پاورپوینت کامل بحر الفوائد فی شرح الفرائد (طبع قدیم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بحر الفوائد فی شرح الفرائد (طبع قدیم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بحر الفوائد فی شرح الفرائد (طبع قدیم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بحر الفوائد فی شرح الفرائد (طبع قدیم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تاریخ تألیف
۲ ساختار و گزارش محتوا
۳ شیو تألیف
۴ دقت و نکته سنجى
۵ اثرى علمى اخلاقى
۶ ویژگى‌ها
۷ اشارات نویسنده
۸ منابع مقاله
۹ چاپ

تاریخ تألیف

میرزاى آشتیانى این کتاب را در نجف اشرف تألیف نموده است، ولى هنگام تدریس در تهران آن را پاکنویس و منقّح کرده است.

ساختار و گزارش محتوا

کتاب بحر الفوائد در چهار قسمت تدوین شده است:

قسمت اول: شامل بحث حجیت قطع و حجیت ظن و مباحث مربوط به آنها؛ یعنى حجیت قول لغوى، اجماع منقول، حجیت خبر واحد، مقدمات دلیل انسداد و حجیت ظن در اصول دین است.

مؤلف، این قسمت از کتاب را در شعبان سال ۱۳۰۷ به پایان رسانده است و نگارند آن احمد تفرشى مى‌باشد. این قسمت ۳۰۰ صفحه است.

قابل ذکر است که در سه قسمت بعد، عناوین بحث در ابتداى آن مشخص شده است، امّا در این قسمت عنوان کلّى هذا کتاب بحر الفوائد فی شرح الفرائد نوشته شده است؛ در حالى که مثلاًباید عنوان «فی حجّیه القطع و الظن و ما یتعلّق بهما» نوشته مى‌شد.

قسمت دوم: شامل بحث أصاله البرائه و مسائل مرتبط به آن، یعنى تفاوت حکم ظاهرى و واقعى، دلایل عقلى و نقلى برائت و احتیاط، شبهات محصوره و غیر محصوره، دوران امر بین واجب و حرام و در انتها قاعد لا ضرر مى‌باشد.

این قسمت در ربیع الثانى سال ۱۳۰۸ هجرى قمرى به پایان رسیده و در سال ۱۳۱۵ به وسیل محمد بن احمد خوانسارى نوشته شده و ۲۳۳ صفحه است.

این قسمت در دار الطباعه آقا سید‌ ‎مرتضى در همان سال به چاپ رسیده است.

قسمت سوم: استصحاب و دلایل عقلى و نقلى آن و معارض آن با اصول دیگر و شبهات و رد آنها است.

در این قسمت، مؤلف تاریخ اتمام آن را مشخص نکرده است؛ ولى نگارش آن در سال ۱۳۱۵ به پایان رسیده و در ۲۳۳ صفحه است.

نگارند آن نیز احمد بن حسین طاوى تفرشى مى‌باشد و در دار الطباعه آقا سید‌ ‎مرتضى در همان سال چاپ شده است.

قسمت چهارم: بحث تعادل و تراجیح است. این قسمت مختصرتر از قسمت‌هاى دیگر و در ۶۹ صفحه انتشار یافته است.

مؤلف، این قسمت را در شعبان ۱۳۱۵ هجرى قمرى به پایان رسانده و نگارند آن احمد تفرشى است. ناشر آن نیز سید‌ ‎محمد على شیرازى و مصحح آن شیخ مسیح بن قاسم طالقانى از شاگردان مؤلف مى‌باشد.

آن طور که از خاتم قسمت‌هاى دوم تا چهارم فهمیده مى‌شود، مؤلف در حالى به این کتاب همت گماشته است که تشتت افکار و فشار ناراحتى‌ها و مشکلات او را احاطه کرده بوده و از طرفى در خاتم قسمت چهارم مى‌نویسد که کار بسیار عجیبى کرده، زیرا در حالى بعضى از قسمت‌هاى کتاب را نوشته است که بسیارى از نوشته‌هایش گم شده بوده و این بر مشکلات کار او اضافه مى‌کرده است.

بنابراین، با توجه به این عبارت‌ها و با توجه به شرایط مؤلف که بعد از نهضت تحریم تنباکو در سال ۱۳۰۹ به این امر مبادرت ورزیده است، بعضى از نقایص موجود در کتاب را مى‌توان توجیه کرد.

شیو تألیف

کتاب بحر الفوائد، داراى متنى بسیار روان و عمیق است و بر خلاف سایر کتاب‌هاى اصولى مشکل پیچیدگى در عبارت را ندارد و نام اکثر مآخذ مطالب و صاحبان نظریه‌ها در آن مشخص شده که باعث استفاد بهتر خواننده از کتاب مى‌شود.

در قسمت‌هاى مختلف کتاب، حق‌شناسى و احترام خاص مصنف نسبت به شیخ اعظم انصارى را مى‌توان ملاحظه کرد؛ از جمله:

فإن ما ذکرنا من التحقیق رشحه من رشحات تحقیقاته و ذره من ذرات فیوضاته… کیف و هو مبتکر فی الفن بما لم یسبقه سابق. (قسمت اول کتاب، صفح ۵۲)

الذی صرف عمره فی علم الشریعه مع ما علیه من التفرد فی دقه النظر و استقامه الرأی و الاطلاع على فتاوى الفقهاء رضوان‌الله‌علیهم فی عصره فجزاه الله عن الإسلام خیراً.

دقت و نکته سنجى

به دلیل احاط کامل مؤلف به نظریات شیخ انصارى، کتاب بحر الفوائد از مهم‌ترین منابع دستیابى به نظریات واقعى شیخ اعظم مى‌باشد که گاهى در رسائل به اشتباه مطرح شده است. مثلاًدر بحث مخالفت التزامیه در شبه حکمیه مى‌فرمایند: لا یخفى علیک أنه دام ظله و إن سلّم هذا الظهور فی المقام و قوّاه إلا أنه دام ظله لم یسلّمه فی الجزء الثانى من الکتاب و حکم على سبیل الجزم بعدم وجوب التزام بأحد الحکمین.

یا در مبحث حجیت قطع مى‌فرمایند: و بهذا قد صرّح دام ظله فی مجلس البحث و لکنّک خبیر بأن استفادته من العباره فی غایه الإشکال.

همچنین: فتأمل حتى لا یختلط علیک مرامه – قدس‌سره – فی المقام فتکون ممن یورد علیه من غیر وقوف على المراد.

اصولا در کتاب بحر الفوائد به کرّات عبارت «فی مجلس البحث» دیده مى‌شود که نشان از مباحثات علمى بین مصنف و شیخ اعظم دارد و تفاوت نظریات مطرح شده در جلسات بحث با متن رسائل را نشان مى‌دهد، تا جایى که در قسمتى از کتاب نظر شیخ اعظم را در مورد نیاز به تغییر در عبارت‌هاى رسائل مطرح مى‌فرمایند: فإن کلام شیخنا – قدس‌سره – فی هذا الأمر لا یخلو عن تشویش و اضطراب على ما فی الکتاب مع کثیر اهتمامه بشأنه و قد کان بانیاً على تغییر عباره الکتاب فی الأمر الثانی فی کثیر من مواضعه و قد دعى قبله، جزاه اللّه عن‌الدین و عنّا خیر الجزاء.

اثرى علمى اخلاقى

کتاب بحر الفوائد نه تنها یک اثر علمى است، بلکه یک اثر عملى براى نشان دادن تقواى در نوشتار و برخورد با نظریات علمى بزرگان مى‌باشد و از عجله در انتقاد و مناقشه در مسائل علمى اثرى در این کتاب دیده نمى‌شود، بلکه به عکس، توصیه‌هاى اخلاقى، علمى مصنف به کرات در کتاب دیده مى‌شود. به عنوان مثال: قد طال البحث بینی و بین شیخنا – قدس‌سره – فی مجلس المذاکره فی الإشکال المذکور فی هذا المقام و مسأله اجتماع الأمر و النهی و لم یحصل لی من إفاداته ما یدفع به الإشکال عن نفسی لکنی أسئلک التأمل فی هذا المقام و عدم المسارعه فیه و أن لا تسلک سبیل طلبه عصرنا من الإیراد على کل ما یسمعونه من غیر تأمل فی موضوع القضیه و محمولها و إلا فالسهو و الخطاء بمنزله الطبیعه الثانیه لغیر الإنسان الکامل الذی عصمه اللّه منهما.

مؤلف به خاطر احترام خاصى که نسبت به استادش شیخ اعظم قدس‌سره دارد، هرگز از عبارت «یرد علیه» استفاده نکرده، بلکه از عبارت لا یخلو عن مناقشه و امثال لفظ مناقشه استفاده کرده و حتى گاهى در مقام توجیه بر آمده است؛ مثلا:

کأنه سهو من قلمه الشریف أو مبنی على المسامحه فی الإطلاق… فلا تحسبنّه غیر خبیر بهذه المطالب الواضحه کیف و هو مبتکر فی الفن.

این احترام نه فقط نسبت به استادش، بلکه نسبت به علماى سابق نیز دیده مى‌شود. مثلاًراجع به شیخ طوسى مى‌فرماید: «قدس اللّه نفسه الزکیه و طیب تربته الشریفه».

و راجع به کاشف‌الغطاء چنین مى‌گوید: «فقیه عصره طیب اللّه رمسه».

ویژگى‌ها

یکى از نکات مثبت کتاب حاضر آن است که، مؤلف به مأخذ و مصدر کلام شیخ مراجعه کرده و مطالب را با اطلاع کامل بیان مى‌فرماید و احیانا اگر در موردى مطلبى را پیدا نکرده باشد، اعلام مى‌کند: لم أر الجواب المذکور و الفرق بین الضررین فی النسخه الموجوده عندی من عدّه الشیخ قدس‌سره…

یا اینکه صریحا اعلام مى‌کند، آنچه به مأخذ نسبت داده شده وجود نداشته و استناد شیخ اعظم صحیح نمى‌باشد: و أنت خبیر بأن التقیید المذکور فی کلام شیخنا الأستاد العلامه… لیس موجوداً فی کلام الجزائری بل و لا حکاه عنه غیره…

ویژگى دیگر آن که، مؤلف به دلیل احاط کامل به نظریات اصولى، گاهى در کتاب منشأ و تاریخچ نظری اصولى خاصى را مطرح کرده است. مثلاًدر بحث حجیت ظن مطلق، صاحب این نظریه را وحید به