پاورپوینت کامل آیه ۱ طلاق ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ طلاق ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ طلاق ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ طلاق ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع
۸ عکس نوشته ها

ترجمه های فارسی

الا ای پیغمبر گرامی (امت را بگو) هر گاه زنان را طلاق دهید به وقت عدّه آنها (یعنی در زمان پاکی از خون حیض که در آن پاکی هم نزدیکی با آنها نکرده‌اید) طلاق دهید و زمان عدّه را (مدت سه پاکی) بشمارید، و از خدا که آفریننده شماست بترسید. و آن زنان را (تا در عدّه‌اند) از خانه بیرون مکنید و آنان نیز (بدون ضرورت) بیرون نروند مگر آنکه کار زشتی آشکار مرتکب شوند. و این احکام حدود شرع خداست و هر کس از حدود الهی تجاوز کند به خویشتن ستم کرده است. تو ندانی شاید خدا (پس از طلاق) کاری از نو پدید آرد (یعنی میل رجوع در شما حادث گرداند).

ای پیامبر! زمانی که خواستید زنان را طلاق دهید، آنان را در زمان عدّه [آن زمانی که از عادت پاک شده و با همسر آمیزش نکرده باشند] طلاق دهید و حساب عدّه را نگه دارید، و از خدا پروردگارتان پروا کنید، و آنان را [در مدتی که عدّه خود را می گذرانند] از خانه هایشان بیرون مکنید، و آنان هم [در مدت عدّه] بیرون نروند مگر اینکه مرتکب عمل زشت آشکاری شوند [که در آن صورت بیرون کردنشان از خانه بی مانع است]. این حدود خداست؛ و هر که از حدود تجاوز کند، یقیناً به خودش ستم ورزیده است. تو نمی دانی شاید خدا پس از این [در عده طلاق،] کاری پدید آورد [تا وسیله صلح و سازشی میان آنان شود.]

اى پیامبر، چون زنان را طلاق گویید، در [زمان‌بندى‌] عدّه آنان طلاقشان گویید و حساب آن عدّه را نگه دارید، و از خدا، پروردگارتان بترسید. آنان را از خانه‌هایشان بیرون مکنید، و بیرون نروند مگر آنکه مرتکب کار زشت آشکارى شده باشند. این است احکام الهى. و هر کس از مقررات خدا [پاى‌] فراتر نهد، قطعاً به خودش ستم کرده است. نمى‌دانى، شاید خدا پس از این، پیشامدى پدید آورد.

اى پیامبر، اگر زنان را طلاق مى‌دهید به وقت عده طلاقشان دهید. و شمار عده را نگه دارید. و از خداى یکتا پروردگارتان بترسید. و آنان را از خانه‌هایشان بیرون مکنید. و از خانه بیرون نروند مگر آنکه به آشکارا مرتکب کارى زشت شوند. اینها احکام خداوند است، و هر که از آن تجاوز کند به خود ستم کرده است. تو چه دانى، شاید خدا از این پس امرى تازه پدید آورد.

ای پیامبر! هر زمان خواستید زنان را طلاق دهید، در زمان عدّه، آنها را طلاق گویید [= زمانی که از عادت ماهانه پاک شده و با همسرشان نزدیکی نکرده باشند]، و حساب عدّه را نگه دارید؛ و از خدایی که پروردگار شماست بپرهیزید؛ نه شما آنها را از خانه‌هایشان بیرون کنید و نه آنها (در دوران عدّه) بیرون روند، مگر آنکه کار زشت آشکاری انجام دهند؛ این حدود خداست، و هر کس از حدود الهی تجاوز کند به خویشتن ستم کرده؛ تو نمی‌دانی شاید خداوند بعد از این، وضع تازه (و وسیله اصلاحی) فراهم کند!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

O Prophet! When you divorce women, divorce them at [the conclusion of] their term and calculate the term, and be wary of Allah, your Lord. Do not turn them out from their homes, nor shall they go out, unless they commit a gross indecency. These are Allah’s bounds, and whoever transgresses the bounds of Allah certainly wrongs himself. You never know maybe Allah will bring off something new later on.

O Prophet! when you divorce women, divorce them for~ their prescribed time, and calculate the number of the days prescribed, and be careful of (your duty to) Allah, your Lord. Do not drive them out of their houses, nor should they themselves go forth, unless they commit an open indecency; and these are the limits of Allah, and whoever goes beyond the limits of Allah, he indeed does injustice to his own soul. You do not know that Allah may after that bring about reunion.

O Prophet! When ye (men) put away women, put them away for their (legal) period and reckon the period, and keep your duty to Allah, your Lord. Expel them not from their houses nor let them go forth unless they commit open immorality. Such are the limits (imposed by) Allah; and whoso transgresseth Allah”s limits, he verily wrongeth his soul. Thou knowest not: it may be that Allah will afterward bring some new thing to pass.

O Prophet! When ye do divorce women, divorce them at their prescribed periods, and count (accurately), their prescribed periods: And fear Allah your Lord: and turn them not out of their houses, nor shall they (themselves) leave, except in case they are guilty of some open lewdness, those are limits set by Allah: and any who transgresses the limits of Allah, does verily wrong his (own) soul: thou knowest not if perchance Allah will bring about thereafter some new situation.

معانی کلمات آیه

طلقتم: طلاق: جدایى. در اقرب الموارد گوید: «طلقت المرأه من زوجها: بانت» و نیز به معنى طلاق دادن (کنار کردن زوجه) آید، در جوامع الجامع فرموده طلاق به معنى تطبیق است مثل کلام به معنى تکلیم، در قرآن به معنى دوم به کار رفته است.
عده: عدّ: شمردن: عدّه: شى‏ء معدود، مراد از آن مدت معدودى است که زن ممنوع از ازدواج در آنست.
فاحشه: فحشاء و فاحشه: کار بسیار قبیح.
حدود: مرزها. راغب گوید: حد واسطه است میان دو چیز که از اختلاط آنها مانع است.[۱]

نزول

از طریق قتاده از انس[۲] و نیز از طریق مرسل از قتاده[۳] و همچنین از طریق مرسل از ابن سیرین[۴] روایت و نقل شده که پیامبر حفصه را طلاق گفته بود سپس این آیه نازل گردید و به رسول خدا صلى الله علیه و آله توصیه کرده بودند که به حفصه رجوع نماید زیرا مى گفتند که او زنى است که نماز و روزه را زیاد مراعات می‌کند.

و نیز مقاتل گوید: که این آیه درباره زنان عبدالله بن عمرو بن العاص و طفیل بن الحرث و عمرو بن سعید بن العاص نازل شده است.[۵] سدى گوید: درباره عبدالله بن عمر نازل شده زیرا در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله زن خویش را که حائض بود، در حال حیض طلاق گفته بود سپس از پدرش سؤال کرد و پدرش به رسول خدا صلی الله علیه و آله مراجعه نموده بود.

پیامبر فرمود: چنین طلاقى درست نیست و باید به او مراجعه کند و هر وقتى که از حیض پاک شود، در صورتى که بخواهد مى تواند طلاق گوید.[۶]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سیمای سوره طلاق‌

سوره طلاق دوازده آیه دارد و در مدینه نازل شده است.

هفت آیه نخستین این سوره، پیرامون موضوع طلاق و احکام و مسائل مربوط به آن است و به همین جهت نیز، «طلاق» نام گذارى شده است.

بخش دوم سوره، عاقبت دو گروه را بیان مى‌دارد نخست کسانى‌که از فرمان خدا سرپیچى کرده و به کیفر شدید رسیده‌اند، دوم کسانى‌که با عمل صالح و پیروى ازپیامبران، مشمول هدایت‌هاى ویژه الهى ونعمت‌هاى بهشتى گردیده‌اند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَ أَحْصُوا الْعِدَّهَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیُوتِهِنَّ وَ لا یَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ یَأْتِینَ بِفاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لا تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذلِکَ أَمْراً «۱»

اى پیامبر! هرگاه خواستید زنان را طلاق دهید، پس در زمان عِدّه، آنان را طلاق دهید [/ زمانى که از عادت ماهانه پاک شده و هنوز با شوهر همبستر نشده‌اند] و حساب (ایّام) عدّه را نگه دارید و از خدایى که پروردگار شماست پروا کنید. (در ایّام عدّه،) نه شما آنان را از خانه بیرون کنید و نه آنان بیرون روند، مگر آنکه مرتکب کار زشت آشکارى شوند (که در این صورت اخراجشان مجاز است). این دستورات، حدود خداست و هرکس از حدود الهى تجاوز کند، به خویش ستم کرده است. تو نمى‌دانى، شاید خداوند بعد از این، امر تازه‌اى پدید آورد.

جلد ۱۰ – صفحه ۹۵

نکته ها

«أَحْصُوا» از «احصاء» به معناى شمارش و اصل آن، «حِصى» به معناى سنگریزه است، زیرا در قدیم با ریگ و سنگریزه، حساب را نگه مى‌داشتند. «۱»

مراد از «بِفاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ»، زنا دادن یا آزار اهل خانه است که مجوّز اخراج همسر مطلّقه از خانه مى‌شود. «۲»

از زمانى که مرد همسرش را طلاق مى‌دهد، زن باید تا سه بار عادت ماهیانه و پاک شدن از آن صبر کند و سپس اگر خواست شوهر دیگرى اختیار کند. به این فاصله زمانى، «عده» مى‌گویند و زن باید خود حساب آن را داشته باشد. در دوره عدّه، مرد وظیفه دارد نفقه همسر مطلقه را پرداخت کند و نمى‌تواند او را در طلاق رجعى از منزل خارج کند. البتّه در این صورت، زن نیز نمى‌تواند بدون اجازه مرد از منزل خارج شود.

در دوران عدّه، مرد حق دارد به همسر خود رجوع کند و زندگى را دوباره از سرگیرند، بدون آنکه نیاز به اجراى عقد مجدّد باشد. شاید یکى از فلسفه‌هاى قراردادن عدّه و این فاصله سه ماهه براى زن، آن هم در خانه شوهر، همین امکان بازگشت باشد تا جدایى به آسانى و شتاب‌زده محقّق نشود. «لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذلِکَ أَمْراً»

اسلام براى جلوگیرى از طلاق بى مورد، محدودیت‌هایى را وضع کرده است. از جمله آن که رجوع به همسر بعد از سه بار طلاق، دیگر حرام ابدى مى‌شود و نمى‌توانند رجوع کنند، پس از آن تنها با وجود محلّل مى‌تواند دوباره او را به عقد خود درآورد. در حدیث مى‌خوانیم که امام رضا علیه السلام در مورد دلیل نیاز به محلّل فرمودند: تا مردم، طلاق را سبک و ساده نپندارند: «لئلا یوقع النّاس الاستخفاف بالطّلاق» «۳»

قرآن مى‌فرماید: «فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ» یا با خوبى همسرتان را نگاه دارید، «أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ» یا با نیکى از هم جدا شوید و هیچ‌کس حق ندارد زن را با بدرفتارى نگاه دارد که در این صورت حاکم اسلامى از زن حمایت مى‌کند.

«۱». تفسیر روح المعانى.

«۲». تفسیر نورالثقلین.

«۳». عیون‌الاخبار، ج ۲، ص ۸۵.

جلد ۱۰ – صفحه ۹۶

نگاهى به مسئله طلاق‌

در اسلام، مبغوض‌ترین حلال‌ها، طلاق است. «۱» پیامبر گرامى اسلام مى‌فرماید: ازدواج کنید و طلاق ندهید که با طلاق، عرش خدا به لرزه در مى‌آید: «تزوّجوا و لا تطلّقوا فانّ الطلاق یهتزّ منه العرش» «۲» البته طلاق یک راه حلّ و گاهى ضرورت است.

در مورد چگونگى طلاق چند نظریه وجود دارد:

الف) طلاق، باید به راحتى قابل انجام و بدون هیچ قیدى باشد که این امر مورد سوء استفاده افراد هوسباز و عیّاش قرار مى‌گیرد، و زن را فقط براى هوس‌هاى زود گذر خود مى‌خواهند.

ب) طلاق باید به کلّى ممنوع باشد که کلیسا طرفدار این نظریه است. در حالى که ممنوعیّت طلاق سبب مى‌شود تا مردان و زنانى که با هم توافق ندارند، تا پایان عمر بسوزند و بسازند و یا مخفیانه همسر دیگرى اختیار کنند.

ج) طلاق باید به دست زن باشد. در این فرض آمار طلاق بالا مى‌رود، زیرا زنان عاطفى‌تر و زود رنج‌ترند و در برخورد با مشکلات زندگى، اقدام به طلاق مى‌کنند و زندگى‌هاى بسیارى به اندک رنجى از هم متلاشى مى‌گردد.

د) طلاق باید به دست مرد باشد، امّا در چارچوب قانون و با نظارت کامل حاکم اسلامى که مسئول جلوگیرى از ظلم وبرقرارى عدالت است. البتّه در مواردى که زن متقاضى طلاق است، حاکم اسلامى به تقاضاى او رسیدگى کرده و در صورت لزوم، حکم به طلاق و جدایى مى‌دهد.

در اسلام، طلاق باید تابع شرایط و قوانین خاص باشد و به مسائل اخلاقى پاى بند باشد. همان گونه که جنگ با دشمن نیز شرایط دارد و حق ندارید آب آشامیدنى را مسموم و درختان را نابود سازید و یا به کودکان و زنان و سالمندان و اسرا ظلم نمایید.

«۱»

. وسایل الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۶۶.

«۲». وسایل الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۶۸.

جلد ۱۰ – صفحه ۹۷

عوامل و زمینه‌هاى اختلاف و جدایى‌

۱. بداخلاقى‌

از مهم‌ترین عوامل طلاق، بد اخلاقى زن و شوهر نسبت به یکدیگر است. در روایت مى‌خوانیم که حضرت على علیه السلام فرمود: هر کس بد اخلاق باشد، خانواده‌اش آزرده خواهند شد.

«من ساء خلقه ملّهُ اهله» «۱»

۲. هوس رانى‌

اسلام، به زنان و مردان سفارش مى‌کند که از چشم چرانى و نگاه به نامحرم به قصد لذت خوددارى کنند و علاوه بر آن به زنان توصیه مى‌کند که خود را از نامحرمان بپوشانند و در اجتماع به جلوه‌گرى و دلربایى نپردازند.

امام صادق علیه السلام فرمود: چه بسا نگاهى کوتاه که حسرت و پشیمانى طولانى را به دنبال دارد. «کم من نظرهٍ اورثت حسرهً طویله» «۲»

و در حدیث دیگرى فرمودند: نسبت به زنان مردم عفاف داشته باشید تا عفت زنان شما حفظ شود. «عفّوا عن نساء الناس یعفّ عن نساءکم» «۳»

در روایات آمده است که در زمان حضرت داود علیه السلام، مردى با زنى رابطه نامشروع داشت.

خداوند به آن زن الهام کرد که به مرد بگوید: هر وقت متعرّض زنى شوى، مردى هم متعرّض زن تو خواهد شد. هنگامى که آن مرد به خانه بازگشت، غریبه‌اى را نزد همسر خود یافت. او را دستگیر و نزد حضرت داود آورد و شکایت کرد. خداوند به حضرت داود وحى کرد که به او بگو:

از هر دست بدهى، از همان دست مى‌گیرى. «۴»

۳. بى‌توجّهى زن و مرد به نیازهاى یکدیگر

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله مى‌فرمایند: در پیشگاه خداوند متعال نشستن مرد نزد همسرش، از اعتکاف در مسجد من محبوب‌تر است. «جلوس المرء عند عیاله احبُّ الى اللّه تعالى من‌

«۱». میزان الحکمه، حدیث ۵۱۰۳.

«۲». کافى، ج ۵، ص ۵۵۹.

«۳». امالى شیخ صدوق، ص ۲۳۸.

«۴». من لایحضره الفقیه، ج ۴، ص ۲۲.

جلد ۱۰ – صفحه ۹۸

الاعتکاف فى مسجدى هذا» «۱»

امام صادق علیه السلام فرمود: سزاوار نیست که زن رسیدگى به خود نکند و از آراستگى و زیبائى که سبب شیرین شدن زندگى خانوادگى است دست بردارد. «لاینبغى للمرئه ان تعطّل نفسها» «۲»

حسن بن جهم مى‌گوید: امام کاظم علیه السلام را در حالى که موهاى خود را رنگ کرده بود مشاهده کردم. امام علیه السلام که تعجّب مرا دیدند فرمودند: آراستگى شوهر بر عفّت زنان مى‌افزاید و زنانى عفت را کنار مى‌گذارند که شوهرانشان آراستگى ظاهر را ترک مى‌کنند. «ان التهیئه ممّا یزید فى عفّه النّساء و لقد ترک النّساء العفه لترک ازواجهن التهیئه»، سپس فرمودند: همان گونه که شما نمى‌پسندید همسرانتان را بدون آراستگى ببینید، آنان نیز همین گونه‌اند. «۳»

راه‌هاى حلّ اختلاف پیش از طلاق‌

۱. دادگاه خانوادگى‌

اسلام سفارش نموده است که در موارد اختلاف بین زن و شوهر، افراد دلسوزى از هر دو طرف به عنوان حَکَم انتخاب شوند و مورد اختلاف را بررسى و آن را رفع نمایند.

در این شیوه، اختلافات پیش آمده در همان مراحل اوّلیه حل مى‌شوند و کار زوجین به طلاق و دادگاه کشیده نخواهد شد. «وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَیْنِهِما فَابْعَثُوا حَکَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَکَماً مِنْ أَهْلِها …» «۴»

۲. حضور دو شاهد عادل‌

بر اساس احکام اسلام، براى انجام طلاق بایستى دو شاهد عادل حضور یابند و طلاق را گواهى نمایند که این امر، مانعى بر سر راه طلاق خواهد بود زیرا:

اوّلًا: کراهت و قبح طلاق در جامعه سبب مى‌شود که افراد معمولًا از این که شاهد و گواه بر طلاق و از هم پاشیدن خانواده‌اى باشند، خوددارى کنند.

«۱». میزان الحکمه، حدیث ۷۸۸۴.

«۲». مجموعه ورّام، ج ۲، ص ۱۲۱.

«۳». کافى، ج ۵، ص ۵۶۷.

«۴». نساء، ۳۵.

جلد ۱۰ – صفحه ۹۹

ثانیاً: افرادى که به عنوان شاهد و گواه دعوت مى‌شوند، سعى در برقرارى آشتى و صلح بین زوجین دارند.

۳. قرار دادن عدّه‌

عدّه در واقع تأخیر از زمان تصمیم تا اقدام است. اسلام به مردان دستور مى‌دهد که همسران مطلّقه خود را تا پایان زمان عدّه در خانه نگاهدارى کنند و هزینه‌هاى آنان، اعم از خوراک و پوشاک را بر عهده گیرند. طبیعى است که معاشرت و مصاحبت مرد با همسر مطلّقه در طىّ این مدّت سبب مى‌گردد که هیجان آنها فروکش نموده و با فرصت و دقّت بیشترى به پیامدهاى طلاق بیندیشند و چه بسا در این مدّت زوجین زندگى مشترک را دوباره از سر گیرند.

امام باقر علیه السلام مى‌فرماید: زن طلاق داده شده که در خانه شوهر است، خود را آرایش کند و عطر بزند و لباس‌هایى که مرد دوست دارد بپوشد، تا با عقل و درایت بیشترى تصمیم بگیرند و دوباره به همسرش رجوع کند و زندگى را از سر بگیرند. «المطلقه تکتحل و تختضب و تطیب و تلبس ما شانت من الثیاب، لان اللّه عزّ و جلّ یقول لعلّ اللّه یحدث بعد ذلک امراً لعلّها ان تقع فى نفسه فیراجعها» «۱»

فلسفه عدّه طلاق‌

شکى نیست که تمام احکام الهى داراى حکمت و مصلحتى است که با انجام و ترک آن عمل مى‌توان به آن رسید یا از مفاسدى جلوگیرى کرد، گرچه همه آن را ندانیم. از جمله دستور به عدّه نگه داشتن زن به هنگام طلاق است که با کمى تفکّر مى‌توان حکمت‌هایى براى آن بیان کرد:

۱. حفظ حریم زوجیّت. اسلام ازدواج را امرى مقدس مى‌داند و براى آن حریم و شعاعى قائل است و نگاهداشتن عدّه سبب حفظ این حریم خواهد بود.

۲. نَسب فرزندان. عدّه نگاهداشتن سبب مى‌شود تا از اختلاط نطفه شوهران مختلف جلوگیرى شود و نسبت فرزند به پدر خود که سرچشمه حقوق فراوانى است، حفظ گردد.

«۱». تفسیر نورالثقلین، ج ۵، ص ۳۵۲.

جلد ۱۰ – صفحه ۱۰۰

۳. مهلتى براى بازگشت دوباره به زندگى.

علاوه بر آنکه رجوع مرد به همسرى که طلاق داده، مزایایى بر ازدواج مجدّد دارد از جمله:

الف) زندگى با همسر جدید نیاز به تجربه جدید دارد، ولى زندگى با همسر سابقش، زندگى همراه با تجربه است.

ب) رفتن به سراغ همسر جدید، هزینه‌هاى جدیدى را بر عهده مرد قرار مى‌دهد.

ج) گاهى بازگشت به زندگى قبلى، موقعیّت اجتماعى زن و مرد را در جامعه حفظ مى‌کند و کدورت‌هایى را که در اثر طلاق بوجود مى‌آید، برطرف مى‌کند.

د) فرزندانى که کانون گرم خانوادگى آن‌ها در اثر طلاق متلاشى شده بود، دوباره به آغوش خانواده باز مى‌گردند و لطمه‌ى روحى که در اثر طلاق خورده‌اند، جبران مى‌شود.

ه) گاهى بازگشت به زندگى، روحیه گذشت و صبر و ایثار را در زندگى شکوفا مى‌کند.

پیام ها

۱- مخاطب قراردادن پیامبر، در ابلاغ دستورات کلى که عموم مردم مخاطب آن هستند، هم نشانه احترام به آن پیامبر است و هم لزوم نظارت آن حضرت بر حسن اجراى حدود الهى. «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا طَلَّقْتُمُ»

۲- براى بیان اهمیّت دستور و ایجاد انگیزه در سایرین، شخص اوّل را مورد خطاب قرار دهید. «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا طَلَّقْتُمُ»

۳- عقد ازدواج زمان خاصى ندارد ولى طلاق باید در زمانى باشد که شروع عدّه ممکن باشد، یعنى زن در عادت ماهانه نباشد و مرد نیز در پاکى پس از عادت، با همسرش آمیزش نکرده باشد. «فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ»

۴- طلاق به دست مرد است. «طَلَّقْتُمُ‌، فَطَلِّقُوهُنَّ»

۵- براى حفظ نظام خانواده، قانون طلاق همراه با شرایطى سرعت گیر قرار داده شده است. «فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ»

۶- زمان بندى در احکام الهى را با دقّت مراعات کنیم. «أَحْصُوا الْعِدَّهَ»

۷- جدایى و طلاق نباید همراه با گناه باشد. «طَلَّقْتُمُ‌ … اتَّقُوا اللَّهَ»

جلد ۱۰ – صفحه ۱۰۱

۸- رعایت تقوا در امر طلاق و خصوصاً عدّه آن، از سوى مرد و زن لازم است.
«أَحْصُوا الْعِدَّهَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ»

۹- ربوبیّت الهى، مقتضاى پروا و تقواست. «اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ»

۱۰- زن طلاق داده شده تا زمانى که در حال عدّه است، گویا در منزل خودش ساکن است و حق سکونت از او سلب نمى‌شود. «لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیُوتِهِنَّ»

۱۱- طلاق نباید همراه با اهانت و تحقیر زن باشد. «لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیُوتِهِنَّ»

۱۲- راه‌هاى منّت گذاردن و منّت کشیدن را مسدود کنید. براى این که شوهر منّت نگذارد و زن منّت نکشد، خدا مى‌فرماید: خانه خودش است. «مِنْ بُیُوتِهِنَّ»

۱۳- زنان، طلاق را پایان کار نبینند و در خانه بمانند، شاید که مرد منصرف شود و دوباره به آنان رجوع کند. «لا یَخْرُجْنَ»

۱۴- خراب کردن پل‌هاى پشت سر و بستن راه‌هاى آشتى ظلم به خود است.
«لا تُخْرِجُوهُنَ‌ … لا یَخْرُجْنَ‌ … فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ»

۱۵- گنهکار بى حیا که حریم‌ها را شکسته، حرمت ندارد و مستحق تحقیر است.
«لا تُخْرِجُوهُنَ‌ … إِلَّا أَنْ یَأْتِینَ بِفاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ»

۱۶- سوء استفاده از قانون ممنوع. (زن نمى‌تواند از حق مسکن خود سوء استفاده کند و براى انتقام گرفتن از شوهر، خانه را تبدیل به محیطى براى فحشا و منکر نماید). «إِلَّا أَنْ یَأْتِینَ بِفاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ»

۱۷- اخراج زن از منزل، به شرطى است که فحشاى او روشن و ثابت شده باشد و سوء ظن کافى نیست. «إِلَّا أَنْ یَأْتِینَ بِفاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ»

۱۸- مردان نباید به خاطر تأمین نفقه و مسکن، منّتى بر همسران مطلقه خود داشته باشند، زیرا این حکم خداست. «تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ»

۱۹- زنان نباید به خاطر محدود شدن در خانه نگران شوند، زیرا این محدودیّت را خداوند حکیم مقرر فرموده است. «تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ»

۲۰- نادیده گرفتن دستورات خداوند و شکستن حدود الهى، ظلم به خویش‌

جلد ۱۰ – صفحه ۱۰۲

است، نه خداوند. «وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ»

۲۱- ما بر اساس اطلاعات و شناخت خود، تصمیم مى‌گیریم و از آینده بى‌خبریم، با توکل بر خداوند، به آینده امیدوار باشیم. لا تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ‌ …

۲۲- در اسلام یأس ممنوع است و انسان مسلمان باید به آینده خوش بین باشد.
«لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذلِکَ أَمْراً» (هنگام طلاق که طرفین نگرانند، نیاز به دلدارى و تسلّى دارند)

۲۳- حوادث تلخ را به فال نیک بگیریم. طَلَّقْتُمُ النِّساءَ … لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذلِکَ أَمْراً

۲۴- تقوا و حدود الهى را مراعات کنید، آینده را هم به خدا بسپارید. اتَّقُوا اللَّهَ‌ …
تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ‌ … لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذلِکَ أَمْراً

۲۵- همواره لطف الهى را منحصر در وضع موجود نبینید، چه بسا جدایى‌ها که عامل رسیدن به وضع مطلوب‌تر مى‌شود. «لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذلِکَ أَمْراً»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَ أَحْصُوا الْعِدَّهَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیُوتِهِنَّ وَ لا یَخْرُجْنَ إِلاَّ أَنْ یَأْتِینَ بِفاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لا تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذلِکَ أَمْراً «۱»

جلد ۱۳ – صفحه ۲۰۶

شأن نزول: عبد اللّه عمر، زوجه خود را در حال حیض طلاق داد، حضرت فرمود: رجوع کن تا پاک شود. آیه نازل شد:

یا أَیُّهَا النَّبِیُ‌: اى پیغمبر عالى مقدار، إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ: زمانى که طلاق دهید تو و امت تو زنان مدخوله را که صغیره و یائسه و حامله نباشد، فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَ‌: پس طلاق دهید در وقت عده ایشان، که آن طهرى است که با ایشان نزدیکى نکرده باشید در آن، که یکى از شرایط صحت طلاق وقوع آنست در طهر غیر مواقعه. (اقسام طلاق و احکام و شرایط و مسائل آن رجوع به کتب فقهیه و مسائل عملیه است). وَ أَحْصُوا الْعِدَّهَ: و شماره کنید عده زنان را، یعنى ضبط کنی