پاورپوینت کامل دراسه حول نهج البلاغه ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دراسه حول نهج البلاغه ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دراسه حول نهج البلاغه ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دراسه حول نهج البلاغه ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب مشتمل بر مقدمه‌اى طولانى به قلم مؤلف و دو باب اصلى مى‌باشد.

گزارش محتوا

در ابتداى مقدمه، مؤلف با یادآورى جایگاه رفیع نهج‌البلاغه در میان اصحاب عقاید گوناگون و نیز ارباب فرق مختلف، به اقتصار و اکتفاء سید رضى به نقل متن خطب و رسائل و حِکَم حضرت بدون پرداختن به اسناد آن‌ها اشاره کرده، سپس بحث خود را درباره تواتر یا عدم تواتر کتاب نهج‌البلاغه در دو مقام پى مى‌گیرد:

مقام اول: تواتر در اِسناد نهج‌البلاغه به سید رضى.

مقام دوم: تواتر در اِسناد نهج‌البلاغه از جانب سید رضى به امام على(ع).

به گفته مؤلف، درباره اِسناد نهج‌البلاغه به شریف رضى، ادعاى تواتر امکان‌پذیر است، چنانکه این امر از اسانید مشایخ اجازات این کتاب و نیز تصریح خود سید رضى و کسانى که پس از وى مى‌زیسته‌اند، به خوبى پیداست.

اما تواتر طریق سید رضى به امام على علیه‌السلام مبتنى بر ثبوت تواتر مصادرى است که سید رضى از آن‌ها در خلق اثر خویش بهره برده است و این امرى است که سید رضى خود آن را ادعا ننموده؛ بلکه استفاضه در این مورد کارگشاست، چنانکه در تمام روایاتى که از پیامبر اکرم(ص) و صحابه و…نقل شده، به استفاضه بسنده مى‌شود. بنابراین نمى‌توان در مورد تک تک فقرات این کتاب تواتر را مدعى شد و ما هر چند به تمام مصادرى که سید از آن‌ها بهره برده آگاهى نداریم؛ اما حجیت قول سید رضى در مقام یک راوى و فقیه در این مورد براى ما کافى است که به روایت او اعتماد ورزیم.

به مناسبت سخن از اِسناد نهج سید رضى به امام(ع)، مؤلف به نقل دیدگاه صالح بن مهدى مُقبلى(۱۰۴۷-۱۱۰۸ق.)، از علماى زیدى یمن درباره نهج‌البلاغه پرداخته و اتهامات وى را پاسخ گفته است.

معرفى کتاب نهج‌البلاغه و مؤلف آن موضوع دیگرى است که به اجمال در مقدمه بدان پرداخته شده و از اهتمام ویژه علماى بلاغت و ادب و نیز دانشمندان علوم اهل‌بیت(ع) نسبت به استنساخ آن و نیز نگاشتن شرح و تعلیقه و اجازه بر آن پس از نگارش تا کنون یاد شده است.

در ادامه مؤلف با ترسیم یک جدول به کارهایى که طى سده‌هاى پنجم تا چهاردهم قمرى در رابطه با نهج‌البلاغه صورت پذیرفته اشاره مى‌کند. این کارها عبارتند از: استنساخ، شرح و تعلیقه، ترجمه، چاپ و اجازات.

مؤلف با توجه به جدول مذکور، نکات ذیل را یادآور مى‌شود:

۱-نهج‌البلاغه از همان آغاز نگارش مورد توجه ویژه افراد از گروه‌هاى مختلف بوده است.

۲-اولین ترجمه نهج‌البلاغه به زبان فارسى صورت گرفته که مربوط به قرن دهم هجرى است و پس از آن این کتاب به ترتیب به زبان ترکى، اردو، انگلیسى و سپس آلمانى ترجمه شده است.

۳-قبل از ظهور صنعت چاپ، اهل علم و حدیث اهتمام ویژه‌اى به حفظ نهج‌البلاغه، همانند حفظ قرآن کریم داشتند و همانند قرآن بدان تبرک مى‌جستند که از جمله حفّاظ این کتاب شریف مى‌توان از قاضى جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد کاشانى نام برد که این کتاب را از حفظ مى‌نگاشت.

“عنوان نهج‌البلاغه” و “شجره‌نامه سید رضى “؛ از جمله موضوعاتى است که در مقدمه بدان‌ها پرداخته شده است.

در ادامه به مقام ادبى و شعرى سید رضى اشاره شده، نمونه‌اى از اشعار وى درج و سخن بزرگانى چون ابومنصور ثعالبى، ابن عنبه درباره وى نقل گردیده است. همچنین از مناصبى که وى در زمان خلیفه عباسى القادر بالله عهده‌دار شد، سخن به میان آمده و مؤلف یادآور شده که القاب و مناصبى که دستگاه خلافت به وى اعطا کرد، انگیزه سیاسى داشت؛ یعنى با این هدف صورت مى‌گرفته که حتى‌الامکان سید رضى را از خلافت فاطمیان مصر که دشمن دستگاه خلافت عباسى بود دور سازد؛ اما هیچ کدام از این القاب و مناصب نتوانست، در روحیه حقیقت‌جوى سید رضى تاثیر گذارد.

در این قسمت همچنین به برخى حوادثى که طى زندگى سید رضى روى داده اشاره شده و پدر بزرگوار ایشان؛ یعنى ابواحمد حسین، ملقب به طاهر أوحد و نیز عموى گرامى‌شان؛ ابوعبدالله احمد بن موسى الابرش، مادر مکرمه ایشان؛ فاطمه بنت الحسن بن الحسن الثانى الاصم(الاطروش)، برادرش سید مرتضى علم الهدى و…معرفى گردیده‌اند.

معرفى مشایخ و مؤلف ات سید رضى و تاریخ درگذشت وى؛ از جمله موضوعات مطرح در مقدمه مى‌باشد.

یکى از موضوعات مهمى که در مقدمه کتاب بدان پرداخته شده، موضوع صحت یا عدم صحت انتساب نهج‌البلاغه به سید رضى است. در این قسمت مؤلف شبهات وارده در مورد انتساب این کتاب به سید رضى را مطرح و بدان‌ها پاسخ گفته و از صحت انتساب آن به سید رضى دفاع کرده است. مرحوم امتیاز على‌خان عرشى پنج دلیل براى اثبات اینکه نهج‌البلاغه نوشته، سید رضى است، اقامه کرده که مؤلف به نحو اختصار آن‌ها را بیان نموده است و خود نیز دو دلیل بدان‌ها افزوده است.

مؤلف همچنین به ارجاعاتى که سید در دیگر آثار خود از جمله: “المجازات النبویه” و “حقائق التأویل” به نهج‌البلاغه داشته، اشاره مى‌کند که خود این نشان‌گر آن است که گردآورنده سخنان حضرت در قالب کتاب نهج‌البلاغه خود شریف رضى است.

وى همچنین از تصریح مصادر اهل‌بیت(ع) و میراث علمى شیعه نسبت به گردآورى نهج‌البلاغه توسط سید رضى یاد مى‌کند.

در ادامه، مؤلف با اشاره به تصریح مصادر تاریخى بر شهرت مأثورات منقول از امام على(ع)، به شبهاتى که درباره ثبوت صدور محتواى نهج‌البلاغه از امام(ع) مطرح گردیده، پاسخ گفته است. مؤلف این شبهات را از کتاب “على بن ابى‌طالب” نوشته احمد زکى صفوت پاشا، نویسنده مصرى و نیز عباس محمود عقاد در کتاب “العبقریات الاسلامیه” و…نقل مى‌کند.

با پاسخگویى به شبهات یاد شده، مقدمه مفصل کتاب به پایان مى‌رسد.

در باب اول، مؤلف به ذکر طرق خود به شریف رضى که با شیخ آقا بزرگ تهرانى آغاز مى‌شود، مى‌پردازد.

همچنین در این باب، راویان نهج‌البلاغه که به گفته ایشان حسب اَسناد متصل، به هشت نفر بالغ مى‌شود، معرفى مى‌گردند. این راویان عبارتند از:

احمد بن على بن قدامه(م:۴۸۶ق.)، ابوعبدالله جعفر بن محمد الدوریستى(م:۴۰۱ق.)، عبدالکریم سبط بشر الحافى(م:۲۲۷ق.)، محمد بن الحسن الطوسى(م:۴۶۰ق.)، محمد بن على الحلوانى(م:حدود۵۲۰ق.)، محمد بن محمد العکبرى(م:۴۷۲ق.)، ابوزید الکیابکى، النقیبه بنت السید المرتضى.

مؤلف در ادامه این باب، متن اجازاتى که اسناد خود در روایت نهج‌البلاغه را از آن‌ها استخراج نموده، ذکر مى‌کند.

مؤلف همچنین اسانید روایات نهج‌البلاغه و روایاتى که از جهت نص و یا از جهت معنا با آنچه در نهج‌البلاغه آمده، مشابهت دارند، را از مصادر متداول شیعه نقل مى‌کند.

موضوع دیگرى که در این باب بدان پرداخته شده، توجه و اهتمام ویژه‌اى است که از جانب افراد مختلف، از زمان تألیف این کتاب تا عصر حاضر، نسبت به این کتاب صورت گرفته است. این توجه در قالب‌هاى مختلفى همچون استنساخ و شرح و تعلیقه و…بر این کتاب تبلور یافته است. ایشان همچنین از مهم‌ترین ترجمه‌ها و شروحى که به زبان‌هاى مختلف بر این کتاب در قرن حاضر نگاشته شده یاد مى‌کند.

در پایان این باب، مؤلف به فعالیت‌های علمى‌اى که در دوران معاصر درباره این کتاب ارزشمند صورت گرفته، اشاره مى‌کند.

باب دوم کت