پاورپوینت کامل جمال آفتاب و آفتاب هر نظر : شرحی بر دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جمال آفتاب و آفتاب هر نظر : شرحی بر دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جمال آفتاب و آفتاب هر نظر : شرحی بر دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جمال آفتاب و آفتاب هر نظر : شرحی بر دیوان حافظ ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

در این شرح سعى شده است تا از اصطلاحات عرفان نظرى، کمتر استفاده شود و نحوه نگارش، جمع میان کلام نوشتارى و محاوره‌اى باشد؛ به‌گونه‌اى که خواندن هر غزل با شرحش، مزاحم استفاده حالى و انقلاب روحى در مجالس ذکر نبوده و وجود بهره‌گیرى‌هاى بجایى که از آیات، ادعیه و کلمات اهل‌بیت(ع) در لابه‌لاى کلمات مشاهده مى‌شود، این ویژگى را دوچندان کرده است.

شرح هر غزل، به گونه‌اى تنظیم شده است که وابسته به شرح غزل‌هاى قبلى و بعدى نیست و لذا خواننده مى‌تواند بدون نگرانى از اتکا به مباحث سایر غزل‌ها، به شرح هر غزل مراجعه کرده و استفاده مطلوب را ببرد. البته این روش، نقصى را نیز به همراه دارد و آن تکرار آیه و یا روایتى است که احیانا در شرح غزل دیگرى در کتاب مورد استفاده قرار گرفته و موهم تکرار مطالب در کل شرح است، ولى هرچه باشد، این نقص در آن مزیت، خللى ایجاد نمى‌کند.

در ضمن شرح هر بیت، سعى بر آن بوده است که ضمن اشاره به معانى اصطلاحات عرفانى و یا فرهنگ شعرى خواجه، از توضیحات اضافى عرفانى و وارد شدن به مسائل حاشیه‌اى خوددارى شود تا کل شرح، زمینه حالى و معنوى خود را از دست ندهد؛ در عین آنکه به معناى دقیق هر واژه اشاره شود. در این راستا، نویسنده احتمالات دیگر در معناى هر بیت را با عبارت «ممکن است» و توضیح مطالب مشکل را با تعبیر «به عبارت دیگر» بیان داشته است.

شارح از بین دیوان‌هاى منسوب به خواجه، دیوان قدسى را که از نظر صحت متن، واقع‌بینى و بیان حالات وى، موافقت بیشترى داشته است، انتخاب نموده و تمام شش‌صد غزل و یک مثنوى‌نامه آخر را در ده جلد شرح داده و در ابتداى هر جلد، مقدمه‌اى در توضیح مطالب، نگاشته است.

گزارش محتوا

این شرح، از امتیازات ویژه‌اى برخوردار است، از جمله:

از آنجا که کتاب، حاصل جلسات اخلاقى علامه مى‌باشد، لذا اقتباس از آن بزرگوار داشته و آراى شخصیتى استوار در علم و عمل چون ایشان، در جاى‌جاى آن منعکس بوده و گوشه‌گوشه آن، از روح کلمات و نگاه آن بزرگ به جناب خواجه، معطر است.
نویسنده در معناى هر بیت، از ابیات دیگر خواجه کمک گرفته و هنگام شرح هر غزل، ابتدا معناى لغات و اصطلاحات آن را استخراج نموده و سپس براى فهم معنا و ارتباط آن با سایر ابیات، یک غزل را مکرراً بررسى کرده و آن را به سایر غزلیات عرضه نموده است.
اعمال این روش و تحقیق گسترده و طاقت‌فرسا، در تمامى غزلیات و نیز مطالعه پى‌درپى هر غزل، راه یافتن به انسجام ابیات را در پى داشته و مى‌توان ادعا نمود که نویسنده، هم به فضاى فکرى و افق ذهنى خواجه راه یافته و هم به فضاى معنوى و حال و هوایى که سراینده در هنگام سرودن داشته است.
این روش، داراى چند امتیاز است، از جمله:
الف) انسجام کل دیوان و تبیین متشابهات با استفاده از محکمات؛
ب) انسجام هر غزل با استفاده از روش گذشته و نیز از راه انس با غزلیات و تشخیص اینکه هر غزل در چه موقعیتى و در چه حالى سروده شده است و یا احیاناً در وسط غزل، چگونه حال سراینده متفاوت مى‌شود و لذا سخن تغییر مى‌کند و دیگر موارد که همگى نشان‌دهنده عدم پریشان‌گویى شاعر است و پریشان‌گویى‌هاى ظاهرى که به خاطر تغییر حالات روحى شاعر، از هزاران سخن به‌ظاهر منطقى، بیشتر ارزش دارد؛
ج) استشهاد به ابیات دیگر حافظ در تفسیر بسیارى از ابیات که البته این کار نه با استفاده از واژه‌هاى مشترک، بلکه با بهره‌گیرى از معانى و مفاهیم اشعار صورت گرفته است و…
برجستگى دیگر این شرح آن است که معمولاً در شرح مبانى عرفانى، از کلمات اساتید و مشایخ عرفان اسلامى نظیر محى‌الدین بن عربى، صدرالدین قونوى، ابن فارض مصرى، مولى عبدالرزاق کاشانى، قیصرى، ملاى رومى و… کمک گرفته شده و استفاده شایسته‌اى نیز از آیات قرآنى و کلمات اهل‌بیت(ع) در شرح هر بیت شده است؛ به‌گونه‌اى که خواننده، به‌خوبى درهم‌آمیختگى شعر حافظ با قرآن و کلمات اهل‌بیت(ع) را احساس کرده و به‌روشنى مى‌بیند که اشعار خواجه اگر ملاحت و شرینى دارد، همه به برکت قرآن و انس با اهل‌بیت(ع) بوده است؛ بنابراین، استفاده از آیات، روایات، ادعیه و مناجات‌هاى فراوان، علاوه بر استحکام بخشیدن به مطالب خواجه، خواننده را در حال و هواى مناجات‌هاى معصومین(ع) با حضرت حق و یا فضاى کلام وحى و مجالس افاضه اولیاى دین قرار مى‌دهد.

جلد اول، غزل یک «الا یا ایها الساقى…» تا شصت «اگرچه باده فرح‌بخش و باد گلبیز است…» را به خود اختصاص داده است.

نویسنده در مقدمه این جلد، پس از معرفى خواجه حا