پاورپوینت کامل تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ نگاهى به ترجمه
۴ وضعیت کتاب
۵ منابع مقاله

ساختار

دو مقدمه از مترجم، به همراه پیش‌گفتار و مقدمه مؤلف، آغازگر این اثر ارزشمند بوده و مباحث در نه فصل و نه ضمیمه تدوین شده‌اند.

مطالب به صورت تاریخ پادشاهان ایرانى مطرح شده و چون در بسیارى از موارد برگرفته از شاهنامه فردوسى است، به شکل داستانى و اغلب افسانه‌اى بیان شده‌اند.

درخلال مطالعه کتاب، دریافت مى‌شود که مؤلفِ دقیق، به جهت تبحّر بسیار زیادى که در زبان‌هاى یونانى، لاتینى و سریانى داشته، تقریبا آن چه را در این زبان‌ها دربار تاریخ ساسانى نوشته شده، خوانده و با منابع اسلامى عربى و فارسی تطبیق کرده است؛ کارنامه‌هاى شهداى مسیحیت به زبان سریانى را به دقت خوانده، تلمود بابلى را از متن عبرى آن مطالعه کرده و آثار نویسندگان ارمنى را (از روى ترجمه‌هاى اروپایى) از نظر گذرانده است و….

تخصص اصلى نولدکه، زبان‌شناسى زبان‌هاى سامى بوده، ولى از زبان‌هاى ایران قدیم و فارسی نیز آگاهى عمیق داشته و خود روشن است که در زبان‌هاى علمى امروز غرب احاطه و استیلاى کافى به هم رسانیده است.

در حقیقت تا آن جا که به کار نولدکه برمى‌خورد، تعلیقات عالمانه و پر معناى او بر ترجمه طبرى است، که خود کتابى بسیار معتبر را پدید آورده و چنان احاطه، خوض و غورى در کار نشان داده است که پس از گذشت قریب یک صد سال، جز کتاب ایران در زمان ساسانیان کریستن سن، مانندى براى آن نمى‌توان یافت.

تکمله‌هاى که مؤلف از سایر منابع شرقى در تعلیقات و ضمایم افزوده است، مى‌تواند به توضیح مطالب متن کمک کند. براى این منظور مخصوصا از دیگر منابع عربى و فارسی استفاده شده است. همچنین کتب سریانى که بسیارى از شرق‌شناسان به آن توجهى نداشته‌اند، براى او فواید بسیارى داشته است. از فواید و نکاتى که در منابع یهودى بوده، نیز استفاده شده است. متأسفانه درباره منابع ارمنى از ترجمه‌هاى استفاده شده که تأثیر مهمى، از جهت اطمینان بخش نبودنشان، به جاى نمى‌گذارند. کسى که به زبان ارمنى آشنا باشد، مى‌تواند مطالب زیادى بر آن بیفزاید. عمده کوشش مؤلف مصروف آن شده است که با کتب لاتینى و یونانى مربوط به این قسمت، از نزدیک آشنا شود.

درست است که در عرصه تاریخ هیچ گاه سخن آخر را نمى‌توان گفت، و هر روز که سند و یا مدرک تازه‌اى ارائه شود، کتیبه‌اى به دست آید یا از نو خوانده شود و ابزار جدیدى کشف گردد و یا به هر واسطه، دانش‌هاى مترقى کمک کند و نکات بدیعى را ارائه دهند، به تبع، دیدگاه‌ها و حقایق و مضامین دیگرى به دست خواهد آمد؛ اما نفس امر، این است که محقق شمّ و وجدان تاریخى مخصوص داشته باشد و بتواند در هر مقطع، با دریافت و بینش صحیح و در حد استقصاء، به تحلیل و تفسیر وقایع بپردازد و مؤلف آلمانى نیز جز در مورد معدودى، چنین کرده و چهره مطالب را تغییر نداده است.

ذکر نکات بدیعى از تاریخ ایران در عصر ساسانیان، چون زندگى اردشیر، شاپور دوم، انوشیروان و پرویز و مذاکرات او با فرزندش شیرویه، از فصول خواندنى کتاب است، به خصوص که خواننده با ملاحظ زندگى پرکشمکش سلاطین، مى‌بیند که بین هفتاد تا هشتاد درصد آنان به مرگ‌هاى غیر طبیعى مرده و مبغوض ملت و اطرافیان خود بوده‌اند.

از نظر جامعه‌شناختى، گروه‌شناسى، تحلیل‌هاى ادارى، سیاسى، فرهنگى و…، مطالب مفید فراوانى در کتاب وجود دارد و آن جا که از استعدادها و کفایت‌هاى مردمى ایرانیان سخن هست، به وضوح معلوم مى‌شود که هر پادشاه کامکار را وزیر کاردان و با تدبیرى در پرده بوده است، و مردم اگر رهبر خوبى پیدا مى‌کردند، به سرعت بر مشکلات غلبه کرده و دشوارى‌ها و دشمنان ریز و درشت را از سر راه برمى‌داشتند.

چاپ کتاب، با وجود لغات متعدد یونانى، لاتین، رومن و اشعار و عبارات معرب، به نحو کم غلط و مطلوبى انجام گرفته است.

گزارش محتوا

دو مقدمه مترجم، در ضمن توضیح مختصرى از کتاب، بیان مى‌دارند که خواننده، در حین مطالعه کتاب، ممکن است از داورى‌هاى مؤلف، دربار ایرانیان و به طور کلى دربار مشرق زمین، دچار شگفتى و ناراحتى بشود و چنین بپندارد که او با مردم ایران دشمنى و عداوت دارد. به همین دلیل این نکته را گوشزد مى‌کند که، هر چند علاقه خاص نولدکه به یونان قدیم و فرهنگ آن بوده است؛ ولى با این همه به فرهنگ و تاریخ اقوام سامى و ایرانى پرداخته و خدمات گرانبهایى در کشف و تحقیق این موضوعات کرده است.

پیش‌گفتار و مقدمه مؤلف بعد از بیان نحو تألیف کتاب، به ذکر ویژگى‌هاى تاریخ طبرى پرداخته، از آن جمله متذکر مى‌شود که ارزش عمد تاریخ طبرى در شرح و بیان مفصل تاریخ اسلام، از آغاز ظهور پیامبر اسلام(ص) به بعد است و هیچ کتاب عربى دیگرى نمى‌تواند از این نظر با آن دعوى برابرى کند.

فصل اول پادشاهى اردشیر پسر بابک؛ بیان مى‌کند که اردشیر پسر بابک پسر ساسان کوچک پسر پابک پسر ساسان پسر مِهرمَس پسر ساسان پسر بهمن پسر اسپندیار پسر بشتاسب پسر لهراسب پسر کَى‌اوگى پسر کَى‌مَنُش، در دهى به نام تیروده، از روستاى خیر از ناحى استخر دیده به جهان گشود. او بعد از به قدرت رسیدن، به گوپانان، کونُس و لرویر (از حکومت‌هاى محلى) تاخته و بعد از کشتن پادشاهان‌شان آنان را تحت انقیاد خویش درآورده است.

ایران در آن زمان، به صورت ملوک‌الطوایفى اداره مى‌شده و اردشیر، پس از سرکوبى تمام حکومت‌هاى محلى، ایران را به شکل یک کشور واحد تحت حکومت مرکزى در آورده و دولت قدرتمندى را تشکیل داده است. این فصل کتاب به بیان جنگ‌هاى و اعمال او مى‌پردازد.

فصل دوم پادشاهى شاپور؛ به نحوه تولد، رشد، به قدرت رسیدن، جنگ‌ها و اعمال شاپور اشاره دارد. در مورد چگونگى به دنیا آمدن او داستانى ذکر شده که بیشتر به افسانه مى‌ماند. در این مورد آمده است که چون اردشیر به شاهى مى‌رسد، بنا به وصیت جد خود، ساسان بزرگ، تمام اشکانیان را کشته و کسى از آنان را زنده نمى‌گذارد. گویند از آن خاندان، دخترى زنده مى‌ماند که اردشیر بعد از دیدن او، از او خوشش آمده و چون از تبارش مى‌پرسد، او خود را خدمتکار یکى از بانوان شاه معرفى مى‌کند. اردشیر او را به همسرى برگزیده و دخترک از او آبستن مى‌شود. پس از آن چون دخترک خود را ایمن یافته، خویش را معرفى کرده و مى‌گوید که از خاندان اشکانیان است. اردشیر نیز او را به پیرمردى به نام هَرجَند سپرده تا او را به قتل برساند؛ اما چون پیرمرد او را آبستن مى‌یابد، او را در سردابى نگاه داشته و پس از آن، آلت مردى خود را بریده و در حقه‌اى نهاده و آن را مهر کرده، نزد شاه مى‌فرستد و از او مى‌خواهد تا آن را مهر کرده، در یکى از گنج‌خانه‌ها نگاه دارد. پس از به دنیا آمدن کودک، پیرمرد چون نمى‌خواست خود به پسر شاه نامى دهد، او را شاه‌پور (پسرشاه) خطاب مى‌کند. پس از بزرگ شدن شاهپور، روزى پیرمرد نزد اردشیر آمده و چون او را به سبب نداشتن فرزند اندوهگین مى‌یابد، از او مى‌خواهد تا آن حقه را حاضر کنند. اردشیر بعد از شکستن مُهر آن، اعضاى پیرمرد را با نامه‌اى در آن مى‌یابد که در آن چنین نوشته بود؛ «چون دختر اَشَک را که به کشتن او فرمان رفته بود، از شاهنشاه آبستن یافتیم، روا ندیدیم که کِشتِ پاکیز شاهى را نابود کنیم. پس خود را از آنچه ماى گناه است، دور کردیم تا تهمت زنان را بر ما راهى نباشد. ما کوشش کردیم تا حَقى را که کاشته شده بود، نیرو دهیم تا به اهل خود برسد و این در فلان ساعت سال بود.» اردشیر نیز بعد از آزمون‌هاى گوناگون، او را شناخته و بعد از یقین ب