پاورپوینت کامل آیه ۱ مریم ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ مریم ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ مریم ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ مریم ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

کهیعص (این حروف رموز و اسراری است در میان خدا و رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم).

کهیعص

کاف، ها، یا، عین، صاد.

کاف، ها، یا، عین، صاد.

کهیعص‌

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Kaf, Ha, Ya, ‘Ayn, Suad.

Kaf Ha Ya Ain Suad.

Kaf. Ha. Ya. A”in. Sad.

Kaf. Ha. Ya. “Ain. Sad.

معانی کلمات آیه

کهیعص: این کلمه از پنج حرف تلفیق شده است، بنا بر آنچه در اول سوره اعراف گفته‏ ایم:
درصد این پنج حرف نسبت به حروف این سوره از درصد آنها در تمام سوره ‏هاى قرآن بیشتر است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سیمای سوره مریم‌

سوره مریم نوزدهمین سوره‌ى قرآن، داراى نود و هشت آیه و در مکّه نازل شده است. «۱»

محتواى سوره را همچون سایر سوره‌هاى مکّى، مسائل مربوط به قیامت و سرنوشت مجرمان و پاداش نیکوکاران و قسمتى از سرگذشت زکریّا و مریم و عیسى‌بن مریم و یحیى و ابراهیم و اسماعیل و ادریس علیهم السلام تشکیل داده است.

در تفسیر المیزان مى‌خوانیم: خداوند در دو آیه‌ى آخر این سوره مى‌فرماید:
هدف ما از نزول این سوره، بشارت و انذار است و این هدف در قالب زیباى داستان زندگى پیامبران آمده است.

نام مریم ۳۴ بار در قرآن آمده است و خداوند نام هیچ زنى را با اسم خاص در قرآن ذکر نکرده، جز مریم و تنها سوره‌اى که به نام یک زن در قرآن نامیده شده، همین سوره مریم است.

در فضیلت تلاوت این سوره آمده است که هر کس مداومت به خواندن این سوره کند، از دنیا نمى‌رود مگر آنکه خداوند او را از نظر جان و مال و فرزند بى‌نیاز کند. «۲» البتّه شکى نیست با عمل به محتواى این سوره انسان خود را از دیگران بى‌نیاز خواهد دید.

«۱». بعضى دو آیه ۵۸ و ۷۱ را مدنى مى‌دانند.

«۲». تفسیر مجمع‌البیان.

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۵، ص: ۲۴۲

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

کهیعص «۱»

کاف، ها، یا، عین، صاد.

ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا «۲»

(در این سوره) یادى از لطف پروردگارت نسبت به بنده‌اش زکریّا (به میان آمده است).

إِذْ نادى‌ رَبَّهُ نِداءً خَفِیًّا «۳»

زمانى که پروردگارش را با ندایى پنهان خواند.

نکته ها

«کهیعص»، از حروف مقطّعه قرآن است که در آن اسرار و رموزى نهفته ودر برخى دعاها خداوند را به این حروف سوگند مى‌دهیم ومى‌گوییم: «بحق‌ کهیعص» چنانکه حضرت على علیه السلام در دعایى فرمودند: «اللهم نسئلک یا کاف، ها، یا، عین، صاد». «۱»

«نِداءً» به معناى خواندن با صدا و فریاد است و «خَفِیًّا» به معناى پنهانى است، نه آهسته، چون چنین ندایى آهسته نمى‌شود، ولى پنهانى مى‌شود. «۲»

شاید دعاى پنهانى زکریّا به خاطر استهزاى مردم باشد که نگویند چرا این پیرمرد از خداوند فرزند مى‌خواهد. «نِداءً خَفِیًّا»

نام «زکریّا» هفت مرتبه در قرآن آمده است، او از انبیاى بنى‌اسرائیل و از فرزندان هارون، برادر موسى است.

«۱». تفسیر مجمع‌البیان.

«۲». تفسیر نمونه.

جلد ۵ – صفحه ۲۴۳

در حدیث آمده است: «خیر الدعاء الخفى» بهترین دعا، دعایى است که پنهانى باشد. «۱»

پیام ها

۱- یادآورى نعمت‌هاى ویژه خداوند، عامل محبّت الهى است. «ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ»

۲- یاد اولیاى خدا یک ارزش است. ذِکْرُ … زَکَرِیَّا

۳- عبادت ودعا، زمینه‌ى دریافت رحمت است. رَحْمَتِ رَبِّکَ‌ … إِذْ نادى‌ رَبَّهُ‌

۴- از نقش دعا در تحوّلات زندگى بشر غافل نشویم. «إِذْ نادى‌» پیامبران نیز براى حل مشکلات خویش به دعا روى مى‌آورند.

۵- مؤمن هرگز احساس تنهایى نمى‌کند. «إِذْ نادى‌ رَبَّهُ»

۶- اگر خداوند بخواهد نداى مخفى بندگان خالص را براى تاریخ علنى مى‌کند. «نِداءً خَفِیًّا»

۷- دعاى پنهانى با ارزش‌تر است، چون به اخلاص نزدیک‌تر است. «نِداءً خَفِیًّا»

«۱». تفسیر مجمع‌البیان.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

کهیعص «۱»

کهیعص‌: مفسرین را در فواتح السور اختلاف و سابقا مذکور شد، لکن در اینجا روایت خاصه در معنى و تاویل وارد شده:

ابن بابویه (رحمه اللّه) به سندهاى خود از جعفر بن محمد بن عماره از پدرش که گفت: حضور حضرت صادق علیه السلام بودم، شخصى وارد شد و سؤال نمود از «کهیعص»، حضرت فرمود: «کاف» کافى است خداوند مر شیعیان ما را، «ها» هادى است مر ایشان را، «یا» ولى است مر ایشان را، «عین» عالم است به اهل طاعت ما، «صاد» صادق است مر ایشان را به وعده خود تا آنکه برساند ایشان را به منزلتى که وعده فرموده ایشان را در بطن قرآن‌ «۱»؛ و مؤید این تفسیر است روایت دیگر از آن حضرت که فرمود معنى:

«کهیعص» انا الکافى الهادى الولىّ العالم الصّادق الوعد «۲».

تأویل آن: ابن بابویه به سندهاى خود از سعد بن عبد اللّه قمى در حدیثى:

حضرت عسکرى علیه السلام فرمود: چه چیز تو را آورد؟ عرض کردم: احمد بن اسحق مرا به شوق انداخت براى ملاقات مولاى خود. فرمود: مسائلت چه شد؟

عرض کردم: به حال خود باقى است. فرمود: بپرس از نور چشم من و اشاره نمود به حجه عصر عجل اللّه فرجه. من سؤال کردم آنها را تا آنکه عرض کردم: خبر ده مرا از تأویل «کهیعص»؟ فرمود: این حروف از اخبار غیب، و خداى تعالى‌

«۱» تفسیر برهان ج ۳ ص ۳.

«۲» تفسیر برهان ج ۳ ص ۲.

جلد ۸ – صفحه ۱۴۱

مطلع فرمود بنده خود زکریا را، بعد بیان نماید براى پیغمبر. و آن اینست که زکریا سؤال نمود تعلیم اسماء خمسه. خدا جبرئیل را بر او نازل، و اسماء خمسه را تعلیم نمود. زکریا وقتى ذکر مى‌کرد اسماء محمد و على و فاطمه و حسن علیهم السلام را، مسرور مى‌شد. وقتى نام حسین علیه السلام را مى‌گفت محزون و گریان مى‌گردید، روزى عرض کرد: خدایا در این چه علت باشد؟

پس خداى تعالى او را خبر داد که کهیعص «کاف» اسم کربلا، «ها» اشاره به هلاکت عترت، «یا» اشاره به یزید لعنه اللّه و ظالم آن حضرت، «عین» اشاره به عطش آن سرور، «صاد» اشاره به صبر او. زکریا به شنیدن این کلام سه روز از مسجد خارج نشد و مردم را منع نمود از نزد خود، پیوسته مشغول گریه بود و به الفاظ مخصوصه ندبه مى‌نمود، بعد عرض کرد: خدایا پسرى به من عطا فرما که در سن پیرى روشنى چشم من باشد و قرار ده او را وصى و وارث من و بگردان محل او را به من چون محل حسین علیه السلام و مفتون نما مرا به محبت او بعد مرا مبتلا کن به او، چنانکه حبیب خود محمد صلّى اللّه علیه و آله به فرزندش مبتلا فرمودى. پس دعاى زکریا مستجاب، و یحیى از او بوجود آمد که حملش شش ماه بود مانند حمل حضرت حسین علیه السلام‌ «۱».

قصه اول، حضرت زکریا

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

کهیعص «۱» ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا «۲» إِذْ نادى‌ رَبَّهُ نِداءً خَفِیًّا «۳» قالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْباً وَ لَمْ أَکُنْ بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیًّا «۴»

وَ إِنِّی خِفْتُ الْمَوالِیَ مِنْ وَرائِی وَ کانَتِ امْرَأَتِی عاقِراً فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا «۵» یَرِثُنِی وَ یَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا «۶»

ترجمه‌

این تذکّر رحمت پروردگار تو است بر بنده‌اش زکریّا

وقتى که خواند پروردگارش را خواندنى پنهان‌

گفت پروردگار من همانا سست شد استخوان از من و مشتعل شد سر از پیرى و نبوده‌ام من در خواندن تو پروردگارا محروم‌

و همانا من میترسم از وراث بعد از خودم و باشد زنم نازا پس ببخش مرا از جانب خودت وارثى‌

که میراث برد از من و میراث برد از اولاد یعقوب و بگردان او را پروردگارا پسندیده.

تفسیر

– در اوّل سوره بقره شرحى راجع بفواتح السّور گذشت و در اینجا از امام زمان علیه السّلام در کتب معتبره نقل شده که حضرت زکریّا از خداوند خواس