پاورپوینت کامل تاریخ الملک الظاهر ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ الملک الظاهر ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ الملک الظاهر ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ الملک الظاهر ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

کتاب، با مقدمه‌اى مفصل از محقق در پرداختن به زندگى‌نامه نویسنده و توضیحاتى پیرامون اثر وى آغاز شده است.

نویسنده در ابتدا، وقایعى از اواسط سال دوازدهم حکومت سلطان ملک الظاهر را تعریف کرده و سپس به ذکر تاریخ کامل سال‌هاى سیزدهم تا هجدهم حکومت وى پرداخته است.

مصادر و منابعى که وى از آن‌ها استفاده نموده، مشاهدات و معلومات خود او، بدون توسل به روایات مورخین مختلف مى‌باشد که بدین وسیله مى‌توان به کشف حوادث مهمى که در دوران زندگانى سیاسى، حکومتى و اجتماعى ملک ظاهر اتفاق افتاده، رسید؛ حوادث و وقایعى که در هیچ‌یک از مصادر تاریخى دیگر نمى‌توان یافت. نویسنده، نسبت به حوادثى که شاهد آن‌ها نبوده، از مصادر و منابع دیگر استفاده کرده است.[۲]

اسلوبى که ابن شداد در کتاب خود از آن بهره برده، همان روش و اسلوب متداول و شایع عصر خود بوده، بدین صورت که وى در غالب موارد، از سجع سهل و طبیعى استفاده کرده است؛ هرچند در مواردى، از سجع متکلف نیز بهره برده است؛ به‌گونه‌اى که در پاره‌اى مواقع، سیطره محسنات لفظیه بر بعضى از جمل، آن‌ها را غیر طبیعى جلوه داده و فهم معانى آن را، با کمى مشکل مواجه کرده است.[۳]

کتابت تاریخ در شام، در زمان مؤلف، به دو روش صورت مى‌گرفته است: نگارش تاریخ بر حسب سال‌ها (تاریخ حولى) و تاریخ‌نویسى بر حسب موضوعات و حوادث، اما آنچه ابن شداد از آن استفاده کرده، تلفیقى است هم‌زمان، از این دو روش. وى سلطان را موضوع تاریخ خویش قرار داده و حوادث را بر حسب تاریخ حولى، به‌گونه‌اى مرتب نموده که حوادث و وقایع هر سالى، تحت همان سال، گزارش شده و این روش، تا سال وفات سلطان در سال ۶۷۶ق، ادامه یافته است.[۴]

نویسنده براى حوادث و وقایع مهمى که در صدد گزارش آن‌ها بوده، براى سهولت کار خواننده، عنوان خاصى را اختصاص داده و وقایع هر سال را با ذکر وفیات مشاهیر آن سال، از جمله علما، امرا، حاکمان و اعیان، به پایان برده است.[۵]

این کتاب، دربردارنده معلومات مهم و مفید تاریخى است که مستحق وقوف و تأمل در آن مى‌باشد؛ همان کارى که مورخین معاصر نویسنده، در مورد آن انجام داده و در بیشتر کتب و آثار خویش، براى یافتن حقایق تاریخ این دوره، از آن بهره‌ها برده‌اند.[۶]

گزارش محتوا

گویى مطالب کتاب، به‌صورت ناقص در دست مى‌باشد، زیرا وقایع، از حوادث اواسط سال دوازدهم حکومت سلطان ملک الظاهر ضبط شده است. نویسنده، مطالب را از ذکر نحوه و علت بازداشت قاضى شمس‌الدین حنبلى آغاز و پس از تشریح چگونگى توجه و رفتن سلطان ملک الظاهر به سمت شام، وقایع زیر را تعریف نموده است:

اعمالى که تاتارها در حران انجام دادند؛

رسیدن پیک تاتارها به خدمت سلطان ملک الظاهر در دمشق؛

رسیدن سفیران بیت برکه به پیش ملک الظاهر؛

لشکرکشى ملک الظاهر به حصن الاکراد و نحوه تسخیر آن.

این وقایع، در سال ششصد و هفتاد قمرى، اتفاق افتاده‌اند.[۷]

در پایان این بخش، اعیان و بزرگانى که در این سال وفات نموده‌اند، نام برده شده است. برخى از این افراد عبارتند از: ازدمر العزیزى الدوادار، زامل بن على بن حذیفه، سنقر الاقرع، سلار بن الحسن الاربلى، عبدالرحیم بن عبدالرحیم بن العجمى، على الامیر نور‌الدین الصوابى، الملک الامجد صلاح‌الدین داود ایوبى، على بن عثمان اربلى، على بن محمد بن محمد بن جعفر، محمد بن على تکریتى و.[۸]

در بخش بعدى، حوادث سال سیزدهم از حکومت سلطان ملک الظاهر که مصادف با سال ششصد و هفتاد و یک قمرى است، بیان شده است. از جمله حوادثى که در این سال اتفاق افتاده است، عبارتند از:

بازگشت سلطان ملک الظاهر به مصر؛

غارت شدن بلاد نوبه؛

رفتن لشکریان سلطان از مصر به سمت شام؛

وفات امیر سیف‌الدین صاحب صیهون؛

پیروزى سلطان ملک الظاهر بر تاتارها و تصرف فرات؛

بازداشت شیخ خضر؛

استیلاى سلطان ملک الظاهر بر بازماندگان اسماعیلیه؛

جنگ ابن مخلول؛

عزل وزیر؛

و.[۹]

از جمله اعیانى که در این سال، وفات یافته‌اند و نویسنده به ذکر نام آن‌ها