پاورپوینت کامل جمحی، محمد بن سلام ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جمحی، محمد بن سلام ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جمحی، محمد بن سلام ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جمحی، محمد بن سلام ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ تحصیلات
۳ آثار
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ولادت

نیاى بزرگش، سالم، مولاى قدامه بن مظعون، از بزرگان بنى جُمَح – تیره‌اى از قبیله قریش – بود و به همین جهت خاندان وى در بصره به «جُمَحى» شهرت داشتند.

ابن سلام، در زمان خلافت منصور عباسى، زاده شد و در زندگانى طولانى خویش، با ۷ خلیفه دیگر معاصر بود. در زمان همین خلفا، خاصه هارون الرشید و مأمون بود که علم و ادب از یک‌سو و زندگى مادى و اجتماعى از سوى دیگر، به اوج شکوفایى رسیدند. بصره، زادگاه ابن سلام، نیز نه تنها بهره‌اى وافر از این شکوفایى گرفته بود، بلکه خود یکى از معتبرترین مراکز علم و ادب و شاید هم بزرگ‌ترین آنها شده بود. بازرگانى پررونق، آمیزش نژادهاى گوناگون، ظهور دانشمندان بزرگ، نزدیکى شهر به مراکز فرهنگ ایرانى، چون جندیشاپور و ده‌ها عامل اساسى دیگر، از بصره محیطى ساخته بودند که مى‌توانست مردانى چون ابن سلام و سیبویه و جاحظ پرورش دهد.

ابن سلام، علاوه بر این، در خانواده‌اى علم‌دوست نشو و نما یافت. پدرش با یونس بن حبیب مجالست داشت و در حلقه درس وى حاضر مى‌شد. تنوع اخبارى که ابن سلام از پدرش روایت مى‌کند، حکایت از آن دارد که سلام در توجیه و ارشاد پسر کوشا بوده و راه‌هاى تحصیل علم را براى وى هموار مى‌گردانیده است.

تحصیلات

ابن سلام، سال‌هاى کودکى و نوجوانى را در کسب دانش سپرى کرد و در جلسات درس عالمان بصره دانش اندوخت. احتمالاً نحو را نزد حماد بن سَلَمه فراگرفت و بر همین سیاق، در هر رشته از علوم و فنون رایج آن زمان نزد استادان بزرگ بصره شاگردى کرد، اما با توجه به روابط صمیمانه‌اى که با یونس بن حبیب داشته، شاید وى بیش از دیگران در تکوین دانش لغوى و نحوى و ادبى و تاریخى ابن سلام مؤثر بوده است و از این حیث، ابن سلام در ردیف دیگر شاگردان یونس چون سیبویه، کسائى و فراء که خود استادان بزرگى بوده‌اند، قرار مى‌گیرد.

مشاهیر دیگرى که وى مستقیماً از آنان روایت کرده و احتمالاً در خدمتشان دانشى اندوخته، عبارتند از: ابوعبیده مَعْمَر بن مثنى که در ادب و شعر و اخبار و انساب، مأخذ ابن سلام بوده و حدود ۱۰ روایت مستقیم از او در طبقات آمده است؛ ابوالغرّاف سُلَمى، شاعر معروف سندى که عمده‌ترین مأخذ ابن سلام در روایات مربوط به فرزدق و جریر و اخطل و دیگر شعراى دوران اموى بوده و ده‌ها روایت مستقیم از او در طبقات آمده است؛ شعیب بن صخر، جدّ ابوخلیفه و ابویحیى ضبّى نیز، با توجه به شمار اخبارى که ابن سلام از آن دو روایت کرده است، در زمره منابع اصلى او قرار مى‌گیرند.

ابن سلام، از میان معاصران خود، بیش از همه، با سیبویه نشست و برخاست داشته و در حلقه درس او حاضر مى‌شده. وى سیبویه و «الکتاب» او را با عباراتى زیبا ستوده است. عبدالرحمان، برادر ابن سلام، محدّث بود و ۱۳ حدیث در صحیح مسلم به روایت اوست و در بین اهل حدیث، «صدوق» شناخته شده بود. برخى گفته‌اند که او از برادرش موثق‌تر بوده است. محمد بن سلاّم، گه‌گاه به مذاق قدریه سخن مى‌گفت؛ ازاین‌رو، کتابت حدیث را از او منع کرده بودند. ذهبى، در عین آنکه وى را به‌عنوان مورخ (اخبارى) موثق ستوده، نامش را در ردیف ضعفاى محدثان آورده است. ابن سلام، در تاریخ و انساب نیز دست داشت. تذکره‌نویسان و مورخان بزرگ، چون بلاذرى، طبرى، مسعودى، ابن خلکان و ابن شاکر کتبى، از او بسیار نقل کرده‌اند.

در علم لغت نیز انبوهى از نکات و دقایق از طریق ابن سلام به دانشمندان قرون بعدى رسیده است. زبیدى او را در زمره لغویان بصره آورده است و در کتب مشهور ادبیات عرب نیز، جاحظ، ابوحیان توحیدى و ابن رشیق قیروانى از او بسیار روایت دارند.

بااین‌همه، آنچه موجب شهرت نام ابن سلام گردیده، همانا کتاب «طبقات الشعراء» است. متأسفانه از همه دانش گسترده ابن سلام در حدیث، تاریخ، انساب، نحو، لغت و غیره چیزى جز این کتاب به دست ما نرسیده است. آنچه از شرح احوال ابن سلام مى‌دانیم، متأسفانه از چند خبر کوتاه درنمى‌گذرد: گویند در ۲۷ سالگى، همه موى سر و روى او سپید گشت، شاید این هیئت ظاهرى، راه او را به جرگه مشایخ و بزرگان علم و ادب هموارتر مى‌کرد. در خبر دیگرى از خود او نقل کرده‌اند که سه بار ازدواج کرد و هر بار صاحب فرزندانى شد، اما همسران و فرزندانش جملگى درگذشتند و تنها در ازدواج چهارم بود که فرزندانش باقى ماندند. این خبر در تاریخ بغداد تصحیف شده و ظاهر آن مى‌رساند که ابن سلام فاقد اولاد بوده است. اما روایتى که ابوالفرج اصفهانى از عون فرزند ابن سلام نقل کرده است، صحت روایت قفطى و ذهبى را تأیید مى‌کند. ابن سلام در ۲۲۲ق به بغداد رفت و تا آخر عمر در آن شهر اقامت گزید. گفته‌اند، در ابتداى ورود به بغداد به بیمارى سختى دچار شد، چندان‌که امید از زندگى برید، اما از آنجا که شخصیتى معروف و مورد احترام خاص و عام بود، اشراف و بزرگان بغداد طبیبان مخصوص خود را براى معالجه وى فرستادند و سرانجام وى به دست ابن ماسویه از مرگ برست و ۱۰ سال دیگر در اوج شهرت علمى و ادبى بزیست. بنا به همین خبر، ابن سلام به هنگام شدت بیمارى به آرزوهاى دست نیافته‌