پاورپوینت کامل آیه ۱ معارج ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ معارج ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ معارج ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ معارج ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

سائلی از عذاب قیامت که وقوعش حتمی است (از رسول) پرسید (که آن عذاب چه مردمی راست).

درخواست کننده ای عذابی را که واقع شدنی است درخواست کرد،

پرسنده‌اى از عذاب واقع‌شونده‌اى پرسید،

پرسنده‌اى از عذابى پرسید که‌

تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

An asker asked for a punishment sure to befall

One demanding, demanded the chastisement which must befall

A questioner questioned concerning the doom about to fall

A questioner asked about a Penalty to befall-

معانی کلمات آیه

«سَأَلَ»: درخواست کرد. تقاضا کرد. «سَآئِلٌ»: خواستار. تقاضا کننده. تنوین آن برای تحقیر است. «عَذَابٍ وَاقِعٍ»: عذاب رخ دهنده. مراد عذاب استیصال دنیوی و یا عذاب دردناک و سرمدی اخروی است. یعنی فرد حقیری از مستکبران گفت: اگر راست می‌گوئی که بلا و مصیبت دنیوی، و یا عذاب شدید اخروی حق است، هم اینک از خدا بخواه که ما را بدان گرفتار کند. معنی دیگر آیه: پرسنده‌ای درباره عذاب محقّق الوقوع اخروی پرسش کرد که: کی می‌آید؟ مرادش این بود که هرگز نمی‌آید.

نزول

درباره نزول آیه درباره شخص معینى اختلاف است. قومى گویند: درباره نضر بن الحرث نازل شده که گفته بود اگر گفتارى که محمد مى گوید، راست باشد پس چه خوب است سنگى از آسمان بیاید و بر سر ما کوفته شود و نیز گویند: درباره ابوجهل نازل شده که به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفته بود اگر راست مى گوئى از خدا بخواه که از آسمان قطعه اى بر سر ما سقوط کند و همچنین گویند: درباره جماعتى از قریش آمده که از روى استهزاء مى گفتند: محمد به خداى خود بگوید که نامه و دفتر حساب ما را به عجله ببندد و رسیدگى کند و نیز گفته اند که سائل و درخواست کننده عذاب در این آیه شخص رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم است که کفار وى را اذیت و آزار می‌نمودند و از براى آن‌ها از خداى خود عذاب خواسته بود و نیز گفته اند که درخواست کننده عذاب نوح بوده که از براى قوم کافر خویش درخواست نموده بود.[۱]

ابن عباس گوید: این آیه درباره نضر بن الحارث نازل شده است[۲] و همچنین سدى گوید که این آیه در مکه درباره نضر بن الحارث نازل شده و عذاب واقع درباره او در جنگ بدر اتفاق افتاده است[۳] و همچنین گویند: براى ابوجهل در جنگ بدر نازل شده[۴] و نیز محمد بن العباس بعد از چهار واسطه از حسین بن محمد نقل کند که گفت: از سفیان بن عیینه درباره این آیه سؤال کردم که از براى چه کسى نازل شده است؟

در جواب گفت: از موضوعى از من سؤال کردى که پیش از تو کسى از من سؤال نکرده بود عین همین سؤال را که از من کردى من از امام صادق علیه‌السلام سؤال کردم. در جواب فرمود: پدرم از جدم و او از پدرش و ایشان از ابن عباس روایت کرده اند که وقتى که در روز غدیر خم پیامبر در ضمن خواندن خطبه خود على را با دست بلند کرد به قسمى که سفیدى زیر بغل او نمایان شده بود. فرمود: اى گروه مردم من کنت مولاه فهذا علىّ مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه.

این موضوع بین مردم افشاء گردید تا به گوش حارث بن نعمان الفهرى رسید. حارث به محض شنیدن این موضوع سوار ناقه خویش شد و نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت: اى بنده خدا ما را به یکتائى پروردگار خودت دعوت کردى، پذیرفتیم سپس به نبوت خود دعوت نمودى آن را نیز پذیرفتیم و بعد به ما گفتى نماز بخوانیم و روزه بگیریم آن را هم انجام دادیم و بعد به ما گفتى به حج بپردازیم.

آن را نیز انجام دادیم، الآن به ما مى گوئى که علی بن ابى‌طالب را بر ما ولى قرار بدهیم. آیا این گفتار از جانب خودت است یا خداى تو؟ پیامبر فرمود: مقام ولایت على از جانب پروردگار است. پیامبر این جواب را سه بار تکرار فرمود: در اینجا حارث بن نعمان الفهرى به خشم و غضب افتاد و گفت: خدایا اگر این گفتار محمد راست باشد از آسمان بر سر ما سنگى بباران و عذاب خود را به ما برسان و اگر دروغ باشد، عذاب خود را بر او نازل گردان و بعد سوار ناقه خود شد و به راه افتاد سپس سنگى بر سر او فرو ریخت و در دم جان سپرد و این آیه با آیات ۲ و ۳ نازل گردید.[۵]

و نیز به اسناد دیگر نیز عین همین روایت از سفیان بن عیینه نقل و روایت شده است[۶] و همچنین سید ابوالحمد بعد از هفت واسطه از سفیان بن عیینه و او از امام صادق علیه‌السلام نظیر این روایت را نقل نموده و نام آن مرد را نعمان بن الحارث الفهرى ذکر نموده است.[۷]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سیمای سوره معارج‌

این سوره، چهل و چهار آیه دارد و از سوره‌هاى مکّى است، گرچه آیات اولیه آن در مدینه نازل شده است.

نام سوره، برگرفته از آیه سوم است و به معناى محل عروج فرشتگان در آسمان‌ها مى‌باشد.

همانند دیگر سوره‌هاى مکّى، محور آیات این سوره، پیرامون معاد و انذار مشرکان و مخالفان است. حالات کافران در قیامت و صفات و ویژگى‌هاى بهشتیان و دوزخیان، بخش دیگرى از آیات این سوره را تشکیل مى‌دهد.

البتّه آیات اولیه سوره درباره نزول عذاب در دنیاست که یکى از منکران ولایت حضرت على علیه السلام گرفتار آن شد و به هلاکت رسید و تفصیل ماجرا در ذیل آیه اول آمده است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ «۱» لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ «۲» مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعارِجِ «۳» تَعْرُجُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَهٍ «۴»

سائلى، عذابى واقع شدنى را درخواست کرد. که براى کافران است و هیچ بازدارنده‌اى براى آن نیست. و از سوى خداوندِ صاحب درجاتِ والاست. فرشتگان و روح، در روزى که مقدار آن پنجاه هزار سال است، به سوى او بالا مى‌روند.

جلد ۱۰ – صفحه ۲۱۱

نکته ها

«معارج» جمع «معرج» به معناى محلّ عروج و صعود است و مراد از آن، آسمان‌هاست که محلّ نزول و عروج فرشتگان مى‌باشد.

مرحوم علامه امینى قدس سره در کتاب شریف الغدیر «۱» نام سى نفر از بزرگان مفسّرین و محدّثین، از قرن سوم هجرى تا قرن چهاردهم را نقل کرده که گفته‌اند: شأن نزول آیه‌ «سَأَلَ سائِلٌ» مربوط به شخصى مى‌باشد که به پیغمبر گفت: نصب امیرالمؤمنین به خلافت در روز غدیر از طرف خودت بود یا از طرف خدا؟! ما را به حج و روزه و زکات فرمان دادى و ما قبول کردیم، امّا راضى نشدى، تا آن که پسر عموى خودت را بر ما حاکم کردى! سپس گفت: «اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَهً مِنَ السَّماءِ» «۲» خدایا اگر این امر حق است از آسمان سنگى بباران (تا نابود شویم و شاهد چنین روزى نباشیم). سنگى فرود آمد و او نابود شد و این آیه نازل شد. «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ»

پیام ها

۱- یادآورى برخى حوادث جزئى و فردى، براى عبرت دیگران لازم است و باید حفظ شود. (سائل یک نفر بود که قهر خدا او را نابود کرد، ولى این ماجرا در متن قرآن مطرح مى‌شود تا تمام انسان‌ها در طول تاریخ بخوانند.) «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ»

۲- تقاضاى نابجا، مغرضانه و لجوجانه مى‌تواند حادثه آفرین باشد. «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ»

۳- تا وقتى عذاب الهى نازل نشده، راه توبه و دفع عذاب با صدقه باز است، امّا عذابى که در حال نزول است، راه نجاتى از آن نیست. بِعَذابٍ واقِعٍ‌ … لَیْسَ لَهُ دافِعٌ‌

«۱». الغدیر، ج ۱، ص ۲۳۹ تا ۲۴۶.

«۲». انفال، ۳۲.

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۱۰، ص: ۲۱۲

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ «۱»

سَأَلَ سائِلٌ‌: درخواست نمود سائلى، بِعَذابٍ واقِعٍ‌: به عذاب واقع شونده که ثابت است.

«۱»- به نقل از نور الثقلین، جلد ۵، صفحه ۴۱۱.

جلد ۱۳ – صفحه ۳۰۶

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ «۱» لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ «۲» مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعارِجِ «۳» تَعْرُجُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَهٍ «۴»

فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِیلاً «۵» إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً «۶» وَ نَراهُ قَرِیباً «۷» یَوْمَ تَکُونُ السَّماءُ کَالْمُهْلِ «۸» وَ تَکُونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ «۹»

وَ لا یَسْئَلُ حَمِیمٌ حَمِیماً «۱۰»

ترجمه‌

درخواست نمود درخواست کننده‌اى عذابى را فرود آینده‌

براى کافران نیست براى آن دفع کننده‌اى‌

از جانب خداوندى که صاحب درجات رفیعه است‌

بالا میروند فرشتگان و روح بسوى او در روزى که هست مقدار آن پنجاه هزار سال‌

پس صبر کن صبرى نیکو

همانا آنها مى‌بینند آنرا دور

و مى‌بینیم آنرا نزدیک‌

روز که میباشد آسمان چون فلزّ گداخته‌

و میباشد کوهها چون پشم رنگین‌

و پرسیده نشود خویشى از خویشى.

تفسیر

در سوره انفال ذیل آیه شریفه و اذ قالوا اللّهم ان کان