پاورپوینت کامل آیه ۱ فجر ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ فجر ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ فجر ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ فجر ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

قسم به صبحگاه (هنگامی که خدا جهان را به نور خورشید تابان روشن می‌سازد).

سوگند به سپیده دم

سوگند به سپیده‌دم،

سوگند به سپیده صبح،

به سپیده دم سوگند،

ترجمه های انگلیسی(English translations)

By the Dawn,

I swear by the daybreak,

By the Dawn

By the break of Day

معانی کلمات آیه

فجر: شکافتن. «فجر القناه: شقه» بعضى قید وسعت را در آن ذکر کرده‏‌اند صبح را از آن فجر گویند که شب را مى‌‏شکافد. منظور از آن در آیه صبح است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سیمای سوره فجر

این سوره سى آیه دارد و در مکّه نازل شده است.

نام آن برگرفته از آیه اول و به معناى سپیده دم است.

همانند دیگر سوره‌هاى مکّى، آیات آن، کوتاه و کوبنده و انذار دهنده است.

این سوره بخش‌هاى متعددى دارد که با سوگند به زمان‌هایى همچون شب، سحر و سپیده دم آغاز مى‌شود و با اشاره به سرگذشت اقوامى طغیان گرو سرکش ادامه مى‌یابد.

سنّت آزمایش و ابتلا از سوى خداوند و عکس العمل‌هاى متفاوت انسان در برابر آن و همچنین حضور انسان در دادگاه قیامت و اظهار حسرت و پشیمانىِ ناپاکان و ابراز خشنودى در رضایتِ پاکان، ادامه آیات این سوره را تشکیل مى‌دهد.

جلد ۱۰ – صفحه ۴۷۱

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

وَ الْفَجْرِ «۱» وَ لَیالٍ عَشْرٍ «۲» وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ «۳» وَ اللَّیْلِ إِذا یَسْرِ «۴» هَلْ فِی ذلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ «۵»

«۱» به سپیده دم سوگند. «۲» به شبهاى ده گانه سوگند. «۳» به زوج و فرد سوگند. «۴» به شب سوگند آنگاه که سپرى شود. «۵» آیا (در این سوگندها) براى اهل خرد، سوگندى مهم نیست؟

نکته ها

«فجر» به معناى شکافتن است و مراد از آن، شکافتن تاریکى با سپیده دم است که زمان مقدّس و با ارزشى است و در آن هنگام، جنبنده‌ها به تکاپو مى‌افتند و صبح و روز تازه‌اى را آغاز مى‌کنند.

در حدیثى مراد از فجر را حضرت مهدى علیه السلام دانسته «الفجر هو القائم علیه السلام» که شب تاریک ظلم و فساد، به صبح قیام آن حضرت برچیده خواهد شد. «۱»

«حِجْرٍ» به معناى منع و مراد از آن عقل است که انسان را از کار خلاف منع مى‌کند. چنانکه «محجور» به معناى ممنوع التصرف است.

در روایات، براى «شفع» به معناى زوج و «وتر» به معناى فرد، مصادیق زیادى گفته شده است، از جمله اینکه مراد از وتر، روز نهم ذى‌الحجه (روز عرفه) و مراد از شفع روز دهم‌

«۱». تفسیر برهان.

جلد ۱۰ – صفحه ۴۷۲

ذى‌الحجه (عید قربان) است و یا مراد از شفع، دو کوه صفا و مروه است و مراد از وتر، کعبه که یکى است. و یا مراد از وتر، خداوند یکتا و مراد از شفع، مخلوقات‌اند که همه جفت و زوج هستند، یا مراد نماز مستحبّى شفع و وتر است که در سحر خوانده مى‌شود و یا مراد از شفع، روز نهم و دهم ذى الحجه و وتر، شب مشعر است. «۱»

زمان خیلى ارزشمند و بلکه مقدّس است و نباید آن را بیهوده از دست دهیم. خداوند به تمام بخشهاى زمان سوگند یاد کرده است؛

«وَ الصُّبْحِ» «۲»* به صبح سوگند، «وَ الضُّحى‌» «۳» به چاشت سوگند، «وَ النَّهارِ» «۴»* به روز سوگند، «وَ الْعَصْرِ» «۵» به عصر سوگند.

جالب آنکه به سحر سه بار سوگند یاد کرده است؛ «وَ اللَّیْلِ إِذا یَسْرِ» «۶»، «وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ» «۷»، «وَ اللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ» «۸» (به شب سوگند آنگاه که رو به آخر مى‌رود، یعنى به هنگام سحر سوگند.)

مراد از «لَیالٍ عَشْرٍ»، یا ده شب آخر ماه مبارک رمضان است که شبهاى قدر در آن قرار گرفته و یا ده شب اول ماه ذى الحجه است که روز عرفه و عید قربان را شامل مى‌شود.

پیام ها

۱- زمان، مقدّس و قابل سوگند است. «وَ الْفَجْرِ»

۲- بعضى ایام از قداست ویژه‌اى برخوردار است. «وَ لَیالٍ عَشْرٍ»

۳- ساعات پایان شب که سالکان در آن سیر معنوى دارند، از قداست خاصّى برخوردار است. «وَ اللَّیْلِ إِذا یَسْرِ»

۴- مخاطبان قرآن، اهل خردند. «لِذِی حِجْرٍ»

«۱». تفسیر نور الثقلین.

«۲». مدثر، ۳۴.

«۳». ضحى، ۱.

«۴». شمس، ۳.

«۵». عصر، ۱.

«۶». فجر، ۴.

«۷». تکویر، ۱۷.

«۸». مدثر، ۳۳.

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۱۰، ص: ۴۷۳

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

وَ الْفَجْرِ «۱»

وَ الْفَجْرِ: قسم به فجر. در این سوگند وجوهى است:

۱- صبح اوّل که مانند عمود از افق ظاهر مى‌شود، و این وقت دعاى دوستان است.

۲- سفیدى صبح دوم که هنگام نماز و اجتماع بندگان است.

۳- صباح روز عرفه که وظایف دعا و نیاز حاجیان در آن است.

۴- صبح روز عید قربان.

۵- اول روز قیامت.

۶- انفجار قبور و بعث خلقان.

۷- صبح جمعه.

۸- در تبیان فرماید: فجر اشاره است به انفجار آب از انگشتان مبارک حضرت رسالت صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و آن در وقتى بود که حضرت در جنگ بود و لشکر اسلام دوازده هزار بودند، از غایت تشنگى استغاثه کرده و گفتند: یا رسول اللّه تن و جان ما فداى خدا و رسول باد، لکن اگر ما هلاک شویم، کافران خوشحال شوند. حضرت قدحى طلبید و انگشت مبارک در آن نهاد. خداوند عالم چهار چشمه آب از انگشتان ماه شکاف او روان ساخت، مانند جوشیدن آب از چشمه، و همه لشکر سیراب شدند «۱».

۹- انفجار آب از چشمه‌ها.

۱۰- انفجار ناقه صالح از کوه.

۱۱- انفجار آب از حجر موسى علیه السّلام.

«۱» تفسیر منهج الصادقین (چ سوم) ج ۱۰ ص ۲۳۰ بنقل از تبیان.

جلد ۱۴ – صفحه ۱۸۷

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

وَ الْفَجْرِ «۱» وَ لَیالٍ عَشْرٍ «۲» وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ «۳» وَ اللَّیْلِ إِذا یَسْرِ «۴»

هَلْ فِی ذلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ «۵» أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعادٍ «۶» إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ «۷» الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُها فِی الْبِلادِ «۸» وَ ثَمُودَ الَّذِینَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ «۹»

وَ فِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتادِ «۱۰» الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ «۱۱» فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسادَ «۱۲» فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذابٍ «۱۳» إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ «۱۴»

فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ «۱۵» وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَنِ «۱۶» کَلاَّ بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ «۱۷» وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْکِینِ «۱۸» وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلاً لَمًّا «۱۹»

وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا «۲۰» کَلاَّ إِذا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا «۲۱» وَ جاءَ رَبُّکَ وَ الْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا «۲۲» وَ جِی‌ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّکْرى‌ «۲۳» یَقُولُ یا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیاتِی «۲۴»

فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «۲۵» وَ لا یُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «۲۶» یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ «۲۷» ارْجِعِی إِلى‌ رَبِّکِ راضِیَهً مَرْضِیَّهً «۲۸» فَادْخُلِی فِی عِبادِی «۲۹»

وَ ادْخُلِی جَنَّتِی (۳۰)

ترجمه‌

سوگند بطلوع صبح‌

و شبهاى ده گانه‌

و جفت و طاق‌

و شب وقتى که بسر آید

آیا در این سوگند کفایت است براى صاحب عقل‌

آیا ندیدى چگونه رفتار کرد پروردگار تو با قوم عاد

که آن قبیله ارم داراى عمارتهاى بلندند

آن چنان عمارتهائى که ساخته نشده مانند آنها در بلدها

و قوم ثمود آنانکه میبریدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌

و قوم فرعون صاحب میخها

آنان که سرکشى نمودند در بلدها

پس زیاد کردند در آنها فساد را

پس ریخت بر آنها پروردگار تو تازیانه عذاب را

همانا پروردگار تو هر آینه در کمین گاه است‌

پس امّا آدمیزاد وقتى که بیازماید او را پروردگارش پس گرامى دارد او را و نعمت دهد باو پس میگوید پروردگار من گرامى داشته مرا

و امّا وقتى که بیازماید او را پس تنگ نماید بر او روزى را پس میگوید پروردگار من اهانت نموده است مرا

نه چنین‌

جلد ۵ صفحه ۳۸۴

است بلکه گرامى نمیدارید یتیم را

و ترغیب نمیکنید بر طعام دادن بفقیر

و میخورید میراث را خوردنى بتمامى‌

و دوست میدارید مال را دوست داشتن بسیارى‌

نه چنین است وقتى که شکسته و خرد شود زمین شکسته و خرد شدنى پى در پى‌

و بیاید امر پروردگار تو و فرشتگان صف در صف‌

و آورده شود در آن روز جهنّم آن روز متذکّر شود آدمى و کجا است براى او فائده تذکّر

میگوید اى کاش من پیش میفرستادم براى زندگانى خود

پس در آن روز عذاب نکند مانند عذاب او احدى‌

و بند ننماید مانند بند نمودن او احدى‌

اى نفس مطمئنّ بحق‌

باز گرد بپروردگار خود با آنکه بپسندى و پسندیده باشى‌

پس داخل شو در بندگان من‌

و داخل شو در بهشت من.

تفسیر

خداوند متعال در این سوره مبارکه قسم یاد فرموده بطلوع صبح صادق و لیالى عشر اوّل ذى حجّه الحرام که متمّم میقات حضرت موسى علیه السّلام بود و در سوره اعراف ذیل آیه شریفه و واعدنا موسى ثلاثین لیله و أتممناها بعشر فتمّ میقات ربّه اربعین لیله گذشت چنانچه مستظهر از لفظ و نقل قمّى ره است و نیز قسم یاد فرموده بتمام موجودات دنیا که جفت و طاقند یا دو رکعت نماز شفع