پاورپوینت کامل ابن خالویه، حسین بن احمد ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن خالویه، حسین بن احمد ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن خالویه، حسین بن احمد ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن خالویه، حسین بن احمد ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد
۲ اساتید
۳ شاگردان
۴ علل اشتهار ابن خالویه
۵ مذهب
۶ مسافرت
۷ آثار
۸ پانویس
۹ منابع مقاله
۱۰ وابسته‌ها

تولد

او در همدان به دنیا آمد. در هیچ‌یک از مآخذ به سال تولد او اشاره نشده است، اما گفته‌اند که در ۳۱۴ق، ظاهراً در آغاز جوانى برای تحصیل به بغداد رفت و نزد برجسته‌ترین دانشمندان سده ۴ق، دانش آموخت.

اساتید

نحو و ادب را نزد ابن درید، ابوبکر بن انبارى، نفطویه و ابوسعید سیرافى فراگرفت. علوم قرآنى را از قارى بزرگ، ابن مجاهد و لغت را از ابوعمر زاهد، معروف به غلام ثعلب آموخت و از محمد بن مخلد عطار و گروهى دیگر حدیث شنید و کتاب جمهره ابن درید و مختصر مزنى را از ابوبکر نیشابورى روایت کرد. گفته‌اند در ادب از صولى نیز روایت کرده است. وى از بغداد به شام و سپس به حلب رفت. در حلب آوازه او بالا گرفت و بسیارى از دانش‌دوستان از دور و نزدیک به‌سوى او شتافتند، آنگاه به دربار سیف الدوله حمدانى راه یافت و نزد او به مقامى رفیع رسید، ندیم وى و آموزگار فرزندانش گردید و تا پایان عمر در خدمت حمدانیان بسربرد.

شاگردان

گروهى نیز نزد وى دانش آموختند که مشهورترین آنها اینانند: ابوبکر خوارزمى، معافى بن زکریا نهروانى و عبدالمنعم بن غلیون. نیز گفته‌اند که ابوالحسین نصیبى کتاب آل او را نزد خود وى خوانده است و قاضى حلب صالح بن جعفر بن عبدالوهاب و ابواحمد عبدالله بن عدى از وى روایت کرده‌اند و سعید بن سعید فارقى نحوى از وى حدیث شنیده است.

چنان‌که در فهرست استادان ابن خالویه ملاحظه مى‌شود، وى در هر دو مکتب نحوى بصره و کوفه به تحصیل پرداخت، اما خود در شمار نسل بعدى نحویان بغداد که دو مکتب را به هم آمیختند و تا حدودى از یک‌سونگرى‌هاى نمایندگان دو مکتب فراتر رفتند، قرار دارد. او که در مرکز تحولات و مجادلات ادبى سده ۴ق، جاى داشت، به لحاظ گستردگى دانش خود در رشته‌هاى گوناگون ادب داراى اعتبار ویژه‌اى بود؛ چندان‌که ابن قارح – که مى‌دانیم نامه‌اش به ابوالعلاء معرى انگیزه تحریر رساله الغفران گردید – برای اثبات بزرگى خود به شاگردى نزد ابن خالویه بالیده است. این اعتبار علمى و ادبى تا قرن‌ها پس از مرگ او نیز باقى ماند؛ چنان‌که تقریباً همه منابع پس از وى چیره‌دستى او را در نحو و ادب ستوده و او را یکى از نخبه‌هاى روزگار معرفى کرده‌اند. ذهبى او را «شیخ العربیه» نامیده و ابوعمرو دانى وى را دانا به زبان عربى، حافظ لغت، بصیر در قرائت و ثقه در حدیث دانسته است. ابن انبارى او را از بزرگان لغت و ابن قفطى و اسنوى وى را یگانه زمان و پیشوا در علوم زبانى معرفى کرده‌اند. تنها دلجى او را در نحو ضعیف دانسته است. گرچه ابن انبارى توانایى او را در نحو همانند دانش وى در لغت ندانسته، اما برخى از محققان معاصر این گفته را نیز ستمى مى‌دانند که ابن انبارى بر وى روا داشته است.

علل اشتهار ابن خالویه

یکى از اسباب شهرت ابن خالویه در میان ادیبان، صرف‌نظر از وسعت دانش، همانا رقابت و درگیرى او با دو تن از مشهورترین هم‌روزگارانش؛ یعنى متنبى و ابوعلى فارسی بوده است. متنبى مردى متکبر و خودخواه بود و ابن خالویه را که توانسته بود در سایه کوشش و استعداد خویش موفقیتى بزرگ به دست آورد، همواره به دلیل غیر عرب بودن، خوار مى‌شمرد، اما ابن خالویه گویا مى‌کوشید با خرده‌گیرى‌هاى ادیبانه بر وى پیروز گردد؛ اگرچه گاه به دلیل شتاب در این خرده‌گیرى‌ها، چندان موفق نمى‌شد. این دو هیچ فرصتى را برای خوار ساختن یکدیگر از کف نمى‌دادند و ای