پاورپوینت کامل جلاء العینین فی محاکمه الاحمدین: احمد بن عبد الحلیم بن تیمیه، احمد بن محمد بن حجر الهیتمی ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلاء العینین فی محاکمه الاحمدین: احمد بن عبد الحلیم بن تیمیه، احمد بن محمد بن حجر الهیتمی ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلاء العینین فی محاکمه الاحمدین: احمد بن عبد الحلیم بن تیمیه، احمد بن محمد بن حجر الهیتمی ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلاء العینین فی محاکمه الاحمدین: احمد بن عبد الحلیم بن تیمیه، احمد بن محمد بن حجر الهیتمی ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، مشتمل بر مقدمه مؤلف و فصول و ابواب متعددى است. نویسنده، کتاب را با ذکر شرح حال تعدادى از علماى حنبلى و شاگردان ابن تیمیه آغاز کرده و سپس به شرح و بررسى آراى ابن تیمیه پرداخته است.

گزارش محتوا

کتاب با مقدمه ناشر و مقدمه السید صبح المدنى در معرفى کتاب و موضوع آن آغاز شده است.

آلوسى در دیباچه اثر خود، انگیزه نگارش آن را مطالعه انتقادات هیتمى درباره ابن تیمیه و پاسخ بدان‌ها عنوان کرده است.[۱]وى در ابتداى کتاب چکیده‌اى از انتقادات هیتمى به ابن تیمیه را درج کرده و در مقام پاسخگویى به او، زندگى‌نامه مادحانه و تمجیدآمیزى از ابن تیمیه را با استناد به منابع گوناگونى چون ذهبى، ابن کثیر، سیوطى، ابن حجر عسقلانى و ابن الوردى نگاشته است. در ادامه، او با همان نگاه تکریم‌آمیز و محترمانه، جملاتى را درباره زندگى و شرح حال علمایى چون تقى‌الدین و تاج‌الدین سبکى و ابن جماعه آورده است؛ ایشان علمایى هستند که هیتمى از آنان به‌عنوان منتقدان آراى ابن تیمیه نام برده، سخنان تند خویش را به آراى آنها مستند ساخته است، سپس آلوسى نهایت احترام و تواضع را نسبت به مقام علمى و جایگاه ابن حجر هیتمى ابراز مى‌دارد[۲]

آلوسى براى توضیح بهتر افکار ابن تیمیه، سلسله شاگردان او را برشمرده، علماى مشهور این سلسله و آثار شاخص‌شان را نام برده است. نکته بسیار شایان توجه اینکه: آلوسى در عین نام بردن از افرادى چون على القارى الهروى، ابراهیم الکورانى، محمدبن على الشوکانى، على السویدى، ابوالثناء آلوسى، ولى‌اللّه دهلوى و صدیق حسن‌خان هندى، هیچ نامى از «محمد بن عبدالوهاب» نمى‌برد. این عمل آلوسى با توجه به شهرت همه‌گیر ابن عبدالوهاب و نهضت سعودى – وهابى او در زمان نگارش کتاب، عملى از روى قصد و نیتى خاص به نظر مى‌رسد. در توضیح باید گفت: هم‌زمان با اهمیت یافتن حرکت سعودى – وهابى از جنبه سیاسى در سال‌هاى پایانى قرن نوزدهم، آلوسى به‌شدت از همراهى با عقاید وهابیان پرهیز کرد. دلیل این امتناع او در رساله‌اش به‌خوبى پیداست؛ چراکه او ابن عبدالوهاب را شاگرد ابن تیمیه ندانسته است. البته باتوجه به فضاى سیاسى آن زمان، او هیچ‌گاه این عقیده خود را علناً بیان نکرد.

اولین اشکال هیتمى به ابن تیمیه، نگاه خاص او درباره تکریم و احترام به صحابه پیامبر بود که آلوسى در پى پاسخ به آن برآمده است. او مى‌گوید ابن تیمیه هم مانند تمام فقهاى بزرگ اهل سنت، احترام خاصى براى صحابه پیامبر قائل بود و آنها را بر تابعین و نسل‌هاى پسینى مسلمین ترجیح مى‌داد، اما اعتقادى به معصومیت و خطاناپذیرى ایشان نداشت[۳]

آلوسى سپس با اشاره به اینکه شاذلى پیروان خویش را مجاز کرده بود که با شفاعت جستن از نام او، به درگاه خداوند دعا کنند (که در فقه اهل سنت عملى غیر قابل قبول است)، توضیح بسیار کامل و زیرکانه‌اى از دریافت‌هاى گوناگون نظریه وحدت وجود ابن عربى ارائه کرده است. با وجود این، آلوسى اعتراف مى‌کند خود را منتقد افکار ابن عربى نمى‌داند؛ چراکه از هراس گمراهى از صراط مستقیم و شریعت، هیچ‌گاه آثار او را مطالعه نکرده است. آلوسى با پذیرش پیچیدگى و دشوارى تفسیر آراى متصوفه‌اى مانند ابن عربى از طریق شریعت، مى‌کوشد خواننده اثر خویش را قانع سازد که هرکس در اعلان رسمى آراى خویش در میان مسلمین، باید مراقب کج‌فهمى‌هاى احتمالى آن نیز باشد و در نهایت باید گفت: نمى‌توان مقولات متصوفه را با ابزار فقه به دو بخش قابل قبول و غیر آن تقسیم کرد؛ چه، این کار امکان‌پذیر نخواهد بود. آلوسى با این استدلال مى‌کوشد از آراى ابن تیمیه دفاع کند[۴]

با وجود این، آلوسى روش متفاوتى در دفاع از ابن تیمیه اتخاذ کرد. او به‌جاى دفاع از آراى ابن تیمیه در رد تصوف، به سراغ دیگر مخالفان تصوف در طول تاریخ رفت و از طریق انتساب نابجاى آراى آنها به ابن تیمیه، تلاش کرد وى را از اتهامات مبرا سازد. وى در ادامه توجیه ردیه‌نگاران بر تصوف، مخالفت ابن تیمیه با فلسفه، عرفان و تصوف را متأثر از مواضع غزالى درباره تکفیر فلاسفه دانسته است.

بخش اعظم کتاب جلاءالعینین، به پاسخ اشکالات و شبهات فقهى و کلامى هیتمى بر آراى ابن تیمیه اختصاص یافته است. او در جواب این انتقاد هیتمى، که ابن تیمیه با صدور احکام و آراى فقهى خاص، اتفاق آراى جامعه اسلامى را خدشه‌دار کرده و باعث نفاق در میان آنان شده است، به سراغ دو مفهوم اجتهاد و تقلید در فقه اسلامى رفته است