پاورپوینت کامل تاریخ الفقه الاسلامی و ادواره ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ الفقه الاسلامی و ادواره ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ الفقه الاسلامی و ادواره ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ الفقه الاسلامی و ادواره ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

تاریخ الفقه الاسلامی و ادواره

پدیدآوران

سبحانی تبریزی، جعفر (نویسنده)

ناشر

دار الأضواء

مکان نشر

بیروت – لبنان

سال نشر

۱۴۱۹ ق

چاپ

۱

زبان

عربی

تعداد جلد

۱

نورلایب

مشاهده

کتابخوان

مشاهده

تاریخ الفقه الاسلامی و أدواره، توسط آیت‌الله سبحانى در سال ۱۴۱۸ق و به زبان عربى، تألیف گردیده است.
این کتاب در صدد بیان تاریخ فقه اسلامى، اعم از فقه شیعه و سنى مى‌باشد.

ساختار

کتاب، از یک مقدمه مفید تشکیل شده که ابتدا ادوار فقه اسلامى را برشمرده، سپس طرق بیان تاریخ فقه را با اشاره به دو مکتب قابل توجه بیان نموده، بعد راجع به فقه امامى و فقه زیدى مطالبى بازگو کرده، بعد اجمالا تاریخ تشریع را بررسى نموده که تحت عنوان «کلمه أخیره» مى‌باشد.

بعد از مقدمه مذکور ادوار فقه سنى را اجمالا و ادوار فقه شیعى را تفصیلا مورد بحث قرار داده است.

گزارش محتوا

مؤلف، ابتدا راجع به تاریخ هر علم توضیح مى‌دهد و مى‌گوید: چنان‌که هر علمى تعریف، موضوع، مسائل و غایت دارد، تاریخى را نیز به خود اختصاص داده که امروز، اهمیت خاصى در جوامع علمى براى تاریخ علوم قائل مى‌شوند.

در مورد تاریخ فقه هم آنچه قابل توجه است و نباید از آن غفلت شود که متأسفانه در خیلى موارد نیز بر عکس عمل مى‌شود، تفاوت قائل شدن بین تاریخ تشریع و تاریخ فقه است، چه اینکه تاریخ تشریع عبارت از زمان حضور پیامبر(ص) مى‌باشد که باب وحى مفتوح بود و پیامبر(ص) از این طریق احکام شریعت را تبیین مى‌نمودند، اما تاریخ فقه دقیقا بعد از وفات پیامبر(ص) و مسدود شدن باب وحى آغاز شده است.

در مورد هر یک از مذاهب شافعى، حنبلى، مالکى، حنفى و امامى تراجمى تألیف شده که مؤلف با اشاره به مهم‌ترین آنها، زمینه بیان تاریخ فقه را معرفى کرده است. ایشان در ادامه سه فایده مهم براى دانستن تاریخ فقه بیان نموده، بعد منهج حجوى ثعالبى در کتاب «الفکر السامی» و منهج شیخ محمد خضرى در کتاب «تاریخ التشریع الإسلامی» را دو منهج مهم در بیان تاریخ فقه مى‌داند که اولى فقه را به چهار دوره و دومى طبق وقایع و اسباب تقسیم کرده است.

ایشان، بعد از اشاره به نام چند کتاب در بیان تاریخ فقه و فقها، براى جداسازى تاریخ تشریع از تاریخ فقه، به تقسیم‌بندى ادوار فقه اهل سنت اشاره کرده که عبارتند از: عصر تشریع که زمان حضور پیامبر(ص) و تأسیس فقه با ارتباط حضرت با وحى مى‌باشد.

دوره اول بعد از این عصر، دوره صحابه و تابعین است که بعد از وفات پیامبر(ص) آغاز شده است.

دوره بعدى عصر ظهور مذاهب فقهى اهل سنت است که از اوایل قرن دوم تا اوایل قرن چهارم هجرى را شامل مى‌گردد.

دوره سوم، عصر توقف حرکت اجتهادى است که از اوایل قرن چهارم تا اواسط قرن هفتم را در بر مى‌گیرد.

دوره چهارم، عصر انحطاط فقهى است که از اواسط قرن هفتم تا اواخر قرن سیزدهم را شامل مى‌گردد.

دوره پنجم، از اواخر قرن سیزدهم تا زمان حاضر را در بر گرفته است.

اما فقه شیعى داراى هفت دوره است که بعد از نگاهى اجمالى به تاریخ فقه اهل سنت بدان پرداخته خواهد شد.

ادوار فقه سنى

پنج دوره مذکور براى فقه اهل سنت در این‌جا به طور تفصیل مورد بررسى قرار گرفته‌اند.

مؤلف در مورد عصر صحابه و تابعین مى‌فرماید: صحابه کسانى بودند که پیامبر(ص) را ملاقات کرده و از ایشان حدیث نقل کرده بودند؛ اینها کسانى هستند که به عنوان مرجعى براى مسلمین بعد از وفات پیامبر(ص) جهت دریافت احکام شرعى قرار گرفتند، لکن خود اینها نیز به چند دسته تقسیم مى‌شوند:

اول مکثرون که عبارت بودند از: عایشه، عمر بن الخطاب، عبدالله بن عمر، على بن ابى‌طالب، عبدالله بن عباس، عبدالله بن مسعود و زید بن ثابت؛ اینها کسانى بودند که روایات نقل شده‌شان از پیامبر(ص) بسیار زیاد بوده است.

دوم متوسطین که عبارت بودند از: ام سلمه، انس بن مالک، ابوسعید خدرى، ابوهریره، عثمان بن عفان، عبدالله بن عمرو عاص، عبدالله بن زبیر، ابوموسى اشعرى، سعد بن ابى وقاص، سلمان فارسی، جابر بن عبدالله، معاذ بن جبل و ابوبکر.

چند نفر دیگر نیز در ردیف ایشان به حساب آمده که در کتاب، نامشان ذکر شده است.

به گونه‌هاى دیگرى نیز از صحابه نام برده شده که مورد اشاره مؤلف واقع گردیده‌اند.

تابعین، کسانى هستند که در ردیف بعد از صحابه قرار گرفته و آنان نیز به چند گروه تقسیم گردیده‌اند: افرادى که در مکه زندگى مى‌کرده‌اند و گروهى که در شهرهاى دیگرى مانند مدینه، کوفه بصره، شام، مصر، قیروان، اندلس، یمن و بغداد مقیم بوده‌اند.

گروه‌هاى مختلف فقها نیز با توجه به شهرهاى محل اقامتشان در چند گروه مورد بررسى قرار گرفته‌اند.