پاورپوینت کامل تاریخ افغانستان بعد از اسلام ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ افغانستان بعد از اسلام ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ افغانستان بعد از اسلام ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ افغانستان بعد از اسلام ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

نویسنده چینش خاصی را برگزیده است. او در سه فصل اول اثر که نیمی از کتاب را تشکیل مى‌دهد، مباحث تاریخی افغانستان در اعصار مختلف تا زمام طاهریان را بیان مى‌کند و در فصل چهارم که نیمه دوم اثر را فراگرفته است، به اوضاع مختلف اقتصادی، اجتماعی، اداری، فکری، علمی و ادبی افغانستان مى‌پردازد. او اگر چه در هر مبحث از منابع مختلف استفاده مى‌کند؛ اما معمولاً تحلیل خود را نیز ارائه مى‌دهد و از ذکر اطلاعات و اوضاع زمان حاضر پیرامون آن موضوع نیز غافل نمى‌ماند.

گزارش محتوا

مطالب فصول مختلف کتاب به ترتیب بدین شرح است:

اوضاع عمومی افغانستان در عصر ظهور اسلام، اولین مبحثی است که با نظری به سیاست و دین مردم مورد بررسی قرار گرفته است. سمت غربی این کشور؛ یعنی سیستان و هرات و توابع آن در تحت نفوذ سیاسی، ادبی و دینی دور ساسانیان بود که دیانت زرتشتی و زبان پهلوی داشتند. در مرکز، زابلستان و قندهار و… دودمان‌های حکمرانان داخلی که از بقایای کوشانیان و یفتلیان بودند و دیانت‌های بودایی و برهمنی داشتند، حکومت میکردند.
از بهترین منابعی که اوضاع این سرزمین را در زمان حلول اسلام در افغانستان بر ما روشن میسازد، سفرنامه‌های جهانگردان چینی است که بعد از بازدید از این منطقه در همان عصرها نوشته‌اند. گزارشی از این سفرنامه‌ها در این بخش ارائه شده است.
نویسنده متذکر شده است که متأسفانه از دودمان‌های شاهی که جغرافیون و مورخان عرب؛ مانند یعقوبی و ابن خرداذبه و دیگران از آنها با نام شیران بامیان و رتبیلان و کابل‌شاهان و غیره یاد کرده‌اند، اطلاع ناچیزی در دست است؛ ولی با توجه به اینکه جزو مهم تاریخ این دوران است با استناد به مآخذ موجود آنچه در دست است، آورده می‌شود، شاید جستجوها کاوش‌های آینده این موضوع را روشن‌تر سازد.
بخش اعظم افغانستان غربی و شمالی تا تخارستان و مجاری هلمند و کابل در زمان فتوح اسلامی خراسان نامیده مى‌شد و چنین به نظر مى‌رسد که این نام در عهد ساسانیان از قرن پنجم میلادی به بعد شهرت یافته باشد. در این زمان کشور در دست شاهان و فرماندهان متعدد محلی با کیش‌ها و زبان‌های و فرهنگ‌های داخلی که به مرور قرون رنگ بومی و محلی گرفته بودند، قرار داشت و سازمان اداری آن هم مرکزیتی نداشت. اوضاع این سررمین در عصر خلفای راشدین در یک بخش و دوره امویان در شش بخش مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدای دوره امویان چنین میخوانیم: «در سال ۴۰ هجری حضرت معاویه بن ابوسفیان از بنیامیه حجاز بعد از ختم دوره خلفای راشدین بر مملکت وسیع اسلامی تسلط یافت، وی مرد مدبر و هوشیاری بود و در اداره کشور دستی قوی و هوشی سرشار داشت، و صفات زمامداری در وی جمع بود».
خواننده محترم به این نکته توجه داشته باشد که از نگاه علمای اهل سنت، معاویه یکی از “صحابی پیامبر” محسوب می‌شود و به همین دلیل عملکرد او مورد تأیید قرار می‌گیرد. گذشته از اینکه این مطلب با صریح آیات قرآن و سنت مخالف است، با مروری بر سخنان و شیوه عملکرد او نیز به راحتی روشن مى‌شود که از نگاه معاویه، «امارت» و قدرت – حتى در اسلام – چیزى نبود، جز همان «ملک» و پادشاهى. رفتار و عملکرد او نیز درست بر مبناى همین نگرش شکل مى‌گرفت. چنانکه بعدها او فرزندش یزید را به ولیعهدى خود تعیین کرد و بدین سان، باب «موروثى کردنِ» خلافت را گشود. در حالى‌که این نگا