پاورپوینت کامل بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

این کتاب یک جلدى شامل یک مقدمه و چهار بخش است که هرکدام از بخش‌ها به معرفى یکى از منابع چهارگانه اصلى رجال مى‌پردازد.

روش نویسندگان در هر بخش چنین است:

شناخت مؤلّف (که در آن، از اوضاع سیاسى – اجتماعى عصر مؤلّف، ولادت، خاندان، اساتید و شاگردان، سفرها، تألیفات و وفات وى بحث شده است)؛
مشخّصات کتاب (که در آن، توصیف اجمالى کتاب و نسخه‌هاى موجود از آن آمده است)؛
شیوه‌شناسى کتاب (که نوع راویان، شیوه شناساندن راوى و نیز شیوه توثیق و تضعیف در هر کتاب، از مهم‌ترین بحث‌هاى آن است)؛
بررسى آراى مؤلّف (که در آن، به شناخت موضع مؤلّف در برابر مسائل جرح و تعدیل راویان، پرداخته مى‌شود)؛
جایگاه کتاب در منابع رجالى (که در آن، منزلت کتاب در نزد رجالیان، مصادر کتاب، استناد مؤلّفان رجالى به کتاب، مقایسه کتاب با همگنانش و شروح، اختصارات، تصحیحات و ترجمه‌هاى کتاب، گزارش مى‌شود).

تذکّر این نکته لازم است که در تنظیم منابع مورد بازشناسى، حق آن بود که ترتیب تاریخى منابع، رعایت شود؛ لیکن به جهت اهمّیت و کاربرد فراوان کتاب رجال النجاشی، بازشناسى آن، مقدّم شد و بخش بازشناسى رجال الکشّی در نوبت آخر قرار گرفت.[۱]

گزارش محتوا

«کتاب بعد از مقدمه‌اى کوتاه با بحث از کتاب فهرست أسماء مصنفی الشیعه نجاشى که به‌خطا از آن با عنوان رجال – شاید به دلیل شهرت و خطایى که در چاپ کتاب توسط ناشران رخ داده – یاد شده، آغاز شده است (در بحث از عنوان کتاب در صفحه ۷۱ و ۷۲ از این مطلب بحث شده است. بى‌توجهى به ماهیت فهرست بودن کتاب باعث شده تا مؤلفان بر نادرست بودن عنوان الرجال براى کتاب نجاشى همچنان اصرار داشته باشند). اشکالى که در همین آغاز کار کمى خودنمایى مى‌کند، نحوه ورود به بحث است که فهم کتاب را براى خواننده، خاصه اگر مخاطبان را دانشجویان رشته علوم حدیث در نظر داشته باشیم، با دشوارى‌هایى روبه‌رو مى‌کند. در حقیقت مقدمه‌اى که در آن روند تدوین حدیث شیعه و علت نگارش آثار رجالى و فهرستى را توضیح دهد، لازم و ضرورى است؛ چراکه فلسفه عملى نگارش آثار رجالى و فهرستى تنها در پرتو فهم روند تدوین و تألیف متون امامیه قابل فهم است.

فصل نخست کتاب درباره فهرست نجاشى است. در بحثى کوتاه.[۲]تصویرى کوتاه از اوضاع بغداد در قرن چهارم آمده است که بهتر بود بحث تفصیلى‌ترى از وضعیت بغداد با تکیه بر کتاب تاریخ مدینه السلام خطیب بغدادى(متوفى ۴۶۳) ارائه مى‌شد که گزارش و آیینه زیبایى از فضاى فرهنگى بغداد در چند قرن نخست است. به‌کارگیرى واژه سلفیان.[۳]شاید چندان دقیق نباشد و بهتر است از واژه اهل حدیث استفاده کرد که نقش و حضور مهمى در بغداد داشته‌اند.

بحث بعدى که شناخت نجاشى نام دارد، با بحث درباره نام پدر و نیاکان نجاشى آغاز شده که البته تا حدى تطویل یافته است و علت آن ذکر نام جد، به‌جاى پدر بوده که البته امرى کاملا معهود و متداول بوده و شاید با یک تذکر و اشاره مؤلفان محترم مى‌توانستد از این بحث بگذرند. همین‌گونه تطویلات در ادامه بحث درباره کنیه نجاشى و موارد دیگر قابل مشاهده است.

در بحث از استادان نجاشى با تفکیک میان مشایخ اجازه و کسانى که نجاشى در نزد آن‌ها به تحصیل دانش‌هاى زمان خود پرداخته، دو فهرست ارائه شده است.[۴]بحث کوتاهى نیز درباره عبارت «عده» و اینکه نجاشى چه معنایى را از آن قصد کرده، نیز آمده است.[۵]دو بحث پایانى این بخش، سفرهاى نجاشى و آثار اوست.[۶]

بخش بعدى کتاب که عنوان شیوه‌شناسى رجال نجاشى.[۷]نام دارد، به بحث از برخى خصوصیات کتاب فهرست نجاشى اختصاص یافته است. در تکمیل مباحث این بخش کتاب در فصل بعدى با عنوان «آراى رجالى نجاشى».[۸]به نوع و نحوه توثیقات و الفاظ جرح و تعدیل که نجاشى در معرفى افراد به کار برده، اختصاص یافته است (البته اگر توجه داشته باشیم که نجاشى با بهره‌گیرى از فهارس کهن‌تر به تدوین کتاب خود پرداخته در آن صورت نمى‌توان تمام الفاظ جرح و تعدیل را به نجاشى نسبت داد و برخى از این الفاظ مى‌تواند برگرفته از فهارس کهن‌تر باشد). اشکال بى‌توجهى به نگرش فهرستى در فصل بعدى کتاب نیز وجود دارد، خاصه در بخش «مصادر رجال نجاشى» که نویسندگان کتاب همانند بسیارى از دیگر کسان در بازشناسى منابع مکتوب مورد استفاده نجاشى، تنها به ذکر مواردى که نجاشى به‌تصریح از آن‌ها به‌عنوان منبع خود یاد کرده، سخن گفته‌اند.[۹]؛ حال آنکه با توجه به نگرش فهرستى، منابع دیگرى نیز در اختیار نجاشى بوده، خاصه فهارس تألیف‌شده اصحاب که مهم‌ترین منابع نجاشى بوده‌اند. صورت شفاهى در بیان و استفاده از این منابع باعث شده است تا مؤلفان محترم در شناسایى کامل منابع رجال نجاشى ناکام باشند.

شیخ طوسى و نقش وى