پاورپوینت کامل تاریخ حدیث شیعه در سده‌های دوازدهم و سیزدهم هجری ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ حدیث شیعه در سده‌های دوازدهم و سیزدهم هجری ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ حدیث شیعه در سده‌های دوازدهم و سیزدهم هجری ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ حدیث شیعه در سده‌های دوازدهم و سیزدهم هجری ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با مقدمه گروه تاریح حدیث پژوهشکده علوم و معارف حدیث آغاز و مطالب در یک پیشگفتار و پنج فصل، تنظیم شده است.

اثر حاضر، که به‌صورت تفصیلی، تاریخ حدیث شیعه را در قرن‌های دوازدهم و سیزدهم هجری بررسی می‌کند، در واقع، چهارمین جلد از مجموعه پنج جلدی «تاریخ حدیث شیعه (از قرن نخست هجری تا عصر حاضر)» می‌باشد که تدریجا منتشر شده است.[۲].

در این مجموعه، به‌ترتیب تاریخی، اطلاعات مربوط به حدیث شیعه، گردآوری شده است.

گزارش محتوا

در آغاز کتاب تحت عنوان سخنی با خواننده، ضمن بیان انگیزه نگارش کتاب، به موضوع مجلدات مجموعه پنج جلدی «تاریخ حدیث شیعه»، اشاره شده است و از جمله بیان شده که: مباحثی که در هر دوره مورد بحث (یا در هر یک از مقالات) مورد توجه بوده‌اند، عبارتند از: شرایط اجتماعی – ‌فرهنگی، حوزه‌های علمی – ‌جغرافیایی، عالمان حدیث‌پژوه، زمینه‌های فعالیت‌های حدیثی، گونه‌های نگارش‌های حدیثی، علوم حدیث، اجازات و مشایخ اجازه.
معرفی مهم‌ترین فعالیت‌های حدیثی هر عصر نیز از دیگر اطلاعات موجود در این مجموعه است.[۳].

در پیشگفتار، گزارش مختصری از ساختار و محتوای کتاب، عرضه شده است.[۴].

نویسنده در این نوشتار، بر آن است تا وضعیت حدیث شیعه را در دو قرن مذکور، از جهاتى چند، بررسى نماید و از جمله معلوم کند که در این مقطع زمانى، چه کارهایى درباره حدیث و کتاب‌هاى حدیثى شیعه انجام گرفته است و از میان دانشمندان شیعه، چه کسانى در عرصه حدیث و علوم مربوط به آن، قلم به دست گرفته‌اند و چه خدماتى انجام داده‌اند[۵].
ازاین‌رو در فصل اول، ابتدا به بررسی وضعیت فرهنگی – ‌اجتماعی شیعه در سده‌های دوازدهم و سیزدهم (در دوران حکومت صفویه، افشاریه، زندیه و قاجاریه) و سپس به بحث پیرامون جریان‌های فرهنگی این دو سده، از جمله صوفیگری، اخباری‌گری و اصولی‌گری، شیخی‌گری، بابی‌گری و بهایی‌گری، پرداخته است.[۶].

در ادامه، وضعیت فرهنگی – ‌اجتماعی اهل سنت در سده‌های مذکور، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده، معتقد است که این بحث، به مجال و مقال دیگری نیاز داشته، ولذا در این فصل، تنها به جریان فرهنگی مهمی که در قرن دوازدهم در میان بخشی از اهل سنت پدید آمد، یعنی جریان سلفی‌گری یا وهابیگری، پرداخته شده است.[۷].

منظور نویسنده از عنوان «تاریخ» در این نوشتار، مباحث تاریخى صرف (مانند تاریخ انبیا، تاریخ اسلام و یا دیگر عناوین تاریخى) نیست؛ زیرا وی معتقد است که مطالبى که محتواى تاریخ حدیث را تشکیل مى‌دهند، با امثال مباحث یادشده، متفاوتند، به‌خصوص با توجّه به اینکه حدیث شیعه، پیچ‌وخم‌هاى اصلى و مراحل اساسى مسیر خود، از قبیل مرحله صدور، مرحله نگارش، شکل‌گیرى اصول حدیثى، تدوین جوامع چهارگانه و… را در دوره‌هاى پیشین، پشت سر گذاشته و سهم دوره مورد بحث در سرگذشت حدیث شیعه، به اندازه دوره‌هاى اوّلیه نیست. ازاین‌رو خود به این نکته تأکید دارد که اگر در این فصل به وضع فرهنگی – ‌اجتماعى این دو قرن اشاره شده، هدف این است که بستر و زمینه‌هاى فعّالیت در عرصه حدیث، روشن گردد و یا احیانا پاره‌اى انحرافات فکرى که ممکن است از برداشت‌هاى نادرست نسبت به آیات و روایات حاصل شده باشد‌، مورد اشاره قرار گیرد. گو اینکه ممکن است در یک زمان، هیچ رابطه مستقیمى میان اوضاع فرهنگى و حدیث، نتوان برقرار کرد[۸].

در فصل دوم، به بحث پیرامون متون حدیثی قرن دوازدهم و سیزدهم پرداخته شده است. در این کتاب، در مجموع، بیش از یک‌هزار اثر مربوط به حدیث، اعم از متون حدیثی، علوم حدیث و یا دیگر فعالیت‌های حدیثی یاد شده است که این فصل، به متون حدیثی با عناوین فرعی زیر، پرداخته است:

جوامع بزرگ حدیثی: در این قسمت، از میان آثاری که با گردآوری متون حدیث شکل گرفته است، در دو بخش، ابتدا جوامع بزرگ حدیثی از جمله: «عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال» از عبدالله بن نورالله بحرانی، «الأوفی» از فضل علی‌بیگ بن شاهوردی بن خلف توشمال‌باشی و سپس کتاب‌های کم‌حجم‌تر، مانند: «الأنوار النعمانیه فی بیان معرفه النشأه الإنسانیه» و «غرائب الأخبار و نوادر الآثار» از سید نعمت‌الله جزایری، به‌ترتیب زمان، معرفی شده‌اند[۹].
موضوعات خاص: در این قسمت، آن دسته از آثار حدیثی که