پاورپوینت کامل خلدی، جعفر بن محمد ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خلدی، جعفر بن محمد ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خلدی، جعفر بن محمد ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خلدی، جعفر بن محمد ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ نام و نسب
۲ ولادت
۳ سفرها
۴ مشایخ
۵ شاگردان
۶ مرگ
۷ آثار
۸ پانویس
۹ منابع مقاله
۱۰ وابسته‌ها

نام و نسب

ابومحمد جعفر بن محمد بن نصیر‎ بن‎ قاسم خواص صوفی زاهد محدث بغدادی، معروف به «جعفر خلدی» که‎ گاه‎ او را در منابع «جعفر خواص» و «ابومحمد خواص» و «جعفر بغدادی» و نیز‎ به نسبت جد، «جعفر بن‎ نصیر‎ بن قاسم» یا چنان‏که در ترجمه رساله قشیریه آمده، «جعفر نصیر» می‌گویند، از صوفیان‎ برجسته و محدثان موثق دو قرن سوم و چهارم‎ هجری‎ است. او را در برخی منابع به تصحیف لقب، «جعفر خالدی» و به تصحیف جد‎، «جعفر‎ بن نصر» نیز خوانده‌اند[۱].

ولادت

وی در‎ سال‎ ۲۵۳ق، در‎ بغداد‎ به‎ دنیا آمد و پس از رسیدن به سن رشد و پیوستن به مشایخ صوفیه، به سفرهای بسیار‎ پرداخت‎ و از آن پس به زادگاه خویش‎ بازگشت‎ و تا‎ پایان‎ عمر‎ در آنجا مسکن‎ گزید؛. ازاین‌رو، اینکه ابوطالب مکی، جعفر خلدی را «جعفر بن نصیر الخواص‎ الخراسانی» دانسته و او را از‎ اهالی‎ خراسان‎ پنداشته‎ است‎، نباید‎ توجیهی داشته باشد؛ زیرا در منابع، حتی از سفر خلدی به عراق عجم و خراسان نیز گزارشی در دست نیست، گرچه او چنان‌که خود تصریح کرده، همچون بسیاری از مشایخ متقدم عراق، پارسی می‌دانسته است[۲].

سفرها

به‎ نظر‎ می‌رسد وی بسیار سفر کرده است. او از بغداد ‎‎به‎ دیگر شهرهای عراق همچون کوفه و کربلا و نیز‎ مصر‎، مکه، مدینه، بیت‌المقدس و حمص سفر کرد و هرجا از شیخی، نام و آوازه‌ای برمی‌خاست، خود را به مجلس او‎ می‌رساند و بهره می‌برد و سرانجام‎ در‎ زادگاهش بغداد رحل اقامت افکند[۳].

از سفرهای او حکایت‎هایی نقل کرده‌اند. یک ‎بار که به حمص رفته بود، مردم آنجا از او خواستند مدتی در شهرشان رحل اقامت اندازد‎. او این مسئله را به گردآوری مقادیر زیادی دینار مشروط کرد. مردمان نیز پذیرفتند و وقتی آن مال فراوان جمع شد، خلدی به ایشان گفت که ندا دردهند تا فقیران شهر در‎ مسجد‎ جامع گرد آیند. سپس تمام دینارها را میان ایشان تقسیم کرد و خود چیزی از آنها برنداشت و علت کارش را چنین توضیح داد: لم أکن أحتاجُ إلى الدَّنانیرِ و لکن أرَدتُ أن‎ أُجرِّبَ‎ رَغبَتَکم فی وُقُوفی عِندَکم؛ مرا به دینارهای شما نیازی نیست، می‌خواستم رغبتتان را بر حضورم در اینجا بیازمایم[۴].

مشایخ

خلدی جز‎ مشایخ‎ بغداد‎، به دلیل سفرهای پرشمارش به سرزمین‌های اسلامی، با مشایخ بسیاری صحبت داشته و از مجالس‎ ایشان‎ بهره برده است. این مشایخ را می‌توان به دو دسته زیر تقسیم‎ کرد:

مشایخ‎ حدیثی‎:
ابومحمد‎ حارث‎ بن ابی‌اسامه تمیمی (۱۸۶-۲۸۲ق)؛
ابوجعفر احمد بن علی خراز