پاورپوینت کامل دایره المعارف قرآن کریم ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دایره المعارف قرآن کریم ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دایره المعارف قرآن کریم ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دایره المعارف قرآن کریم ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

کتاب با پیشگفتار مرکز فرهنگ و معارف قرآن آغاز و مطالب در نه جلد تنظیم شده است.

کتاب مجموعاً شامل چهار هزار مدخل مى‌باشد اما پژوهشگران آن بر این حدس و تقریبند که در دائرهالمعارف حاضر، افزون بر چهار هزار مدخل چهره خواهد نمود. مدخل‌ها از سه حوزه اصلى برگزیده شده‌اند: «موضوعات و مفاهیم قرآنى»، «اعلام قرآنى» و «علوم‌قرآن».

چینش مدخل‌ها بر پایه الفباى فارسى است. در این چینش، مجموعه مدخل و شناسه، روى هم در نظر گرفته شده‌اند؛ پس اگر دو مدخل مشترک باشند، حروف شناسه در چینش مدخل‌ها مؤثّرند. حرف ال در ابتداى کلمه نادیده گرفته شده، ولى در اثناى کلمه، لحاظ شده است. حرف مشدّد نیز هم‌چون حرف بى‌تشدید لحاظ و در همزه، به پایه آن نظر شده است: (أ) به مثابه الف، (ؤ) چون واو، (ئ) همانند یاء و همزه بى‌کرسى (ء) مانند (أ) فرض گردیده است.[۱]

در این دائرهالمعارف، کوشیده شده در مدخل‌هاى ترکیبى از مدخل معکوس کم‌تر استفاده شود؛ مگر در جایى‌که بخش دوم مدخل داراى اشتهار باشد و از شکل ترکیبى آن کفایت کند. عمده مدخل‌ها به شکل مستقیم هستند؛ یعنى چگونگى خواندن و نگاشتن آن‌ها یکسان است. فقط در جایى که شکل معکوس یک مدخل اشتهار داشته باشد، ذیل مدخل، پیش از صدر آن مى‌آید؛ یعنى مدخل به عکس گونه‌اى که نوشته شده، خوانده مى‌شود. مانند اُحُد، غزوه[۲]

در تنظیم ساختارى بدنه مقاله، مهم‌ترین اصل آن است که چینش و نظم منطقى رعایت شود؛ به‌گونه‌اى که تا حدّ امکان، یک مطلب، دوبار در مقاله‌اى نیاید؛ لذا کوشیده شده تا ارتباط درونى مطالب، ریاضى و منطقى باشد. این ارتباط از لحاظ طولى، تابع موضوع هر مقاله است. هم‌چنین در چینشِ بندها (پاراگراف‌ها) سعى شده است که مطالب مستقل، درون یک بند جاى گیرند و مطالب یک بند، با بند دیگر، تداخل نداشته باشد. هرگاه زمینه پیوند دو مطلب فراهم باشد، به جاى تکرار، از شیوه ارجاع درون مقاله‌اى استفاده شده است تا خواننده مطلب مرتبط را در بند مخصوص خود بیابد[۳]

مقالات این دائرهالمعارف در قلمروهاى موضوعى تنظیم شده است: تاریخ و اعلام، فقه و حقوق، فلسفه و کلام، علوم قرآنى، معارف و مفاهیم قرآنى، ادیان و..[۴]

قلمرو محتوایى مقالات به‌گونه‌اى تفکیک شده است که مطالب اصلى یک مقاله با مقاله دیگر مشترک نباشد و در مجموع، تکرار پیش نیاید. با این حال، گاه تکرار خلاصه یا بخشى از مطالب مربوط به مقاله‌اى در مقاله دیگر آمده است تا خواننده بتواند سیر مطلب را پى‌گیرد. در این هنگام، تفصیل مطلب در مقاله اصلى و اجمال و گزارش آن، در مقاله مرتبط آمده است.[۵]

گزارش محتوا

در پیشگفتار، ابتدا به تعریف و پیشینه دائرهالمعارف‌نویسى پرداخته شده و سپس به ضرورت تدوین دائرهالمعارف قرآنى و ویژگى‌هاى اثر حاضر، اشاره گردیده است.[۶]

هدف اصلى دائرهالمعارف حاضر، عبارت از ارائه اطّلاعات ناب و اصیل در قلمرو موضوعات قرآنى است؛ به‌گونه‌اى که اهل تحقیق در این موضوعات را به مثابه منبعى مادر و ماندگار، از منابع فرعى بى‌نیاز کند. در کنار این هدف اصلى و خاص، غرض عمومى تدوین دائرهالمعارف حاضر این است که مخاطبان دانش‌پژوه در حدّ مطالعات پایه اسلامى نیز بتوانند از پژوهش‌هاى اصیل و قَویم قرآنى بهره گیرند؛ ازاین‌رو، کوشیده شده تا طلاّب و دانشجویان و عموم دانش‌پژوهان آشنا به مبانى قرآنى نیز به فراخور توان و در عرصه مطالعات عمومى یا تخصّصى خود، بتوانند از مقالات این دائرهالمعارف استفاده کنند[۷]

مهم‌ترین ویژگى‌ها و امتیازات دائرهالمعارف حاضر را مى‌توان در مؤلفه‌هاى زیر خلاصه نمود:

براى حفظ اصل بى‌طرفى و علمیت، همه آرا و دیدگاه‌هاى مهم و مبنایى در هر موضوع و مسأله، به‌صورت مستند و بدون افزایش و کاهش آورده شده است؛ سپس نقدهاى علمى وارد بر هر دیدگاه ذکر، و آراى موافقان و مخالفان بدون تصرّف ارزش‌داورانه نقل گردیده و براى آن‌که عموم مخاطبان دائرهالمعارف بتوانند از بحث بهره برگیرند، حاصل مواجهه‌هاى علمى مزبور به صورت گزارش و تحلیل بى‌طرفانه درج شده است. بدیهى است که چنان‌چه مؤلّف مقاله در موضوعى داراى رأى خاص باشد، آن رأى در ردیف همان آراى پیش‌گفته و به همان شیوه جلوه خواهد کرد[۸]
شیوه طرح مطالب در هر مقاله به گونه‌اى است که به آرا و عقاید خاصّ مذاهب و مکاتب اسلامى احترام نهاده شده و هرگونه نقد دیدگاه‌هاى غیرشیعى یا غیر مشهور، با روشى منصفانه و علمى صورت پذیرد تا از هر نوع تشنّج یا دامن زدن به اختلاف‌هاى مذهبى پرهیز گردد. هم‌چنین در نقد و تحلیل دیدگاه‌هاى دانشمندان مسلمان و غیرمسلمان، کوشیده شده است تا صرفاً از جنبه علمى و تحقیقى به آراى آنان نگریسته، و از داورى‌هاى شخصى که خارج از حیطه تخصّصى هر مقاله است، پرهیز شود[۹]
مباحث فقهى طرح شده در این دائرهالمعارف، صرفاً با روى‌کرد علمى و پژوهشى و با عنایت به قلمرو مقالات مربوط تنظیم شده است؛ ازاین‌رو، هرگز نباید انتظار داشت که همواره و لزوماً جنبه کاربردى این مباحث حفظ شود و مقلِّدان را در عمل سودمند افتد؛ پس آراى فقهى مطرح شده، لزوماً جنبه فتوایى ندارند[۱۰]
در مباحث تاریخى، گاه گزارش‌هایى آمده‌اند که از لحاظ ارزشى مورد تأیید نیستند؛ امّا جنبه علمى بحث، نقل آن‌ها را اقتضا کرده است؛ البتّه کوشیده شده تا گزارش‌هاى مرتبط با جنبه‌هاى عقیدتى و کلامى، ریزکاوى و نکته‌هاى تنش‌زاى آن‌ها به قدر کافى نقّادى شود[۱۱]
با توجّه به هدف اصلى و غرض عمومى تدوین این دائرهالمعارف، هر مقاله فقط به ارائه آن بخش از اطّلاعات در هر موضوع پرداخته است که جنبه تحقیقى داشته باشد؛ ازاین‌رو، جنبه‌هاى تبلیغى و ارشادى محض، به خودى خود، مورد نظر نخواهند بود؛ گرچه در عمل ممکن است چنین جنبه‌هایى نیز تأمین شوند[۱۲]
منابع مقالات، منحصر به کتاب‌هاى چاپ شده نیستند و هنگام لزوم، از کتاب‌هاى خطّى، مقالات، رساله‌ها و پایان‌نامه‌هاى حوزوى و دانشگاهى نیز بهره گرفته شده است. بنابر آن است که منابع مقالات دائرهالمعارف کاملاً معتبر باشند؛ یعنى از جنبه کتاب‌شناسانه، از متون مرجع و اصیل و دست اوّل به شمار آیند. فقط در مواردى به متون درجه دوم، از جمله منابع معاصر استناد شده است که ضرورتى در میان باشد؛ به‌طور مثال موضوع مورد بحث در منابع اخیر، تازه و ابتکارى یا مشتمل بر دیدگاه و تحلیلى نو باشد. گرچه در هر مقاله، کوشیده شده از عمده منابع علمى و معتبر در قلمرو آن مقاله استفاده شود، در استفاده از آثار دانشوران غیرمسلمان و نیز در مراجعه به آثار مسلمانان غرضورز و متعصّب، نکته سنجى و درک مواضع حسّاس، همواره مدّنظر بوده است. در ضمن گفتنى است که ارجاع مطلبى به یک منبع در این اثر، لزوماً بدان معنا نیست که مطلب مزبور در همان منبع تلقّى به قبول نیز شده باشد[۱۳]
گویا قصد پدیدآورنده