پاورپوینت کامل آیه ۱ سوره مسد ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ سوره مسد ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ سوره مسد ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ سوره مسد ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

ابو لهب (که دایم در پی آزار و دشمنی پیغمبر بود با تمام اقتدار و دارایی) نابود شد و دو دستش (که سنگ به رسول می‌افکند) قطع گردید.

نابود باد قدرت ابولهب، و نابود باد خودش؛

بریده باد دو دست ابولهب، و مرگ بر او باد.

دستهاى ابولهب بریده باد و هلاک بر او.

بریده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد)!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Perish the hands of Abu Lahab, and perish he!

Perdition overtake both hands of Abu Lahab, and he will perish.

The power of Abu Lahab will perish, and he will perish.

Perish the hands of the Father of Flame! Perish he!

معانی کلمات آیه

تبت: تب و تباب: خسران و زیان مستمر. مجمع البیان زیان مؤدى بر فساد گفته است «تبت» به خسران مستمر افتاد. جوهرى هلاکت نیز گفته است.
ابى لهب: او پسر عبد المطلب بود، گویند: اسم او عبد العزى و کنیه‏اش ابو لهب بود و گویند: اسم او همان کنیه‌‏اش بود در مجمع البیان‏ نقل کرده: علّت این نامگذارى آن بود که او خوش قیافه بود، و دو طرف صورتش مثل آتش مى‌‏درخشید.[۱]

نزول

شأن نزول آیات ۱ تا ۵:

«شیخ طوسى» گویند: رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم مردم را جمع کرد و گفت: خداوند مرا به سوى شما عموماً و به سوى قریش خصوصاً مبعوث نموده است و اگر این بعثت مرا بپذیرید، مالک عرب و عجم شده و آن‌ها را به تصرف خویش خواهید درآورد، گفتند: بعثت تو براى چیست؟

گفت: براى آنست که به شما بگویم، بگوئید: لا اله الّا اللّه و انّى رسول اللّه، ابولهب که در آن میان بود. گفت: تبّا لهذا من دین اللّه، سپس این سوره نازل گردید.[۲][۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سوره مسد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ وَ تَبَّ «۱» ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ «۲» سَیَصْلى‌ ناراً ذاتَ لَهَبٍ «۳» وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَهَ الْحَطَبِ «۴» فِی جِیدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ «۵»

بریده باد دو دست ابولهب و نابود باد. نه دارائیش و نه آنچه بدست آورد، به حالش سودى نکرد. به زودى به آتشى شعله‌ور درآید. (همراه) زنش، آن هیزم‌کش (آتش افروز). (در حالى که) در گردنش ریسمانى از لیف خرما است.

نکته ها

این سوره به نامهاى تبّت و مسد معروف است. امام صادق علیه السلام فرمودند: هرگاه این سوره را خواندید بر ابولهب نفرین کنید. «۱»

هنگامى که آیه‌ «وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ» «۲» نازل شد، پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نزدیکان و خویشاوندان را دعوت کرد و پیام وحى را به آنان رساند. ابولهب که عموى حضرت بود گفت:

«تبا لک» هلاکت بر تو باد. این سوره نازل شد و گفتار او را به خودش ردّ کرد.

از آنجا که این نفرین عملى شد و ابولهب و همسرش با کفر از دنیا رفتند، معلوم مى‌شود که در این سوره نسبت به ابولهب یک پیشگویى نیز شده است.

«تَبَّتْ» از ریشه «تب» به معناى خسران و هلاکت است و مراد از «ید» در آیه، دستِ ظاهرى نیست، بلکه کنایه از وسیله قدرت و تلاش انسان است. بنابراین معناى آیه چنین‌

«۱». تفسیر کنزالدقائق.

«۲». شعراء، ۲۱۴.

جلد ۱۰ – صفحه ۶۳۱

است که تلاشهاى ابولهب به هدر رفت و او گرفتار زیان و خسارت شد. «۱»

در تاریخ آورده‌اند که رسول خدا صلى الله علیه و آله مردم را به کلمه «لا اله الا الله» دعوت مى‌کرد و ابولهب از پشت سر او را تکذیب و به سوى او سنگ پرتاب مى‌کرد.

گاهى زائران مکه به سراغ ابولهب مى‌آمدند و از او درباره حضرت محمد صلى الله علیه و آله سؤال مى‌کردند. او مى‌گفت: محمد مجنون است و ما مشغول مداواى او هستیم. «۲»

ابولهب هیچ گاه از مخالفت با پیامبر و از همکارى با مخالفان او دست نکشید. او و همسرش کلمات رکیک به حضرت مى‌گفتند و شاید به همین خاطر نام این دو در قرآن برده شده است.

آهنگ این سوره چنان کوبنده بود که همه آن را حفظ کردند و ابولهب ضربه سنگینى خورد و خانه‌نشین شد تا آنکه مرد و باقى کفار حساب کار خودشان را کردند که مبادا سوره‌اى نیز علیه آنان نازل شود.

علاقه‌ها و روابط خانوادگى نباید خللى در ایمان و مکتب ایجاد کند. «تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ»

با آنکه ابولهب و همسرش مردهاند و استخوانهایشان پوسیده است اما این آیات همچنان باید تلاوت شود تا مایه عبرت دیگران و زیاد شدن قهر و عذاب الهى بر آنان گردد.

ابولهب برادران خوبى مثل حضرت حمزه و ابوطالب و پدر خوبى چون عبدالمطلب داشت اما هر کس براى خود حسابى دارد.

در قدیم بته‌هاى هیزم را که جمع مى‌کردند، آن را با طناب مى‌بستند و آن را به دوش مى‌انداختند. چون همسر ابولهب، هیزم در مسیر راه پیامبر مى‌ریخت تا آن حضرت را آزار دهد، لذا قرآن مى‌فرماید: در قیامت نیز هیزم آتش دوزخ است و آن طناب‌هایى که براى جمع آورى هیزم استفاده مى‌کرد، به گردنش آویخته است. «۳»

ابولهب فرزندى به نام لهب نداشت ولى شاید به خاطر سرخى صورتش او را ابولهب مى‌گفتند.

«۱». تفسیر المیزان.

«۲». تفسیر نمونه.

«۳». تفسیر المیزان.

جلد ۱۰ – صفحه ۶۳۲

زن ابولهب، فردى شاعر بود. نامش امّ جهل، خواهر ابوسفیان و عمه معاویه بود. کینه دیرینه با پیامبر داشت و خار بر سر راه پیامبر مى‌ریخت و اشعارى در تحقیر و هجو آن حضرت مى‌سرود.

روز قیامت، مال و ثروت به درد انسان نمى‌خورد: «ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ»

«ما أَغْنى‌ عَنِّی مالِیَهْ» مال و ثروتم چاره کارم نکرد.

«هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ» «۱» سلطنت و حکومتم از بین رفت و برایم سودى نداشت.

«ما أَغْنى‌ عَنْکُمْ جَمْعُکُمْ» «۲» جمعیّت و ثروت شما را بى‌نیاز نکرد.

«لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ» «۳»* نه ثروت و نه فرزند به حال آنان سودى نداشت.

در قرآن چهار نوع زن و شوهر ذکر شده است:

زن و شوهرى که در کار نیک همفکر و همراهند. (حضرت على و حضرت زهراء علیهما السلام که به یتیم و اسیر و مسکین طعام دادند.) «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ» «۴»

زن و شوهرى که در کار بد همراهند. أَبِی لَهَبٍ‌ … وَ امْرَأَتُهُ‌

زن و شوهرى که مرد در راه حق و زن در راه باطل است نظیر حضرت نوح و حضرت لوط که همسرانشان به آنها ایمان نیاوردند و با مخالفان همدست شدند. «کانَتا تَحْتَ عَبْدَیْنِ» «۵»

زن و شوهرى که زن در راه حق و مرد در راه باطل است. نظیر فرعون و همسرش. «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ» «۶»

زن ابولهب گردنبندى قیمتى داشت که سوگند یاد کرد آن را در راه مخالفت پیامبر مصرف کند. «فِی جِیدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»

حضرت على علیه السلام در نامه‌اى به معاویه نوشت: «منا خیر نساء العالمین و منکم حماله الحطب» «۷» بهترین زنان از ماست و هیزم‌آور آتش از شماست.

سلمان فارسى از اهل بیت پیامبر مى‌شود و ابولهب عموى پیامبر، مورد لعن و نفرین‌

«۱». حاقّه، ۲۹.

«۲». اعراف، ۴۸.

«۳». آل عمران، ۱۰.

«۴». انسان، ۸.

«۵». تحریم، ۱۰.

«۶». تحریم، ۱۱.

«۷». نهج‌البلاغه، نامه ۲۸.

جلد ۱۰ – صفحه ۶۳۳

خداوند.

چون همسر ابولهب در سر راه پیامبر هیزم مى‌ریخت، ممکن است‌ «حَمَّالَهَ الْحَطَبِ» اشاره به این باشد که ورود او به دوزخ در حالى است که هیزم بدوش دارد.

دست و بازو براى تلاش است و تلاش براى رسیدن به هدف مطلوب. هدف ابولهب جلوگیرى از رشد اسلام بود و در این راه تلاش بسیار کرد ولى به هدفش نرسید، پس تلاش بازوى او هدر رفت. «تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ»

پیام ها

۱- اعلام برائت از نااهلان جزء دین است. «تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ»

۲- کیفر توهین به مقدسات، لعن و نفرین ابدى است. «تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ»

۳- باید براى نابودى کامل کفر دعا کنیم. «یَدا» (قطع شدن دو دست نشانه بى‌نتیجه ماندن تلاشهاست.)

۴- پاسخ مخالفان را مثل خودشان بدهید. در پاسخ آنان که به پیامبر گفتند: «تبا لک» خداوند فرمود: «تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ»

۵- در نظام مکتبى، ضابطه بر رابطه مقدم است. «تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ»

۶- مال و ثروت، یکى از ابزارهاى مخالفان انبیاست. «ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ» (ابولهب سرمایه دارى بود که ثروتش را براى محو اسلام هزینه کرد.)

۷- بدتر از فساد تکرار آن است. «حَمَّالَهَ»

۸- در برابر قهر الهى نه ثروت کارائى دارد و نه هر چیز که در اثر تلاش به دست آید، خواه ثروت باشد یا مقام و عنوان و حکومت و شهرت. «ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ»

۹- قهر الهى نسبت به ستمگران دور نیست. «سَیَصْلى‌»

۱۰- اشرافیّت دنیا، همراه با تحقیر آخرت است. «فِی جِیدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»

«والحمدللّه ربّ العالمین»

جلد ۱۰ – صفحه ۶۳۶

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ وَ تَبَّ «۱»

تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ‌: خاسر و هالک [باد] هر دو دست ابى لهب. روایت است که به هر دو دست، سنگى برداشت. خواست که بر آن حضرت اندازد، در همان حال حق تعالى این سوره نازل فرمود: هلاک و نابود باد دنیا و عقباى او یا هر دو دست او خالى باد از خیر، وَ تَبَ‌: و هلاک و نابود شد ابو لهب و به عذاب ابدى گرفتار گردید. به سبب شدت او با پیغمبر، خدا او را نفرین نمود.

از طارق عبد اللّه منقول است: اول اسلام روزى در بازار ذى المجار مى‌رفتم. جوانى را دیدم با حلّه سرخ به زبان فصیح و بلیغ مى‌گفت، «قولوا لا اله الّا اللّه تفلحوا». شخصى را دیدم. سنگ بر او مى‌انداخت. پاشنه و کعب مبارک او را خونین کرده بود. پرسیدم چه کسانند. یکى گفت آن جوان که لباس سرخ دارد، حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم قرشى است که خلق را به یگانگى خداى