پاورپوینت کامل بابا اَفْضَل کاشانى ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بابا اَفْضَل کاشانى ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بابا اَفْضَل کاشانى ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بابا اَفْضَل کاشانى ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد و اساتید
۲ آرامگاه
۳ مهارت
۴ آثار
۵ اندیشه فلسفى
۶ پانویس
۷ منابع مقاله
۸ وابسته‌ها

تولد و اساتید

نام او ظاهراً نخستین بار در برخى آثار خواجه نصیر‌الدین طوسى آمده که خود را شاگرد یکى از شاگردان بابا؛ یعنى کمال‌الدین محمد حاسب ریاضى‌دان دانسته است. وى در شرح الاشارات خود نیز که آن را پیش از ۶۴۴ق / ۱۲۴۶م نوشته است، در نقل یکى از آراء بابا افضل، از او با تعبیر «رحمه‌الله» یاد مى‌کند و این قرینه‌اى درباره تاریخ وفات او به دست مى‌دهد، اما در یکى از منابع کهن و معتبر درباره او که رساله‌اى است با عنوان «مختصر فی ذکر الحکماء الیونانیین و الملیین» (متعلق به اواخر سده ۷ یا اوایل سده ۸ق)، درگذشت او حدود سال ۶۱۰ق / ۱۲۱۳م آمده است. بر این اساس، با توجه به اینکه بابا افضل در نامه‌اى به ۶۰ سالگى خود اشاره کرده، مى‌توان گفت که تولد او پیش از ۵۵۰ق / ۱۱۵۵م بوده است.

آرامگاه

آرامگاه وى در روستاى مرق در ۴۲ کیلومترى شمال غرب کاشان است که محراب گچ‌برى منقوش با آیه‌هایى به خط ثلث گرداگرد آن از نمونه‌هاى ارزشمند هنر دوران مغول و صندوقچه چوبى مشبک آن به شیوه «آلت و لغت» با تاریخ ۹۱۲ق در شمار بهترین آثار هنرى عصر صفوى است.

سرگذشت ابهام‌آمیز وى موجب شده است که درباره او افسانه‌ها ساخته و پرداخته شود؛ خویشى خواجه نصیر‌الدین طوسى با وى و دور ماندن کاشان از گزند مغولان با میانجى‌گرى خواجه طوسى به احترام بابا افضل‌الدین، شیفتگى پادشاه زنگبار نسبت به بابا که در خدمت او به لباس درویشى درآمد و پس از مرگ وى معتکف آرامگاهش گردید، دیدار شیخ سعدى با بابا افضل، مقام والاى او نزد سلطان محمود غزنوى و تعلق خاطر بابا به پسرى خیاطپیشه و در نتیجه عزلت‌گزینى وى در پایان عمر، از آن جمله‌اند که هیچ‌یک پذیرفتنى نیست؛ در عین آنکه از شخصیت تأثیرگذار او حکایت دارد.

مهارت

سهم وى در خدمت به فرهنگ ایرانى، بیش از همه در حوزه ادبیات است. او یکى از بزرگ‌ترین شاعران در میان حکماى مسلمان به شمار مى‌رود و مى‌توان او را یکى از دو یا ۳ تن از برجسته‌ترین رباعى‌سرایان دانست. برخى رباعیات او را به ابوسعید ابوالخیر، عمر خیام، اوحد‌الدین کرمانى، مولوى، خواجه عبدالله انصارى، عطار و دیگران نسبت داده‌اند. او در رباعیاتش چند جا تخلص خویش را «افضل» آورده است. قدیم‌ترین مأخذ اشعار فارسی وى، مجموعه «مونس الاحرار فی دقایق الاشعار» تألیف محمد بن بدر جاجرمى است که ۶ غزل نیز به نام افضل‌الدین کاشانى ثبت کرده است. بیشتر رباعى‌ها و اشعار او بیان اندیشه‌هاى حِکمى، به‌ویژه هشدار به ناپایدارى جهان و ذکر حقایق عرفانى است. وى در سروده‌هایش برخلاف دیدگاه نسبى‌گراى خیام، از منظر یقینى سخن مى‌گوید که حاصل دانشى یگانه است.

از ویژگى‌هاى برجسته کار او این است که آثارش را یا از آغاز به فارسی روان نوشته یا آثار اندکى را که نخست به عربى پرداخته بوده، بعدها به فارسی برگردانده است. وى برخى از آثار عربى حکیمان پیشین را نیز به فارسی درآورده است. فارسی‌نویسى او برخلاف فیلسوفانى مانند خواجه نصیر‌الدین و ابن سینا، از روى ترجیح شخصى و نه به خواست دیگران بوده است. شیوه پخته و روان او نزدیک به سبک و اسلوب پیشینیان است؛ چنان‌که به‌کاربردن گزاره‌هاى کوتاه، خوددارى نکردن از تکرار یک واژه هنگام ضرورت و استفاده اندک از ضمیر و واژه‌هاى مترادف که همگى از ویژگى‌هاى نثر کهن است، در نوشته‌هاى فصیح وى فراوان به چشم مى‌خورد. در ترجمه و جایگزینى واژه‌هاى فلسفى به زبان فارسی، کار او با کوشش ابن سینا در دانش‌نامه علایى قابل مقایسه است؛ با این تفاوت که بابا افضل به جنبه‌هاى زیبایى‌شناسه‌گانه کاربرد واژه‌ها اهتمام بیشترى نشان داده است. در این میان، ترجمه او از رساله نفس ارسطو را مى‌توان نمونه ممتازى از ترجمه و نگارش فلسفى به زبان فارسی به شمار آورد.

آثار

الف)- رباعى‌ها و دیگر اشعار:

۱۹۵ رباعى از وى در مصنفات او آمده است. سعید نفیسى ۴۸۳ رباعى را با عنوان رباعیات بابا افضل کاشانى گرد آورده و در تهران به چاپ رسانده است. کتابى نیز با عنوان دیوان حکیم افضل‌الدین محمد مرقى کاشانى به کوشش مصطفى فیضى و دیگران در کاشان به چاپ رسیده که مشتمل بر بیش از ۶۸۶ رباعى و ۱۲ غزل و قصیده است، اما درباره انتساب رباعى‌ها که برخى از آن‌ها به دیگران نیز منسوب است، بررسى نقادانه‌اى صورت نگرفته است.

ب)- آثار منثور:

عرض‌نامه، اثرى مهم که بیش از آثار دیگر وى، آراء خاص او را دربردارد. این اثر در ۴ بخش (عرض) تدوین شده است. او در این اثر بر شنا