجى باشد که وى را از نقص به کمال برساند. کتاب و آموزگار، معدّاتند، معلّم دیگرى است.

آن گوهرى که به لفظ من و انا، به آن اشاره مى‌کنیم، موجودى غیر از بدن است. ابن سینا، هم در اشارات و هم در شفا، دلیل تجربى مى‌آورد که نفس، غیر از بدن است. انسان، موجود ممتدّى است که از مرحله اعلى تا به پایین‌ترین مرتبه‌اش، همه، یک شخصیّت است. همه شئون و اطوارى که از بدن مشاهده مى‌شود، از گوهر نفس انسان صادر مى‌شود.

آن گوهرى که با لفظ من و انا و مانند اینها، به آن اشاره مى‌کنیم، به نام‌هاى گوناگون خوانده مى‌شود، چون: نفس، نفس ناطقه، روح، عقل، قوه عاقله، قوّه ممیزه، روان، جان، دل، جام جهان‌نما، طوطى و نام‌هاى بسیار دیگر، ولى آنچه در کتب حکما، رواج دارد، همان پنج نام نخستین است. بدن، مرتبه نازله نفس است که در آن، تصرّف مى‌کند و آثار وجودیش را در او پیاده مى‌کند.

نفس را هر دم، در کشور وجودش، شئون بسیارى است که هیچ شأنى او را از شأن دیگر باز نمى‌دارد. در میان انواع موجودات، انسان، از همه آنها با هوش‌تر و زیرک‌تر است، لذا جوهر انسان، از جنس جواهر آنها برتر و شریف‌تر است.

نفس ناطقه، مانند درختى است که تمامى قواى او شاخه‌هاى او هستند. قوّه مصوّره، به تنهایى، صورت‌گر نطفه نیست. فاقد شىء، معطى شىء نمى‌باشد؛ به عبارت دیگر، معطى کمال، خود، باید واجد آن باشد. طلب مجهول مطلق، محال است. فکر، حرکت نفس ناطقه است از مطلب به مبادى و دوباره از مبادى به مطلب. وعاى علم، وعایى است که بر خلاف همه ظرف‌ها هر چه علم در او بیشتر قرار گیرد، گنجایش او بیشتر مى‌گردد و براى تحصیل علوم بالاتر و بیشتر، آماده‌تر مى‌شود؛ حضرت على(ع)، در نهج‌البلاغه، در مورد ظرف علم، بیان زیبایى دارد که علاقه‌مندان مى‌توانند بدان‌جا رجوع نمایند.

بین علم و ظرف آن، سنخیّتى برقرار است. ماتریالیست‌ها، ماده را موجودى ازلى و ابدى و وجود آن را واجب بالذّات مى‌دانند. چون هر صورت معقوله، فعلیّت محض و مبرّاى از مادّه و اوصاف و احوال ماده است، لذا ظرف آن نیز باید موجودى باشد که مبرّا از ماده و اوصاف مادّه باشد. قوّه خیال