پاورپوینت کامل آیه ۱ مرسلات ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ مرسلات ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ مرسلات ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ مرسلات ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

قسم به رسولانی که از پی هم (بر خیر و سعادت خلق) فرستاده شدند.

سوگند به آن فرشتگانی که پی در پی فرستاده می شوند،

سوگند به فرستادگان پى‌درپى،

سوگند به بادهایى که از پى هم مى‌آیند،

سوگند به فرشتگانی که پی در پی فرستاده می‌شوند،

ترجمه های انگلیسی(English translations)

By the [angelic] emissaries sent successively,

I swear by the emissary winds, sent one after another (for men”s benefit),

By the emissary winds, (sent) one after another

By the (Winds) sent forth one after another (to man”s profit);

معانی کلمات آیه

مرسلات: فرستاده‌‏ها. رسل (بکسر اول) در اصل به معنى برخاستن با تأنّى است، رسول به معنى برخاسته، از همان است، مراد از مرسلات‏ چنان که خواهیم گفت بادهاست «رسل» نیز به معنى فرستاده‏‌ها است.
عرفا: عرف (بر وزن قفل): پى در پى. گویند: «طار القطا عرفا» یعنى بعضى در پى بعضى پرواز کرد «جاء القوم عرفا» یعنى پى در پى آمدند، على هذا آن در آیه وصف است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سیمای سوره مرسلات‌

این سوره پنجاه آیه دارد و در مکّه نازل شده است.

نام سوره برگرفته از آیه اول است که با «مرسلات» آغاز شده است و مراد از آن، فرشتگانى هستند که از سوى خداوند براى انجام امور مختلف، فرستاده مى‌شوند.

این سوره نظیر سوره‌هاى انبیاء «۱»، قمر «۲»، حج‌ «۳»، واقعه‌ «۴»، حاقّه‌ «۵»، قیامت‌ «۶»، نباء «۷»، تکویر «۸»، انفطار «۹»، انشقاق‌ «۱۰»، غاشیه «۱۱»، قارعه‌ «۱۲» و زلزال‌ «۱۳» با آیات مربوط به معاد شروع شده است.

چنانکه مانند سوره‌هاى فاطر، ذاریات و نازعات با سوگند به فرشتگان آغاز شده است.

در این سوره، آیه‌ «وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ» ده مرتبه تکرار شده، همان گونه که در سوره الرّحمن آیه‌ «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ»* ودر سوره قمر آیه‌ «فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ»* تکرار شده است.

«۱». «اقترب للناس حسابهم».

«۲». «اقتربت الساعه».

«۳». «انّ زلزله الساعه شى‌ء عظیم».

«۴». «اذا وقعت الواقعه».

«۵». «الحاقّه ما الحاقّه».

«۶». «لااقسم بیوم القیامه».

«۷». «عمّ یتساءلون».

«۸». «اذا الشمس کوّرت».

«۹». «اذا السماء انفطرت».

«۱۰». «اذا السماء انشقت».

«۱۱». «هل اتاک حدیث الغاشیه».

«۱۲». «القارعه ما القارعه».

«۱۳». «اذا زلزلت الارض زلزالها».

جلد ۱۰ – صفحه ۳۴۱

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً «۱» فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً «۲» وَ النَّاشِراتِ نَشْراً «۳» فَالْفارِقاتِ فَرْقاً «۴» فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً «۵» عُذْراً أَوْ نُذْراً «۶» إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ «۷»

به فرستاده‌هاى پى در پى سوگند. پس به طوفان‌هاى سهمگین (سوگند).

به نشردهندگانى (که حق را به نیکویى) نشر مى‌دهند سوگند. پس آنان که به طور کامل (بین حق و باطل) فرق مى‌گذارند. پس به القا کنندگان ذکر (و وحى به پیامبران). براى (رفع) عذر یا هشدار و انذار. همانا آنچه وعده داده مى‌شوید، واقع شدنى است.

نکته ها

کلمه «عرف» به معناى پى در پى است و به یال اسب که موهاى ردیف دارد، عُرْف گویند.

این واژه به معناى نیک و پسندیده نیز آمده و کلمه‌ى «معروف» از آن است.

براى امورى که در پنج آیه اول این سوره به آنها سوگند یاد شده، یعنى‌ «الْمُرْسَلاتِ‌، فَالْعاصِفاتِ‌، النَّاشِراتِ‌، فَالْفارِقاتِ‌ و فَالْمُلْقِیاتِ»، سه تفسیر بیان شده است:

الف: برخى از مفسران عقیده دارند مراد از آنها انواع بادها و طوفان‌ها است؛ «۱»

ب: برخى عقیده دارند که مراد از آنها انواع فرشتگان است؛ «۲»

«۱». تفسیر کبیر فخررازى.

«۲». تفسیرالمیزان.

جلد ۱۰ – صفحه ۳۴۲

ج: برخى عقیده دارند که آیات اول و دوم مربوط به باد و طوفان و آیات سوم تا پنجم مربوط به فرشتگان است و این تفکیک به خاطر نوع حرف عطف است، زیرا حرف «واو» در اول آیه نشانه جدایى و حرف «فاء» در اول آیه نشانه اتصال است.

«العاصفات» جمع «عاصف» به معناى باد شکننده و سخت است، چنانکه در آیه ۱۲ سوره یونس مى‌خوانیم: «رِیحٌ عاصِفٌ» و کلمه «عصف» به معناى تندباد است، مانند: «کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ» «۱»، «وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ» «۲»

اگر مراد از «عاصفات» را فرشتگان بدانیم، معناى آیه چنین است که فرشتگان، فرمان الهى را با شدّت و سرعت انجام مى‌دهند. نظیر آیاتى که مى‌فرماید: «یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ» «۳»* و یا «هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ» «۴».

در کنار هم آمدن سوگند به بادها و فرشتگان، شاید به خاطر شباهت میان باد و فرشته باشد، از این نظر که هر دو لطیف و سریع‌اند و در آفرینش و تدبیر امور نقش دارند.

کلمه «ملقیات» به صورت جمع آمده است، شاید به خاطر آن که گاهى فرشتگان دیگرى همراه فرشته وحى یعنى جبرئیل نازل مى‌شوند و شاید به خاطر آن باشد که گاهى فرشته و گاهى افراد و امور دیگر وسیله تذکر انسان شده و مسایلى را به انسان القا مى‌کنند.

خداوند متعال باید حجّت را بر مردم تمام کند و جلوى بهانه‌ها و عذرتراشى‌ها را بگیرد.

«عُذْراً». در آیه ۱۳۴ سوره طه نیز مى‌خوانیم: اگر قبل از آمدن انبیا مردم را هلاک کنیم، عذر خواهند آورد و مى‌گویند: چراپیش از این پیامبرى نفرستاد تا ما از او پیروى کنیم و گرفتار نشویم.

در صفات سه گانه ناشرات، فارقات و ملقیات یک سیر طبیعى وجود دارد. یعنى ابتدا باید فرشتگانى معارف را گسترش دهند: «النَّاشِراتِ»، سپس در سایه آن، حق و باطل و حلال و

«۱». فیل، ۵.

«۲». الرّحمن، ۱۲.

«۳». نحل، ۵۰.

«۴». انبیاء، ۲۷.

جلد ۱۰ – صفحه ۳۴۳

حرام از هم جدا شوند: «الفارقات» و به دنبال آن، ذکر القا شود. «فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً» «۱»

پیام ها

۱- آنچه از جانب خداوند فرستاده مى‌شود، مقدّس و قابل سوگند خوردن است.
«وَ الْمُرْسَلاتِ»

۲- الطاف خداوند، دائمى و مستمر است. «۲» «وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً»

۳- آنچه از جانب خداوند نازل مى‌شود، خیر است. «۳» «وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً»

۴- در نظام آفرینش، حتّى وزش باد به طور تصادفى نیست، بلکه آفریدگار جهان، آن را مى‌فرستد. «الْمُرْسَلاتِ»

۵- مأموریّت‌هاى مهم، باید به سرعت انجام شود. «عَصْفاً»

۶- در جهان‌بینى الهى، نرمى و سختى هر کدام به جاى خود ارزشمند است.
عُرْفاً … عَصْفاً

۷- توسعه و گسترش به معناى نادیده گرفتن اصول و چارچوب نیست.
«وَ النَّاشِراتِ نَشْراً فَالْفارِقاتِ فَرْقاً»

۸- در نظام هستى کارها تقسیم شده و هر کارى به فرد یا گروهى سپرده شده و این رمز مدیریّت موفق است. «الْمُرْسَلاتِ‌، النَّاشِراتِ‌، الفارقات»

۹- در نظام الهى، تکوین و تشریع در کنار یکدیگرند. وَ الْمُرْسَلاتِ‌ … فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً

۱۰- در مأموریّت‌هاى ارشادى باید مطلب به مخاطبان تفهیم شود. «فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً»

۱۱- هرگونه ذکر، الهام، علم و خطور حق از سوى خداوند است. «فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً»

۱۲- خداوند با تفاوت‌هایى که میان حق و باطل قرار داده، هم اتمام حجّت کرده است: «عُذْراً» و هم هشدار مى‌دهد. «نُذْراً»

۱۳- در مأموریّت‌هاى ارشادى، باید راه بهانه‌جویى مسدود شود. «عُذْراً أَوْ نُذْراً»

۱۴- براى امور مهم همچون وقوع قیامت، سوگندهاى متعدّد مفید و راهگشا است. «وَ الْمُرْسَلاتِ‌، فَالْعاصِفاتِ‌، وَ النَّاشِراتِ‌، فَالْفارِقاتِ‌، فَالْمُلْقِیاتِ‌، إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ»

«۱». تفسیرالمیزان.

«۲». این معنا در صورتى استفاده مى‌شود که کلمه «عُرف» را به معناى پى در پى بدانیم.

«۳». در صورتى که کلمه «عُرف» را به معناى خیر و نیکى بدانیم، نظیر آیه «وأمر بالعرف».

جلد ۱۰ – صفحه ۳۴۴

۱۵- انسان در مورد قیامت، دائماً نیاز به تذکّر و یادآورى دارد. فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً … إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً «۱»

وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً: در مقسم به اقوالى است:

۱- از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام: سوگند به ملائکه فرستاده شده به‌

«۱» به نقل از نور الثقلین، جلد ۵، صفحه ۴۸۷.

جلد ۱۳ – صفحه ۴۲۸

معروف و نیکوئى، یعنى به امر و نهى که موجب هدایت و نیکنامى است.

۲- به آیات قرآنى که فرستاده شده است براى نیکوئى و خیرخواهى بندگان.

۳- به بادهاى عذاب که روان گردانیده شده‌اند متعاقب یکدیگر. ۴- سوگند به نفوس کامله که فرستاده شده‌اند با بدان به جهت استکمال آن. «۱»

<