پاورپوینت کامل تاریخ ادبیات ایران از دوران باستان تا قاجاریه (ریپکا) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ ادبیات ایران از دوران باستان تا قاجاریه (ریپکا) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ ادبیات ایران از دوران باستان تا قاجاریه (ریپکا) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ ادبیات ایران از دوران باستان تا قاجاریه (ریپکا) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

پس از مقدمه مترجم و پیش‌گفتار کتاب، در دو بخش ادامه پیدا مى‌کند، بخش اول تحت عنوان «اوستا سنگ‌نبشته‌هاى ایران باستان ادبیات فارسی میانه» که شامل چهار فصل مى‌باشد و بخش دوم کتاب تحت عنوان «تاریخ ادبیات فارسی درى تا آغاز سده بیستم» شامل ۱۲ فصل مى‌باشد.

گزارش محتوا

کتاب، میان نظایر خود، از جهاتى چند که ذیلا به اختصار بدان اشاره مى‌شود، ممتاز است:

نخست آن که، با وجود کوششى که در محدود نگه داشتن صفحات کتاب رفته کم‌تر نکته مهمى را مى‌توان یافت که لااقل اشاره‌اى بدان نشده باشد؛ هر چند که این اشارات، در بسیارى موارد، فقط براى خوانندگانى مفهوم است که خود قبلا از کم و کیف موضوع اطلاع داشته باشند.

خصیصه دیگر این کتاب احاطه حیرت‌انگیز مؤلف آن، نه تنها بر ادبیات ایران – که تخصص اصلى اوست – بلکه به‌طور کلى بر ادبیات جهان متمدن و بالاخص کشورهاى غربى است: در تمام مواردى که میسر بوده همراه با ذکر یک اثر فارسی یا یک شاعر ایرانى که ویژگى شایان توجهى داشته نظیره آن اثر یا قرینه آن شاعر را در یکى از کشورهاى اروپایى نام برده و گاهى، به مقایسه آن دو پرداخته است – مقایسه‌اى که بسیار جالب و از لحاظ توسعه معلومات عمومى، مخصوصاً در زمینه ادبیات تطبیقى، شایان توجه است (و از این نیز فراتر رفته در یکى دو مورد که یک اثر مهم فارسی- شاهنامه- نظیره‌اى در غرب ندارد و یا، برعکس، ادبیات ایران فاقد قرینه یک اثر مهم غربى – فى‌المثل گئورگیکا یا ژورژیک – است به آن اشاره کرده است). و به حکم همین روش، غالباً، بر آثار فارسی نام‌هاى نظیره‌هاى غربى آن را اطلاق کرده است. از طرفى، چون مؤلف این کتاب را در درجه اول براى اهل دیار و قاره خود نگاشته، به حق، بر این فرض بوده است که خوانندگان آن با این اسامى آشنایى دارند؛ ولى، طبیعى است که غالب خوانندگان ایرانى تنها از نام این آثار یا شاعران – که بعضا چندان نام‌آور هم نیستند – بهره‌اى برنمى‌گیرند. از آن گذشته، به طور کلى، این کتاب مبتنى بر مقدارى اطلاعات ادبى و اصطلاحات خاص نقد الشعر غربى است که، مخصوصاً براى آن دسته از ایرانیان که با ادبیات غرب آشنایى زیادى ندارند، چندان مفهوم نیست. ترجمه پاره‌اى از این اصطلاحات خاص ادبیات غرب، خود، یکى از اشکالات مترجم بود. در تمام مواردى که ضرورى به نظر رسیده، تا آن جا که امکانات مترجم و صفحات کتاب اجازه مى‌داده، به مختصر توضیحاتى مبادرت شده است.

نکته دیگرى که بر ارج این کتاب مى‌افزاید آن است که مؤلف آن را به‌صورت جنگى از چکیده عقاید و نظریات خاورشناسان نامى شرق و غرب درآورده است تا بدان جا که، در پاره‌اى موارد، به ظاهر، فقط التقاطى از آثار دیگران مى‌نماید و حال آن که مطلقا چنین نیست و تقریبا، در همه جا، اظهار نظر مؤلف چاشنى این خوان رنگین است. کثرت منابع و مآخذى که به دست داده، واقعا حیرت‌انگیز است و به اقرب احتمال، همگى این آثار مطالعه شده؛ هر چند که اشاره به همه آن‌ها در متن میسر نبوده است. در ترجمه انگلیسى کتاب، که نه سال بعد منتشر شده، تعداد منابع و مآخذ از آن هم بیش‌تر است (در متن انگلیسى، قسمت‌هاى زیادى را در نیمه دوم کتاب، مخصوصاً در بخش ادبیات تاجیکى، بسط داده‌اند؛ ولى، در نیمه اول کتاب، که این ترجمه شامل آن است، فقط در پنج مورد قسمت‌هایى اضافه شده است. مترجم این قسمت‌ها را نادیده نگرفته به ترجمه آن نیز مبادرت و براى مشخص ساختن آن از متن آلمانى در هر مورد به آن اشاره کرده است. از این گذشته نیز از متن انگلیسى زیاد استفاده شده است.

جاى به جاى، اختلافات کوچکى در این دو متن وجود دارد که، با آن که حائز اهمیت نیست، تا آن جا که مشاهده شده، اشاره‌اى بدان به عمل آمده است، چنانکه مى‌توان اطمینان داد که این ترجمه، صرف‌نظر از فهرست منابع و مآخذ، با متن انگلیسى اختلافى ندارد).

مهم‌ترین نکته‌اى که این اثر را میان نظایر خود ممتاز مى‌سازد آن است که مؤلف، برخلاف روش معمول، تنها به ذکر نام و شرح حال شاعران و نویسندگان و برشمردن آثار آنان اکتفا نکرده؛ بلکه، براساس یک شیوه خاص تاریخ‌نویسى، مقدم بر همه چیز، علل و موجبات حوادث و عواملى را که منجر به وقوع این حوادث گشته بیان مى‌کند و به بررسى شکوفایى یا انحطاط یک نوع ادبى و یا، به طور کلى، شعر و ادب و برآمدن شاعران و نحوه سرایندگى آنان مى‌پردازد و در هر مورد دلایل را دقیقا ذکر مى‌کند، منشأ تمامى این عوامل را طبعا در اوضاع اجتماعى و اقتصادى و سیاسى هر دوره مى‌جوید و ظاهرا مقصودش از این که در ابتداى پیش‌گفتار مى‌گوید؛ «راه‌هاى تازه‌اى» نیز رفته اتخاذ همین روش است. البته، داورى درباره صحت و سقم این نظریات و استدلالات و استنتاجات با صاحب‌نظران خواهد بود. قدرمسلم آن است که مؤلف، به سائقه رژیم حکومت کشور و جهان‌بینى خویش، اغلب مسائل را، مخصوصاً در زم