پاورپوینت کامل جامع الحکمتین ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جامع الحکمتین ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جامع الحکمتین ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جامع الحکمتین ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ نسخه شناسى
۴ منابع مقاله

ساختار

این مقاله مشتمل است بر دو بخش: ۱) گزارشِ قصید جرجانى و مطالب آن، ۲) شرح ناصر خسرو بر این قصیده.

در قصید ۸۹ بیتى ابوالهیثم جرجانى، ۹۱ پرسش فلسفى، منطقى، طبیعى، نحوى، دینى و تأویلى مطرح شده است. ناصرخسرو در جامع الحکمتین (ص ۳۱۳) تصریح کرده که فقط به ۸۲ بیت از آن دسترسى داشته است. بنا بر گزارش شاگرد ابوالهیثم، محمد بن سرخ یا محمد سرخ / سرح نیشابورى (قرن چهارم و پنجم)، ابوالهیثم قبل از پاسخگویى بدان پرسش‌ها، درگذشته است. محمد بن سرخ نیز که از اندیشمندان اسماعیلى بوده، پس از وفات استادش به درخواست جمعى از دوستانش در شرح آن قصیده و پاسخ به آن رساله‌اى نگاشته و در آن به ۷۶ پرسش، پاسخ داده و در پایان یادآورى کرده که آنچه وى نگاشته، مطابق آن چیزهایى است که از استادش شنیده یا در آثار حکما خوانده و او چیزى از خود ننوشته است. در عین حال وى در نقل اقوال و آراى حکما مشخصاً از کسى نام نبرده، مگر در چند مورد که نام ارسطو، شیخ یونانى (افلوطین)، جالینوس و محمد زکریا رازى را آورده است. شرح محمد بن سرخ با عنوان شرح قصید فارسى خواجه ابوالهیثم احمد بن حسن جرجانى توسط هانرى کوربن و محمد معین همراه با مقدمه‌هایى به فارسى و فرانسه در تهران ۱۳۳۴ش تصحیح و چاپ شده است.

از مقایس جامع الحکمتین با شرح محمد بن سرخ نیشابورى بر قصید ابوالهیثم جرجانى، دانسته مى‌شود که هر چند نویسندگان این دو شرح در اصول اسماعیلى با هم موافق‌اند، در فروع اختلافات آشکارى دارند. همچنین ناصرخسرو مطالب را مشروح‌تر و مفصّل‌تر بیان کرده، اما چون محمد بن سرخ شاگرد ابوالهیثم بوده، شرح و توضیح او به مذاق ابوالهیثم نزدیک ‌تر است. علاوه بر این‌ها، به اصالت روایت محمد بن سرخ از قصید مذکور، اطمینان بیشترى مى‌توان داشت، زیرا اگر چه فقط مشتمل بر ۷۶ بیت از آن قصیده است، آنها را مستقیماً از سرایند آن شنیده و ضبط کرده، چنانکه هفت بیت در شرح او آمده است که در جامع الحکمتین نیست. گاهى اختلاف در دو روایت سبب گردیده، در اصل موضوع و شرح، اختلاف بسیارى پدید آید. به نظر مى‌رسد ناصرخسرو شرح محمد بن سرخ بر قصید جرجانى را ندیده بوده یا اگر از وجود آن اطلاعى داشته است، براى او چندان قابل اعتنا نبوده که کمترین اشاره‌اى در جامع الحکمتین بدان نکرده است.

۲) شرح ناصر خسرو بر قصید جرجانى. بنا بر قرائن، ناصر خسرو هنگام اقامتش در یمگان (در منطق علیاى سیحون (در کوکچ فعلى در استان بدخشان افغانستان)) نزد دوست و حامى‌اش امیر بدخشان، على بن اسد، به درخواست وى این کتاب را در پاسخ به پرسش‌هاى مطرح شده در قصید ابوالهیثم جرجانى، در سال ۴۶۲، نوشته و آن را جامع الحکمتین نامیده است، زیرا به تصریح خود وى بنیاد این کتاب بر گشایش مشکلات دینى و معضلات فلسفى بوده و ناصرخسرو در آن حکماى دینى را با آیات قرآنى و اخبار نبوى و حکماى فلسفى و فضلاى منطقى را با براهین عقلى، مخاطب خود قرار داده است، ازاین رو مى‌توان گفت وجه تسمی کتاب اشاره به این امر بوده است که آن حاوى مباحث حکمت دینىِ (اسماعیلى) و فلسف یونانى است.

از جوابی ناصر خسرو به پرسش‌هاى مذکور، دو تحریر یا دو روایت موجود است: روایتى مختصر که در پایان دیوان ناصر خسرو درج شده است و روایتى مفصّل؛ یعنى جامع الحکمتین.

ظاهراً ناصر خسرو در تألیف جامع الحکمتین، صرفاً از طریق على بن اسد که قصیده را از بر بوده و آن را براى ناصر خسرو فرستاده، به قصیده دسترسى یافته است.

گزارش محتوا

جامع الحکمتین؛ مشتمل است بر یک دیباچه و ۳۴ فصل. ناصرخسرو در فصل اول سبب تصنیف کتاب و نام آن و در فصل دوم قصید ابوالهیثم، در فصل سوم، اثبات صانع و توحید او را بنا بر اقوال فلسفى و کلامى و دینى آورده است و در باقى فصول کتاب، جز فصل پایانى، در پاسخ به پرسش‌هاى مذکور – نه به همان ترتیبى که در قصیده آمده – گاهى یک یا دو و گاه چندین بیت را که مشتمل بر سؤالات متعدد است، نقل کرده و براى هر یک به دو شیو جداگانه پاسخ داده است؛ یکى مطابق آراى فیلسوفان یونان باستان نظیر ارسطو و افلاطون (بدون اشاره به آراى فیلسوفان مسلمان مانند فارابى و ابن سینا) و دیگرى بنا بر اندیش کسانى که به نظر وى مورد تأیید خاندان پیامبر اکرم(ص) بودند، مانند فاطمیان قاهره که وى مدعى نمایندگى آنها بود. چون او غالباً ً از ناتوانى ابوالهیثم در پاسخ به پرسش‌هاى خودش گلایه کرده و همچنین با گرایش عرفانى‌تر آن تفسیر مخالف بو