پاورپوینت کامل آیه ۱ کهف ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ کهف ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ کهف ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ کهف ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

ستایش و سپاس مخصوص خداست که بر بنده خاص خود (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) این کتاب بزرگ (قرآن) را نازل کرد و در آن هیچ نقص و کژی ننهاد.

همه ستایش ها ویژه خداست که این کتاب را بر بنده اش نازل کرد و برای آن هیچ گونه انحراف و کژی قرار نداد.

ستایش خدایى را که این کتاب [آسمانى‌] را بر بنده خود فرو فرستاد و هیچ گونه کژى در آن ننهاد،

سپاس خداوندى را که بر بنده خود این کتاب را نازل کرد و هیچ کجى و انحراف در آن ننهاد.

حمد مخصوص خدایی است که این کتاب (آسمانی) را بر بنده (برگزیده) اش نازل کرد، و هیچ گونه کژی در آن قرار نداد…

ترجمه های انگلیسی(English translations)

All praise belongs to Allah, who has sent down the Book to His servant and did not let any crookedness be in it,

(All) praise is due to Allah, Who revealed the Book to His servant and did not make in it any crookedness.

Praise be to Allah Who hath revealed the Scripture unto His slave, and hath not placed therein any crookedness,

Praise be to Allah, Who hath sent to His Servant the Book, and hath allowed therein no Crookedness:

معانی کلمات آیه

عوج: (بر وزن فرس): کجى، و بر وزن عنب، اسم مصدر است. آن به معنى انحراف است در دین و سخن و نیز در زمین، مانند «لا تَرى‏ فِیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً» (طه/ ۱۰۷).[۱]

نزول

«شیخ طوسى» گوید: مشرکین از رسول خدا صلى الله علیه و آله سؤالاتى مى کردند که یهودیان بنى‌قریظه و بنى‌النضیر تلقین کرده بودند و گفته بودند اگر جواب سؤالات را شنیدند، بدانند این پیامبر همان پیامبرى است که خدا وعده داده است و اگر جواب نشنیدند، بدانند او شخص دروغ‌گو و متقول است. اینان نزد پیامبر آمدند و آن سؤالات را مطرح کردند. رسول خدا صلی الله علیه و آله به آنان وعده داد که در موعد معین به آن‌ها جواب بدهد ولى وحى خدا نرسید و جواب سؤالات به تأخیر افتاد و جبرئیل در آن میعاد نیامد.

مشرکین گفتند: چون محمد جواب سؤالات را به تأخیر انداخته است، پیامبر نیست بلکه دروغگو و متقوّل است، سپس سوره کهف در جواب آن‌ها نازل گشت. ابتداى این سوره تکذیب مشرکین است چنان که محمد بن اسحق از عکرمه او از ابن عباس روایت کنند و مشرکینى که نزد یهودیان رفته بودند تا از وضع پیامبر از آن‌ها بپرسند، عبارت بودند از: نضر بن حرث بن کلده و عقبه بن ابى‌معیط و مسائلى که یهودیان به آنان تلقین کرده بودند؛ سه چیز بوده: اول درباره جوانانى بود که در روزگار نخستین بوده اند و موضوع این جوانان (اصحاب کهف) نزد آنان عجیب می‌نمود که چسان به آنان گذشته است. دوم سؤال درباره مردى بود که طواف بوده و از اثر طوف و سیر، به مشارق و مغارب زمین رسیده بود و می‌خواستند خبر او را دریافت کنند. سوم از مسئله روح بوده که چه چیز است؟ گویند: تأخیر جواب‌هاى مزبور تا پانزده شب به طول انجامید و خداوند در این زمینه چیزى از وحى نمى فرستاد و جبرئیل هم نزد وى نمى آمد. اهل مکه به زبان آمدند و اراجیف و بدگوئى را نسبت به پیامبر شروع کردند و این موضوع پیامبر را سخت ناراحت کرد تا این که جبرئیل آمد و سوره کهف و آیه «یسْئَلُونَک عَنِ الرُّوحِ» را نازل نمود[۲].[۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

جلد ۵ – صفحه ۱۳۷

سیمای سوره‌ى کهف‌

این سوره، یکصد و ده آیه دارد، و جز آیه‌ى ۲۸، همه‌ى آن در مکّه نازل شده است. در این سوره از داستان اصحاب کهف و داستان موسى و خضر و داستان ذوالقرنین‌ «۱» و مسائل مبدأ و معاد بحث شده است.

مشرکان قریش افرادى را از مکّه به مدینه فرستادند تا ماجراى بعثت حضرت محمّد صلى الله علیه و آله و نشانه‌ى صداقت او را از علماى یهود بپرسند. علماى یهود به فرستادگان مشرکان گفتند: از او سه چیز سؤال کنید؛ اگر دو چیز را جواب داد و یکى را بى‌پاسخ گذاشت، او صادق است. درباره‌ى اصحاب کهف، ذوالقرنین و روح بپرسید. اگر از اصحاب کهف و ذوالقرنین جواب داد، ولى از روح جواب نداد، او پیامبر است. «۲»

در فضیلت این سوره و آثار تلاوت آن، احادیث بسیارى است که به چند نمونه آن اشاره مى‌شود:

هرکه این سوره را بخواند از فتنه‌ى دجّال بیمه است.

تلاوت آن در شب جمعه، سبب آمرزش گناهان تا جمعه‌ى دیگر و سه روز بعد از آن مى‌شود.

تلاوت آیه‌ى آخر آن سبب بیدار شدن در هر ساعتى از شب که بخواهید مى‌گردد.

تلاوت این سوره مانع از عذاب دوزخ و مانع ورود شیطان به خانه‌اى است که در آن شب، این سوره خوانده شده است.

به هر حال خواندن و تلاوت همراه با فهمیدن و عمل کردن، رمز رسیدن به برکات قرآن است.

«۱». این سه داستان فقط در این سوره بیان شده است.

«۲». تفسیر درّالمنثور.

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۵، ص: ۱۳۸

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏

به نام خداوند بخشنده‏ى مهربان.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلى‌ عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً «۱»

ستایش مخصوص خدایى است که کتاب (آسمانى قرآن را) بر بنده‌ى خود نازل کرد و براى آن هیچ گونه انحرافى قرار نداد.

قَیِّماً لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ وَ یُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً «۲»

(کتابى که) استوار و نگهبانِ (کتاب‌هاى آسمانى دیگر) است، تا از عذاب شدیدى که از سوى اوست بترساند و به مؤمنانى که کارهاى شایسته انجام مى‌دهند، بشارت دهد که براى آنان پاداشى نیکوست.

نکته ها

از میان سوره‌هاى قرآن، حمد، انعام، سبأ، فاطر و کهف، باجمله‌ى‌ «الْحَمْدُ لِلَّهِ» شروع شده است و در سه سوره از آنها سخن از آفرینش هستى است. در سوره‌ى حمد از تربیت و در اینجا از کتاب آسمانى سخن به میان آمده است. گویا هستى و آفرینش، همراه با کتاب و قانون، دو بال براى تربیت انسان‌ها هستند.

«اعوجاج» یعنى انحراف و کجى. «عَوَج» در مورد محسوسات و «عِوَج» در غیر محسوسات به کار مى‌رود. «۱» و «قیّم» به معناى برپادارنده وسامان‌بخش است.

«۱». «عَوَج» براى انسان‌ها و «عِوَج» براى غیر انسان‌هاست. تفسیر تبیان.

جلد ۵ – صفحه ۱۳۹

سوره‌ى قبل با «سُبْحانَ الَّذِی» شروع شده بود و این سوره با «الْحَمْدُ لِلَّهِ»، تسبیح و تحمید معمولًا در کنار هم‌اند.

کلمه‌ى‌ «عَبْدِهِ» در قرآن هرجا به طور مطلق آمده، مراد پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله است، مثل‌ «نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى‌ عَبْدِهِ» «۱»، «فَأَوْحى‌ إِلى‌ عَبْدِهِ» «۲»، «یُنَزِّلُ عَلى‌ عَبْدِهِ» «۳»، أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ‌ «۴».

پیام ها

۱- نعمت کتاب وقانون، به قدرى مهم است که خداوند، خود را به خاطر آن ستوده است. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ‌ …

۲- بندگى خدا، زمینه‌ساز دریافت کمالات معنوى است. «أَنْزَلَ عَلى‌ عَبْدِهِ»

۳- نه در کتاب خدا اعوجاج است، نه در رسول او، نه از حقّ به باطل مى‌گراید، نه از مفید به غیر مفید و نه از صحیح به فاسد. «لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً»

۴- قرآن تا قیامت، استوار وغیرقابل نسخ است. «قَیِّماً»

۵- قرآن، نگهبان کتب آسمانى ودر بردارنده تمام مصالح بندگان است. تناقض، اختلاف، افراط و تفریط در آن نیست، هم دعوت به قیام مى‌کند، هم قیام به دعوت دارد. «قَیِّماً»

۶- شرط قیام به مصالح دیگران، اعوجاج نداشتن مصلح است. «لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً قَیِّماً»

۷- دفع ضرر، مهم‌تر از جلب منفعت است. لذا انذار قبل از بشارت آمده است.
«لِیُنْذِرَ یُبَشِّرَ»

۸- ایمان همراه با عمل صالح کارساز است. «الْمُؤْمِنِینَ‌ یَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ»

۹- عمل صالح باید استمرار داشته باشد. «یَعْمَلُونَ»

«۱». فرقان، ۱.

«۲». نجم، ۱۰.

«۳». حدید، ۹.

«۴». زمر، ۳۶.

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۵، ص: ۱۴۰

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلى‌ عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً «۱»

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی‌: حقیقت هر سپاس و ثناى جمیل، مختص ذات خداوندى است که: أَنْزَلَ عَلى‌ عَبْدِهِ الْکِتابَ‌: نازل فرمود بر بنده خود حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله کتاب قرآن را. وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً: و قرار نداد در قرآن چیزى از کجى به اختلاف لفظ و تفاوت معنى، یا چیزى که ملتبس باشد، یا قرار نداد در قرآن کجى در کلام که خارج کند از صحت به فساد و از حق به باطل و از آنچه فایده دارد به آنچه فایده در آن نیست. حاصل آنکه: الفاظ و معانى قرآن در نهایت قوام و ثبات و استقامت باشد بدون هیچ اعوجاج و انحرافى.

تنبیه: برهان عقلى حکم نماید به اینکه شکر منعم واجب، و محقق است ذات احدیت خداوند سبحان منعم حقیقى، و انواع و اقسام نعم جسمانى و روحانى را نسبت به کلیّه افراد ب