پاورپوینت کامل آیه ۱ همزه ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ همزه ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ همزه ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ همزه ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

وای بر هر عیبجوی هرزه زبان.

وای بر هر عیب جوی بدگوی!

واى بر هر بدگوى عیبجویى،

واى بر هر غیبت‌کننده عیبجویى؛

وای بر هر عیبجوی مسخره‌کننده‌ای!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Woe to every scandal-monger and slanderer,

Woe to every slanderer, defamer,

Woe unto every slandering traducer,

Woe to every (kind of) scandal-monger and-backbiter,

معانی کلمات آیه

همزه: در اقرب الموارد از لسان العرب نقل شده: همزه: عیب گرفتن در پشت سر و لمز بدگویى در حضور است. در مجمع البیان همز به معنى طعنه زدن و لمز به معنى عیب گرفتن آمده است و گوید: هر دو به یک معنى مى‏‌باشند بهتر آنست که همزه به معنى طعنه زن و لمزه به معنى عیبجو یا بالعکس باشد، این دو صیغه براى کثرت هستند یعنى بسیار طعنه زننده و عیبجو. ناگفته نماند: عیبجویى و عیب چسباندن به مردم یک چیز است، طعنه زدن به وسیله آن، چیزى دیگر.[۱]

نزول

شأن نزول آیات ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸ و ۹:

«شیخ طوسى» گویند: ابن عباس گوید: این سوره درباره یکى از مشرکین نازل شده که از مردم عیب‌جوئى می‌کرد. عده اى گویند: درباره ولید بن مغیره نازل گردیده، سدى گوید: درباره اخنس بن شریق نزول یافته که از پیامبر عیب جوئى می‌نمود و نیز گویند: درباره جمیل بن عامر الجهنى آمده و مجاهد و ورقاء و ابن عباس گویند: درباره فرد به خصوصى نازل نشده بلکه سوره مزبور عمومیت داشته و عام مى باشد.[۲]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سوره همزه‌

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ «۱» الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ «۲» یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ «۳» کَلَّا لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَهِ «۴» وَ ما أَدْراکَ مَا الْحُطَمَهُ «۵» نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَهُ «۶» الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ «۷» إِنَّها عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَهٌ «۸» فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍ «۹»

«۱» واى بر هر عیب جوى طعنه زن. «۲» آنکه مالى جمع کرد و شماره‌اش کرد. «۳» او خیال مى‌کند که اموالش او را جاودان ساخته است. «۴» چنین نیست (که مى‌پندارد) قطعاً او در (آتش) شکننده‌اى افکنده شود. «۵» و تو چه دانى که (آتش) خورد کننده چیست؟ «۶» آتش افروخته الهى، «۷» که بر دلها راه یابد. «۸» آن آتش بر آنان فرو بسته شده (و راه گریزى از آن نیست.) «۹» در ستونهایى بلند و کشیده.

نکته ها

«هُمَزَهٍ» از «همز» به معناى عیب جویى از طریق چشم و ابرو و اشاره است. «لمز» به معناى عیب جویى با زبان است. حرف (ه) در پایان این دو کلمه براى مبالغه است، نظیر «ضحکه» به معناى کسى که زیاد مى‌خندد.

«حطمه» به معناى خورد کردن و شکستن کامل است. «مُؤْصَدَهٌ» به حفره‌اى گفته مى‌شود که در کوه ایجاد کنند و درب آن را محکم ببندند.

منظور از «عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍ» (ستون‌هاى بلند و کشیده)، یا میخ‌هاى بلندى است که اهل عذاب‌

جلد ۱۰ – صفحه ۵۹۱

را با آن میخکوب و زندانى مى‌کنند و یا شعله‌هاى عظیم آتش که همچون ستون‌هاى بلند، کشیده است.

در لسان قرآن اگر بعد از توجه به خدا به سراغ مال رفتید ارزش است، قُضِیَتِ الصَّلاهُ فَانْتَشِرُوا فِی الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا … «۱» ولى اگر به جاى یاد خدا به سراغ مال رفتید مورد انتقاد است. وَ إِذا رَأَوْا تِجارَهً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا … «۲»

عیب جویى و طعنه به هر نحو و شکل ممنوع و حرام است. غیابى یا حضورى، با زبان یا اشاره، شوخى یا جدى، کوچک یا بزرگ مربوط به کار و صنعت یا آفرینش طبیعت.

برخى افراد از شمارش اموال خود، به رخ کشیدن آن و سرگرم شدن به آن لذت مى‌بردند و گمان مى‌کنند این ثروت همیشگى است و آنها را براى همیشه در دنیا نگه مى‌دارد و دیگر بیمارى و مرگ به سراغ آنها نمى‌آید. قرآن این دیدگاه را مذمّت کرده و مى‌فرماید: این نگاه به دنیا، انسان را دوزخى مى‌کند. وگرنه داشتن مال دنیا و بهره بردن از آن مذمّتى ندارد.

چون آخر این سوره کیفر اهل‌نیش و زخم‌زبان را دوزخ سرپوشیده و در بسته دانسته و این نوع عذاب براى کافران است، پس به نظر مى‌رسد که سوره مربوط به کسانى است که پیامبران الهى را مسخره مى‌کنند.

پیام ها

۱- یکى از آفات و خطرات ثروت اندوزى، تحقیر دیگران است. هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ … جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ‌

۲- مسائل اخلاقى جزء دین است و انسان مؤمن، باید زبان و نگاه خود را کنترل کند. «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ»

۳- مراقب باشیم فریب دنیا را نخوریم و به مال دنیا مغرور نشویم. «یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ»

۴- آنان که به جاى انفاق مال، در فکر جمع و احتکار اموال هستند، منتظر عذاب‌

«۱». جمعه، ۱۰.

«۲». جمعه، ۱۱.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۹۲

خورد کننده قیامت باشند. جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ‌ … لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَهِ

۵- نیش‌زبان و طعنه زدن، از گناهان کبیره است، زیرا درباره آن وعده عذاب آمده است. وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ … لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَهِ

۶- آتشى که خدا بیفروزد، نه فقط بر جسم، بلکه بر جان و دل مجرمان نفوذ مى‌کند. «نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَهُ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ»

۷- فکر بشر از درک حقایق دوزخ و بهشت عاجز است. «وَ ما أَدْراکَ مَا الْحُطَمَهُ»

۸- ستون‌هاى بلند آتش، راه فرار را بر دوزخیان مى‌بندد. «مُؤْصَدَهٌ فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍ»

«والحمدللّه ربّ العالمین»

جلد ۱۰ – صفحه ۵۹۴

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ «۱»

شأن نزول- اخنس ثقفى غیبت حضرت را نزد ولید گفتى و از آن خوش حال بودى و هرگاه حضرت بر ایشان بگذشتى، به دست و چشم و روى طعنه زدندى و هر یک بدون دیگرى با اهل کفر و عناد به این عمل قبیح ارتکاب نمودى. سوره مبارکه نازل شد.

وَیْلٌ‌: واى یا چاه ویل، لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ: براى هر عیب کننده در خفیه و طعنه زننده در مواجهه.

بیان- همز، طعن است به مواجهه؛ و لمز، غیبت است در غیر مواجهه. یا همز، طعن و ضربست به دست. لمز، طعن به زبان و چشم. آیه شریفه شامل است کسانى را که جامع این صفت باشند.

على بن ابراهیم قمى- در خبر معراج از حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم روایت نموده، فرمود: ثمّ مضیت فاذا انا باقوام لهم مشافر کمشافر الابل تقرض اللّحم من جنوبهم و تلقى فى افواههم فقلت من هولاء یا جبرئیل فقال هولاء الهمّازون اللّمّازون. پس مرور نمودم به دسته‌اى براى آنها لب‌هائى بود، مانند لبهاى شتر و مى‌چیدند گوشت از پهلوهاى آنان و مى‌انداختند در دهان آنان. از جبرئیل پرسیدم کیستند این جماعت؟ گفت اینها غیبت کنندگان و طعنه زنندگان‌اند «۱».

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ «۱» الَّذِی جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ «۲» یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ «۳» کَلاَّ لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَهِ «۴»

وَ ما أَدْراکَ مَا الْحُطَمَهُ «۵» نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَهُ «۶» الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ «۷» إِنَّها عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَهٌ «۸» فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍ «۹»

ترجمه‌

واى بحال هر عیب جوى بد زبان سخن چین مردم آزار

آنکه جمع آورى نموده مالى را و مکرّر شمرده آن را

گمان میکند که مال او جاوید میدارد او را

نه چنین است هر آینه انداخته خواهد شد در حطمه‌

و چه میدانى تو که چیست حطمه‌

آتش خدا است که افروخته شده‌

آن آتشى که مستولى شود بر دلها

همانا آن بر آنها از اطراف احاطه نموده‌

و مسدود شده به استوانه‌هاى کشیده شده.

تفسیر

خداوند متعال در این سوره شریفه تهدید فرموده کسانى را که مغرور بثروت خود شدند و عادت ببدگوئى و عیبجوئى و هتک حرمت مردم بزبان و اشاره بچشم و سایر اعضاء نمودند چون اصل همز بمعناى کسر و اصل لمز بمعناى طعن است و شایع شده در متعرّض شدن عرض و شر